අදට
හිස් අහස බ්ලොග් එක ලියන්න පටන් අරගෙන අවුරුදු තුනක් වෙනවා. මේ වෙනකම් බ්ලොග් එකට ආපු ගියපු කියෝපු හෑම
කෙනෙකුටම ස්තූතියි !!
කොලනි
කාරයෝ කතාවේ පහුගිය කොටස් නොබලපු අය ඉනවා නම් මෙහෙන් ගිහින් ඒ කොටස් කීපයත් බලලාම අවසන්
කොටසට එකතු වෙන්ඩ
" නළු බට්ටෝ බැහැපියවු
බිමට .තොපිත් එක්ක මට ගනුදෙනුවක් බේරගන්ඩ තියෙනවා"
නාට්ය බලමින් උන්නු පිරිස අතරෙන් නැගිට ගත්තු බීමත් බුවෙක් ඌ ඉඳගෙන උන්නු පුටුව වීසි කරලා නගිටලා ඇවිදින් වේදිකාව උඩටම නැග්ගා. ඒ වෙච්චි දෙයින් තක්බීර් වුණ මම මගේ ඉනේ තිබුණු දෙබස් කොලේ අතට අරගෙන ආයෙත් බැලුවේ මට දෙබස් වැරදිලා මිනිස්සු කුලප්පු වෙන කුණු හරුපයක් වත් කියවුණාදැයි කියලයි.
"මයෙ මස්ෂිනාට ගල් ගැහුවා තොපි ? අද බාවනවා තොපිව...”
බීමත් බුවා පැන්න හැටියෙ වේදිකාවේ අයිනේ උන්නු පොතේ ගුරා වෙච්ච රිපිටාගේ බෙල්ලෙන් අල්ලා ගත්තා …
මම දැක්කා එතකොටම අපේ ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමා හනි හනිකට දුවගෙන අවුදින් වේදිකාවට නගින හැටි. මම හිතුවේ ඇජෙන්ඩා සර් ඇවිදිල්ලා මේ බේබදු මිනිහාව අහකට ගෙනියාවි කියලයි… "ඇති යන්තම් දැන් රිපිටා බේරෙනවා" මම හිතෙන් එහෙම හිතුවා වුණාට සිද්ධ වුණේ වෙනම දෙයක් ..
ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමා ඇවිදින් අපි හැමෝම දිහාට ඇඟිල්ල දික්කරමින් අපෙන් ප්රශ්න අහන්න පටන්ගත්තා ..
"ඇත්ත කීවොත් මේ අයියා තමුසෙලාට යන්ඩ දෙයි .එහෙම නැතිනම් ඉතින් ගුටි තමයි …"
අපි කවුරුත් බිම බලාගත්තා . හැංඟිලා ගල් ගැහුවා වුණාට අපි කවුරුත් ගුරු වරුන්ට පුදුම බයකින් ගෞරවයකින් උන්නා . වෙනෙකක් තියා අපි ගුරුවරයෙකුගේ මූණ දිහා බලාගෙන කෙළින් බලාගෙන කතාකරන්නත් අපි බයයි ..
"ඇත්තමයි සර් අපි ගැහුවේ නෑ ...”
ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙකුගේ චරිතයට ඇඳලා උන්නු තරිඳු එහෙම කියලා බිම බලාගත්තා .එතකොටම චටාස් ගාලා කම්මුල් පාරක් තරිඳුගේ කම්මුලකට වැදුණා . තරිඳුවාට ගානක්වත් නෑ ඉස්කෝලේ වියදම් පියවාගන්න පොල් ගස් බඩගාලා පොල් කඩාපු එකෙක් වෙච්ච තරිඳුගේ අතපය යකඩ වගේ හයියයි . කොටියෙකු තරම් හයියක් තිබුණ ඌට ඔනෑ නම් ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමාවයි එයාගේ මස්සිනාවයි දෙන්නාම විනාඩියෙන් බිම දාන්න පුළුවන්කම තිබුණා. ඒත් ගුරුතුමා ඉදිරියේ උන්නු නිසා ඌ ගුටිකලා බලාගෙන උන්නා ..
බෙල්ල වටේ තුවායක් දමාගෙන ඉනේ සරමක් දවටාගෙන නාට්යයේ නමින්දුවා චරිතය ඇඟටම අරගෙන බොක්කෙන්ම රඟපාපු මගේ ගාවට ඊළඟට කිට්ටු වෙච්ච ඇජෙන්ඩා සර්ගේ මස්සිනා මගේ බෙල්ල වටේ දාගෙන උන්නු තුවායෙන්ම මාව ඇදලා අරගෙන මගෙ බඩට පාරක් ගැහුවා ..හත්තිලවුවේ එතකොට මම ඇඳගෙන උන්නු සරම ඉණෙන් ගැලවිලා වේදිකාව උඩ වැටුණා ..
එදා මගේ සීයා කල්මුණෙන් ගෙනල්ලා දුන්නු ගල් සෝට සරමට යටින් ඇඳගෙන හිටියේ නැතිනම් ..අම්මපා මට සිද්ධවෙන්නේ වහ බොන්ඩ .. "සරමට යටින් සෝට ගහගෙන දෙමළෙක් වෙන්ඩ එපා යකෝ..” කියලා මගේ යාළුවෝ මට කොයිතරම් විහිළු කෙරුවා වුණත් එදා මම නිකමට වගේ සෝටක් ඇඳගෙන උන්නා..
මොහොතකින් අපේ පණ බේරාගන්න විදුහල්පති තුමා එක්ක අපේ සිංහල ගුරුතුමා දුවගෙන ආවා ..සිංහල ගුරුතුමාගේ අතේ සංග්රහ කටයුතු වලට ගෙනා බිස්කට් පැකට් එකකුයි ප්ලාස්ටික් බීම බෝතලයකුයි තිබුණා .එතුමා ඒවා වීසි කරලා දාලා අඩියට දෙකට අවුදින් අපේ ඉදිරියෙන් හිටගත්තා ..
"තිරිසන් වැඩ කරන්න එපා ඉංගිරීසි මහත්තයා .ගහනවා නම් ගහන්ඩ මේ මට .විදුහල්පති තුමා මේ බලන්ඩ මේ අසරණ ළමයි නාට්ය කරමින් උන්නු තැනට බේබද්දෙක් ගෙනල්ලා .මේ ඉංගිරිසි මහත්තයා කරාපු වැඩක් .මේවා කවදාවත් අපේ ඉස්කෝලෙ වෙලා නෑ..”
විදුහල් පතිතුමා දිහාට වෙවුලන අතපය දික්කරපු සිංහල සර් එහෙම කීවා .
ගිරේට අහුවෙච්ච පුවක් ගෙඩිය වගේ වෙච්ච අපෙ විදුහල්පති තුමා දෙපාරක් තුන්පාරක් එහාට මෙහාට ඇඹරුණා ..ඊළඟට ඉංග්රිසි උගන්වාපු ඇජෙන්ඩා සර් දිහාවට හැරිලා බයාදු හිනාවක් පාපු විදුහල්පති තුමා අපිට මෙහෙම කීවා
"හා වෙච්චි දේ වුණා ඔය දරුවෝ දැන් කල වරදට මේ ඉංග්රීසි සර්ට වැඳලා සමාව අරං මේ නාට්ය ආයේ කරගෙන යන්ඩ …"
ඒ කතාව අහලා අපේ සිංහල සර්ට එකසිය හැටට කේන්ති ගියා හරියට කාබයිට් කෑල්ලක් උණු වතුරේ දැම්මා වගේ . වේදිකාව වටේ එල්ලලා තිබුණු තිර රෙදි එක හුස්මට පැනලා කඩලා පාගලා දමාපු සිංහල සර්
"උඹලා එකෙක්වත් වඳින්ඩ එපා !! ඉඳපල්ලා . මං වඳින්නං . අනේ ඉංග්රිසී මහත්තයෝ අපේ නාට්ය කෑවාට, අපේ දවස් ගානක මහන්සියට කෙළෙවුවාට, මගේ කලා පන්තියේ ළමයින් බාගෙට බාගයක් මෙදාපාර සිංහල විෂය පේල් කරන්න මහන්සි ගත්තාට ,මට ලැජ්ජා කොලාට ඔබතුමාට බොහෝම ස්තූතියි !!”
එහෙම කියවුව අපේ සිංහල ගුරුතුමා ගිහින් ඇජෙන්ඩා සර්ගේ දෙපා මුල වැඳ වැටුණා ..
ඒක බලාන ඉන්න අමාරු දසුනක් හරියට තාත්තා කෙනෙක් පුතෙකුට වඳිනවා වගේයි..රිපිටා උගේ අතේ තිබුණු කවි පොතෙන් මූණ වහගත්තා . සින්දු කියන්න හිටපු කෙල්ලෝ තුන් දෙනා අඬන්න පටන්ගත්තා . තරිඳු කුටු කුටු ගාමින් කුණුහරප මුමුණන අතරේ .. මම හෙමි හෙමිහිට සරම ඇඳගත්තා .
ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමා උන්දැගෙ නල්ලමලේ මස්සිනාවත් ඇදගෙන ගුරු නිවාසය දිහාවට ගියා .සිදු කියපු කෙලිච්චියෝ ටික ගෙදර යවාපු අපි කට්ටිය අපේ සිංහල ගුරුතුමාව එක් කරගෙන එතුමාගේ ගෙදරට පයින්ම ගියා ..
සිංහල ගුරුතුමාගේ නෝනා අපිට නාගන්ඩ වතුර සබන් තුවා ආදිය ලැහැත්ති කරලා .අපිට හිතේ හැටියට කන්න කන්න කියලා දඩ මස් උයලා රොටී පුච්චලා තිබුනා . රොටී කන්න කලියෙන් අපේ සිංහල ගුරුතුමා අපි කාට කාටත් එතුමාගේ අල්මාරියේ හංඟාගෙන හිටපු ෆ්රෑන්ක්ලින් බ්රැන්ඩි බෝතලයක් කඩලා ඉන් එක වීදුරුව බැගින් බොන්න දුන්නා . ගුරුතුමා ඉදිරියේ බොන්නැතුව හෙමීට එකා බැගින් අඳුරු මුල්ලකට ගිහින් ඒ වීදුරුව ඉවර කරලා ආවාට පස්සේයි අපි කවුරුත් රොටී කෑවේ ..
අපි කෑම කාලා ඉවර වෙලා අපේ සිංහල ගුරුතුමාට වැඳලා යන්ඩ පිටත් වෙනමොහොතේ .. එතුමා අපිට බොහෝම දුක් බර කතාවක් කීවා ..
"මම ඉංග්රීසි සර් එක්ක එකට එක කරන්න හැදුවේ නෑ කොල්ලනේ.. මම එදා ඉඳන්ම කීවා අපේ ලොකු සර්ට මට මේ ළමයි දම්මලා නාට්යක් කරන්න ඕනෙයි කියලා . ඒත් සිලබස් එකෙන් පිට යන්ඩ එපාය කියලා ලොකු සර් මට ඒ වැඩේ කරන්ඩ අවසර දුන්නෙම නෑ .ඒත් මේ අද ඊයේ ආපු ඉංග්රීසි සර්ට වැඩියෙ සලකනවා දැකල මම හිතුවා හොඳින් හරි නරකින් හරි මම මේ නාට්ය කරනවා කියලා .උඹලා හරි ලස්සනට රඟපානවා දැකලා මට ඇඬුණා . මම උඹලගේ රඟපෑම් පෙන්නන්න විදුහල්පතිතුමා එක්ක එන්නඩ ගිය ටිකට සේරම විනාස වුණා ..”
"දුක් වෙන්ඩ එපා සර් . අපි ආයේ වතාවක් මේ නාට්ය කරමු ..”
"අනේ ඔවු සර් කරමු කරමු .” අපි කවුරුත් එක හඬින්ම පින්සෙන්ඩු වෙද්දී සිංහල ගුරුතුමා කමිස අතෙන් කඳුළු පිහදාගත්තා ..
"ආයේ නාට්ටි කොරන්ඩ වෙන්නේ නෑ මම “කොළනිකාරයෝ" නාට්ය පිටපත ලිපේ දැම්මා . උඹලා ඔය කාපු රොටී පිච්චුනේ ඒ ගින්නෙන් . මමත් මේ ඉස්කෝලෙන් මාරුවක් ගන්නවා ..මට දැන් මේ අහලකවත් ඉන්ඩ පිරියක් නෑ ..”
ගුරුවරයෙකුට උපදෙස් දෙන්ඩ, ගුරුවරයෙකුගේ හිත හදන්ඩ අපි මොක්කුද ? .. අපි ඔහේ බලාන උන්නා . බකමූණු බිත්තර ගිල්ල එව්වුවෝ වගේ කතා කරගන්ඩ බැරිව අපි ගොළුවෙලා උන්නා .ඔහොම ගොළුවෙලා ඉඳලා අන්තිමේදී රෑ දොළහත් පැන්නාට පස්සෙයි අපි කවුරුත් ගෙවල් බලා යන්ඩ පිටත් වුණේ ..
පයින්ම ගෙදර යන්න පිටත් වෙච්ච අපි කාගෙත් හිත් මහා දුකකින් වැහිලා තිබුණා .කවුරුන්ටත් වඩා වැඩිපුරම දුක් වුණේ මම . මගේ ගල් ගැහිල්ල නිසා තමයි මේ හෑම දෙයක්ම මේ විදිහට අවසාන වුණේ . හෑම සුබ වැඩකම හෙනහුරා මම කියලා මගේ හිතට දැනෙනකොට මට මැරෙන්ඩ තරම් දුකක් ඇති වුණා ..
"දැං අපි ගෙදර ගිහින් නිදියා ගන්නවාය ?” පිටිපස්සෙන්ම ඉරටු කූරක් වන වනා ආපු තරිඳුයි අපෙන් එහෙම ඇහුවේ
"නැතුං මෙතන නිදියාගන්නවය ?” රිපිටා එහෙම ඇහුවා
"නෑ නෑ . බොලවු මට පොඩි වැඩක් මතක් වුණා .අපි ආයේ වතාවක් ගල් පාරක් කෙළිමු ගුරු නිවාසෙට .අර අපිට ගහපු ඇජෙන්ඩා සර්ගේ මස්සිනා කාරයත් අද රෑ නිදියනවා ගුරු නිවාසේ .. ඌට වදින්න කියලා හිතාගෙන හරි ගහමු බං . මොකටද අපි වෙන එකෙකුට පදිරි වෙන්නේ . ගුරුවරයෙකුගෙන් නම් ගුටි කෑවත් දුක නෑ ඒත් ඌ මොකාද ?”
"ඒක නම් කරන්න වටින වැඩක් ..කෙළිමු බං ..ඉස්ම යන්ඩ කෙළිමු"
රිපිටා යෝජනාව ස්ථීර කෙරුවා ..
"පොඩ්ඩක් ඉඳහල්ලකෝ තවත් පොඩි වැඩක් දෙමු .මම එනකම් උඹලා ඔහොම්ම ඉඳහල්ලා කොහේවත් යන්ඩ එපා මම විනාඩි පහෙන් එනවා ..”
තරිඳු කළුවරේම ඉස්කෝලේ පැත්තට දිවුවා .අපි කට්ටිය තරිඳු එනකම් පාරේ අයිනක වාඩි වෙලා දුම් වැටියක් අතින් අතට මාරු කරන අතරේ තරිඳු ගියේ මොකටද කියලා නොදැන කුතුහලයෙන් බලාන උන්නා . විනාඩි දහයකට විතර පස්සේ තරිඳු ආවේ තඩි පොහොර උරයකුත් බිම දිගේ ඇදගෙනයි .
"උඹ මල්ලක් පිරෙන්ඩ ගල් ගෙනාවය ..?”
තරිඳු ගෙනා මල්ල දිහා බලන අතරේ මං එහෙම ඇහුවා .
"යකෝ මේ ගල් නෙවෙයි ..බලාපියවු ..මල්ලට ඔළුව දාලා ..”
තරිඳු ගෙනාපු පොහොර මල්ලට එබිලා බලාපු අපි දැක්කේ කිලෝ පහක විතර තරබාරු තලගොයෙක් ඒ මල්ල ඇතුළේ දඟලමින් ඉන්නා හැටි .
"මොකෙදෑ මේ තලගොයි නාම්බෙක් උස්සං ඇවිල්ලා .”
"මේකා උන්නේ ඉස්කෝලේ පරණ වතුර ටැංකියේ... අපි මෙහෙම කරමු අපි මේ තලගොයාගේ නැට්ටට ලණුවක් දාලා මේකාව ඔළුව පහළට හිටින විජිහට ගුරු නිවාසේ උළුවස්සේ එල්ලමු. ඊට පස්සේ ගල් ගහමු .දොර ඇරගෙන එළියට එන එකාගේ බෙල්ලම මූ බදාගනීවි …"
තරිඳුවාගේ අදහස ඇහිලා මගේ කන් දෙකෙන් දුම් පිට වුණා ..
"අඩෝ තොගේ මොළේ තමා මොළේ …ඒත් මේ ගොයා උයලා නම් කන්ඩම තමා හිත"
මම කට හොල්ලන්ත් කලියෙන් අපේ නළුවෝ ටික තරිඳුවාට ප්රශංසා කරන්න පටන්ගත්තා . මමත් එක පයින්ම තරිඳුගේ යෝජනාවට කැමති වෙච්ච නිසා ආයේ වාද විවාද නොකර අපේ සැලැස්ම ක්රියාවට නංවන්න අපි එදා රෑම කටයුතු කෙරුවා .
තලගොයා යමක් බදා ගත්තොත් ඌව ආයේ ඒකෙන් ගලවා ගන්නවා බොරු . බිම බඩගාගෙන යන සතෙක් වුණාට තලගොයි කියන්නේ බොහෝම හයිය හත්ති තිබුණු සත්තු ජාතියක් . රිපිටා අපි හැමෝටම කියලා දුන්නා ඉස්සර කාලෙක දීඝවාපිය පන්සලේ ඉඩමේ අනවසරයෙන් ගෙවල් හදාගෙන උන්නු මට්ටයෝ කීපදෙනෙක් එළවන්න දීඝවාපියේ සිංහල මිනිස්සු වගයක් මේ විදිහටම තලගොයි ගැටහපු කතාවක් …
අපි කීපදෙනෙක් එකතු වෙලා මල්ල ඇතුළේ දඟලන තලගොයාව තදකරලා අල්ලාගෙන ඉන්න අතරේ . මල්ලෙන් තලගොයාගේ නැට්ට අමාරුවෙන් එළියට ගත්තු තරිඳු සාක්කුවෙන් ගත්තු රෙදි පටියකින් උගේ නැට්ට තදින් වෙළුවා ..
විනාඩි කීපයක් ගිය තැන අපි තුන් දෙනෙක් තලගොයා දමාගත්තු මල්ලත් උස්සාගෙන හෙමි හෙමිහිට ගුරු නිවාසය ළඟට කිට්ටු කළා . වත්ත හතර මායිමේ ඔත්තු බලන්න අපේ අනික් නළුවෝ කීපදෙනා හිටපු නිසා කිසිම හිතේ බයක් නැතිවයි අපි ගුරු නිවාසයට කිට්ටු කෙරුවේ .
"උඹලා ඔහොම බිම ඉඳපල්ලා මම මේ කණුව දිගේ නැගලා මේ එළියට ඇවිත් තියන පරාලෙන් තලගොයාව ගැටගහන්නම් .. උඹලා පොඩ්ඩක් ඕකව මල්ල පිටින් උඩට උස්සලා සපෝට් එක දියල්ලා" ..
බිම ඇවිදිනවාට වඩා හොඳට ගස් උඩ බඩගාලා පුරුදු තරිඳු . කිසිම අමාරුවක් නැතිව උළුවස්ස කෙළින්ම වහලේ අගුවෙන් එළියට ආපු පොල් ලීයක තලගොයාව ගැට ගැහුවා . අපේ වාසනාවට අපි කාටවත් තලගොයාගෙන් නියපොතු පාරවල් නම් කන්න වුණේ නෑ . තලගොයාව ගැටගහලා ඉවර වෙලා හිස් පොහොර මල්ලත් අරගෙන අපි හනි හනිකට ගුරු නිවාසෙන් ඈත් වුණා ..
වෙලාව මැදියම් රැයත් ගෙවිලා ගිහින් . පළාතම කට්ට කරුවලයි . ගුරු නිවාසෙන් එළියට බහින එකෙකුට කිසිම විදිහකින් තලගොයාව නොපෙනෙන බව නම් අපිට විශ්වාසයි . ඉතින් අපි කවුරුත් එක්කාසු වෙලා අවසන් ජවනිකාව රඟදක්වන්න සූදානම් වුණා .
ඉවසුම් නැතිව හිටි මම ගලක් ගුවන් ගත කරලා මුදුනා වෙන්න ලැහැත්ති වෙනකොටම රිපිටා මාව නැවැත්තුවා ..
"පොඩ්ඩක් ඉඳපල්ලා කලබල වෙන්ඩ එපා. ඇජෙන්ඩා සර් එදා රැස්වීමේදී කීවා නේද අපි එදා ගහපු ගල් වැටුනේ ඇජෙන්ඩා සර්ගේ ඇඳට අඟල් ගාණක් දකුණින් කියලා ..”
රිපිටා කියන්නේ බොහෝම සුළු දේවල් ගැන පවා හොයලා විමසිල්ලෙන් වැඩ කරන එකෙක්
"කීවා නේන්නම් ...”
"එහෙනම් බොලවු .. මෙදා පාර ගහපිය එදාට වඩා වම් පැත්තට බර කරලා"
"එකයි දෙකයි තුනයි ගහපල්ලා ..!!”
තරිඳුගේ ගනං කිරීමත් එක්කම අපි කවුරුත් ගල් පාරවල් සෑහෙන ගාණක් ගුරු නිවාසෙ වහලට කෙළින්න ගත්තා . එකවරම ගුරු නිවාසේ ඇතුළෙන් කෑ ගහලා බනින හඬකුත් එක්ක කවුරු හරි කෙනෙක් ටෝච් එකක් දල්වාගෙන එළියට බහින්න දොර ඇරියා ..
බුදු අයියේ !!! මම නැතෝ මාව බේරගනියෝ
ඒ ඇහුණු කෑ ගැහිල්ලෙන් තලගොයා සිප වැළඳගෙන තියෙන්නේ කාවද කියලා අපි කාටත් තේරුම් ගියා . ඒත් තව මොහොතක්වත් එතන නාට්ය බලන්න නොහිටි අපි කවුරුත් නතර වුණේ ගෙවල් වලට ඇවිත් ඇඳන් වලට පැනලා ඔළුවේ ඉඳන් රෙදිත් පෙරවාගෙනයි ..
අපි මීටර් ගාණක් ඈතර දුවනකල්ම අපිට තලගොයා බදාගෙන උන්නු එකාගේ විලාපය ඇහුණා ..ඒ විලාප හඬ අපේ ඉංග්රීසි ගුරුතුමාගේ හඬ නම් නෙවෙයි .. ඒ කෑ ගැහුවේ ඉංග්රීසි ගුරුතුමාගේ මස්සිනා පොඩ්ඩ . අපිට හැන්දෑවරුවේ තග දාපු බීමතින් අවුදින් අපේ නාට්ය විනාස කරපු උන්දෑගේ මූණ තලගොයා තදින්ම මිරිකාගෙන .
පහුවදා උදේ තේ බොන වෙලාව වෙනකොට මට වටින් ගොඩින් ආරංචි ගලාගෙන එන්න වුණා . ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමාගේ මස්සිනාගේ මූණ බදාගෙන උන්නු තලගොයාව ගලවා ගන්න හැකි වෙලා තියෙන්නේ වටේ පිටේ ගෙවල් කීපයකම මිනිස්සු ඇවිදින් මේස පුටු තියලා උඩ නැගලා වහලේ පොල් ලීයක දවටලා තිබුණු රෙදිපටිය කපා දැම්මාටත් පස්සේලු .ඒ වගේම මට ආරංචි වුණා මෙදා සැරේ අපි ගහපු ගල් ඉලක්කෙටම වැදිලා තියන බව.
පහුවදා ඉස්කෝලේ නොගිය නිසාම කවුරු කවුරුත් දැන ගන්න ඇති මේ අවලං වැඩේට වග කියන්න ඕනේ අපි බව . අපේ සිංහල ගුරුතුමා වෙන ඉස්කෝලෙකට මාරු වෙලා යන බවත් . කලින් දවසේ හැන්දෑ වරුවේ අපේ නාට්ය කඩා කප්පල් කරපු එකට ආදි ශිෂ්ය සංගමය විදුහල් පති තුමාට නෝක්කාඩු කියාපු නිසාත් අපෙන් කවුරුත් ප්රශ්න කරන්න ආවේ නෑ ඒ මදිවට කවදාවත් අපේ ඇජෙන්ඩා සර් අපේ පන්ති පළාතේ ආවේ නෑ ..
මේ සිදුවීම් සේරෝම අවසාන වුණත් අපේ හිතේ අපි දිනුවා කියලා හැඟීමක් නම් ඉපදුණේ නෑ . අපි හොඳටම දැනගෙන උන්නා අපි පැරදුන වග . රටක් වටින සිංහල ගුරුතුමෙක් අපේ පාසලෙන් ඉවත්වෙලා වෙනත් පාසලකට මාරු වෙලා ගියා . ඒ අතරෙම කොලනි කාරයෝ නට්ය ආයේ කිසිම දාක එළියට නොඑන විදිහට අළු බවට පත් වෙලා ගියා .හිතාගන්නවත් බැරි තරම් සුන්දර කතා පුවතක් තිබුණු කොලනි කාරයෝ නාට්ය උපන් ගෙයිම මියැදුනා ..
ජීවිතේ පළවෙනි සහ අවසාන වතාවට මම රඟපාපු "නමින්දුවා" චරිතය මගේ හිතේ තාම ජීවත් වෙනවා . දෙවරක් චක්කරේ වත් , ඉංග්රීසි හෝඩිය වත් කටපාඩම් නොහිටින මට අදටත් මම රඟපාපු නමින්දුවා චරිතයේ හෑම දෙබසක්ම, කවියක්ම කවදාකවත් අමතක නොවෙන්නම මගේ හිතේ රැඳිලා තියෙනවා…
මේ සිදුවීම වෙලා දැන් අවුරුදු ගාණක් වෙනවා. දැන් නම් වේදිකා නාට්යක් බලන්න තබා ඒ ගැන අහන්නවත් මට ආසාවක් නෑ කොලනි කාරයෝ නාට්යත් එක්කම මහේ හිතේ උපන් වේදිකා නාට්ය ගැන කැක්කුම කොලනි කාරයෝ නාට්යත් එක්කම මැරිලා ගියා ..
මේ කතාව ලියන්න කලියෙන් මම මගේ සිංහල ගුරුතුමාගේ අවසර අරගන්නත් අමතක කෙරුවේ නෑ ..
ගුරු දිනේ කල් පැනලා තිබ්බා වුණාට කමක් නෑ මම හිතනවා මම මේ ලීව කතාව මගේ සිංහල ගුරුතුමාට උපහාරයක් වෙච්චාවේ කියලා ..
"උඹගේ කතාව එක්ක අපේ පොටෝ එකකුත් දමාපං" කියලා ගුරුතුමා ඉල්ලා හිටපු නිසා මම මේ පහළින් මගෙ සිංහල ගුරුතුමාගේ සහ රිපිටාගේ පින්තූරයක් පල කරන්නම් "
නාට්ය බලමින් උන්නු පිරිස අතරෙන් නැගිට ගත්තු බීමත් බුවෙක් ඌ ඉඳගෙන උන්නු පුටුව වීසි කරලා නගිටලා ඇවිදින් වේදිකාව උඩටම නැග්ගා. ඒ වෙච්චි දෙයින් තක්බීර් වුණ මම මගේ ඉනේ තිබුණු දෙබස් කොලේ අතට අරගෙන ආයෙත් බැලුවේ මට දෙබස් වැරදිලා මිනිස්සු කුලප්පු වෙන කුණු හරුපයක් වත් කියවුණාදැයි කියලයි.
"මයෙ මස්ෂිනාට ගල් ගැහුවා තොපි ? අද බාවනවා තොපිව...”
බීමත් බුවා පැන්න හැටියෙ වේදිකාවේ අයිනේ උන්නු පොතේ ගුරා වෙච්ච රිපිටාගේ බෙල්ලෙන් අල්ලා ගත්තා …
මම දැක්කා එතකොටම අපේ ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමා හනි හනිකට දුවගෙන අවුදින් වේදිකාවට නගින හැටි. මම හිතුවේ ඇජෙන්ඩා සර් ඇවිදිල්ලා මේ බේබදු මිනිහාව අහකට ගෙනියාවි කියලයි… "ඇති යන්තම් දැන් රිපිටා බේරෙනවා" මම හිතෙන් එහෙම හිතුවා වුණාට සිද්ධ වුණේ වෙනම දෙයක් ..
ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමා ඇවිදින් අපි හැමෝම දිහාට ඇඟිල්ල දික්කරමින් අපෙන් ප්රශ්න අහන්න පටන්ගත්තා ..
"ඇත්ත කීවොත් මේ අයියා තමුසෙලාට යන්ඩ දෙයි .එහෙම නැතිනම් ඉතින් ගුටි තමයි …"
අපි කවුරුත් බිම බලාගත්තා . හැංඟිලා ගල් ගැහුවා වුණාට අපි කවුරුත් ගුරු වරුන්ට පුදුම බයකින් ගෞරවයකින් උන්නා . වෙනෙකක් තියා අපි ගුරුවරයෙකුගේ මූණ දිහා බලාගෙන කෙළින් බලාගෙන කතාකරන්නත් අපි බයයි ..
"ඇත්තමයි සර් අපි ගැහුවේ නෑ ...”
ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙකුගේ චරිතයට ඇඳලා උන්නු තරිඳු එහෙම කියලා බිම බලාගත්තා .එතකොටම චටාස් ගාලා කම්මුල් පාරක් තරිඳුගේ කම්මුලකට වැදුණා . තරිඳුවාට ගානක්වත් නෑ ඉස්කෝලේ වියදම් පියවාගන්න පොල් ගස් බඩගාලා පොල් කඩාපු එකෙක් වෙච්ච තරිඳුගේ අතපය යකඩ වගේ හයියයි . කොටියෙකු තරම් හයියක් තිබුණ ඌට ඔනෑ නම් ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමාවයි එයාගේ මස්සිනාවයි දෙන්නාම විනාඩියෙන් බිම දාන්න පුළුවන්කම තිබුණා. ඒත් ගුරුතුමා ඉදිරියේ උන්නු නිසා ඌ ගුටිකලා බලාගෙන උන්නා ..
බෙල්ල වටේ තුවායක් දමාගෙන ඉනේ සරමක් දවටාගෙන නාට්යයේ නමින්දුවා චරිතය ඇඟටම අරගෙන බොක්කෙන්ම රඟපාපු මගේ ගාවට ඊළඟට කිට්ටු වෙච්ච ඇජෙන්ඩා සර්ගේ මස්සිනා මගේ බෙල්ල වටේ දාගෙන උන්නු තුවායෙන්ම මාව ඇදලා අරගෙන මගෙ බඩට පාරක් ගැහුවා ..හත්තිලවුවේ එතකොට මම ඇඳගෙන උන්නු සරම ඉණෙන් ගැලවිලා වේදිකාව උඩ වැටුණා ..
එදා මගේ සීයා කල්මුණෙන් ගෙනල්ලා දුන්නු ගල් සෝට සරමට යටින් ඇඳගෙන හිටියේ නැතිනම් ..අම්මපා මට සිද්ධවෙන්නේ වහ බොන්ඩ .. "සරමට යටින් සෝට ගහගෙන දෙමළෙක් වෙන්ඩ එපා යකෝ..” කියලා මගේ යාළුවෝ මට කොයිතරම් විහිළු කෙරුවා වුණත් එදා මම නිකමට වගේ සෝටක් ඇඳගෙන උන්නා..
මොහොතකින් අපේ පණ බේරාගන්න විදුහල්පති තුමා එක්ක අපේ සිංහල ගුරුතුමා දුවගෙන ආවා ..සිංහල ගුරුතුමාගේ අතේ සංග්රහ කටයුතු වලට ගෙනා බිස්කට් පැකට් එකකුයි ප්ලාස්ටික් බීම බෝතලයකුයි තිබුණා .එතුමා ඒවා වීසි කරලා දාලා අඩියට දෙකට අවුදින් අපේ ඉදිරියෙන් හිටගත්තා ..
"තිරිසන් වැඩ කරන්න එපා ඉංගිරීසි මහත්තයා .ගහනවා නම් ගහන්ඩ මේ මට .විදුහල්පති තුමා මේ බලන්ඩ මේ අසරණ ළමයි නාට්ය කරමින් උන්නු තැනට බේබද්දෙක් ගෙනල්ලා .මේ ඉංගිරිසි මහත්තයා කරාපු වැඩක් .මේවා කවදාවත් අපේ ඉස්කෝලෙ වෙලා නෑ..”
විදුහල් පතිතුමා දිහාට වෙවුලන අතපය දික්කරපු සිංහල සර් එහෙම කීවා .
ගිරේට අහුවෙච්ච පුවක් ගෙඩිය වගේ වෙච්ච අපෙ විදුහල්පති තුමා දෙපාරක් තුන්පාරක් එහාට මෙහාට ඇඹරුණා ..ඊළඟට ඉංග්රිසි උගන්වාපු ඇජෙන්ඩා සර් දිහාවට හැරිලා බයාදු හිනාවක් පාපු විදුහල්පති තුමා අපිට මෙහෙම කීවා
"හා වෙච්චි දේ වුණා ඔය දරුවෝ දැන් කල වරදට මේ ඉංග්රීසි සර්ට වැඳලා සමාව අරං මේ නාට්ය ආයේ කරගෙන යන්ඩ …"
ඒ කතාව අහලා අපේ සිංහල සර්ට එකසිය හැටට කේන්ති ගියා හරියට කාබයිට් කෑල්ලක් උණු වතුරේ දැම්මා වගේ . වේදිකාව වටේ එල්ලලා තිබුණු තිර රෙදි එක හුස්මට පැනලා කඩලා පාගලා දමාපු සිංහල සර්
"උඹලා එකෙක්වත් වඳින්ඩ එපා !! ඉඳපල්ලා . මං වඳින්නං . අනේ ඉංග්රිසී මහත්තයෝ අපේ නාට්ය කෑවාට, අපේ දවස් ගානක මහන්සියට කෙළෙවුවාට, මගේ කලා පන්තියේ ළමයින් බාගෙට බාගයක් මෙදාපාර සිංහල විෂය පේල් කරන්න මහන්සි ගත්තාට ,මට ලැජ්ජා කොලාට ඔබතුමාට බොහෝම ස්තූතියි !!”
එහෙම කියවුව අපේ සිංහල ගුරුතුමා ගිහින් ඇජෙන්ඩා සර්ගේ දෙපා මුල වැඳ වැටුණා ..
ඒක බලාන ඉන්න අමාරු දසුනක් හරියට තාත්තා කෙනෙක් පුතෙකුට වඳිනවා වගේයි..රිපිටා උගේ අතේ තිබුණු කවි පොතෙන් මූණ වහගත්තා . සින්දු කියන්න හිටපු කෙල්ලෝ තුන් දෙනා අඬන්න පටන්ගත්තා . තරිඳු කුටු කුටු ගාමින් කුණුහරප මුමුණන අතරේ .. මම හෙමි හෙමිහිට සරම ඇඳගත්තා .
ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමා උන්දැගෙ නල්ලමලේ මස්සිනාවත් ඇදගෙන ගුරු නිවාසය දිහාවට ගියා .සිදු කියපු කෙලිච්චියෝ ටික ගෙදර යවාපු අපි කට්ටිය අපේ සිංහල ගුරුතුමාව එක් කරගෙන එතුමාගේ ගෙදරට පයින්ම ගියා ..
සිංහල ගුරුතුමාගේ නෝනා අපිට නාගන්ඩ වතුර සබන් තුවා ආදිය ලැහැත්ති කරලා .අපිට හිතේ හැටියට කන්න කන්න කියලා දඩ මස් උයලා රොටී පුච්චලා තිබුනා . රොටී කන්න කලියෙන් අපේ සිංහල ගුරුතුමා අපි කාට කාටත් එතුමාගේ අල්මාරියේ හංඟාගෙන හිටපු ෆ්රෑන්ක්ලින් බ්රැන්ඩි බෝතලයක් කඩලා ඉන් එක වීදුරුව බැගින් බොන්න දුන්නා . ගුරුතුමා ඉදිරියේ බොන්නැතුව හෙමීට එකා බැගින් අඳුරු මුල්ලකට ගිහින් ඒ වීදුරුව ඉවර කරලා ආවාට පස්සේයි අපි කවුරුත් රොටී කෑවේ ..
අපි කෑම කාලා ඉවර වෙලා අපේ සිංහල ගුරුතුමාට වැඳලා යන්ඩ පිටත් වෙනමොහොතේ .. එතුමා අපිට බොහෝම දුක් බර කතාවක් කීවා ..
"මම ඉංග්රීසි සර් එක්ක එකට එක කරන්න හැදුවේ නෑ කොල්ලනේ.. මම එදා ඉඳන්ම කීවා අපේ ලොකු සර්ට මට මේ ළමයි දම්මලා නාට්යක් කරන්න ඕනෙයි කියලා . ඒත් සිලබස් එකෙන් පිට යන්ඩ එපාය කියලා ලොකු සර් මට ඒ වැඩේ කරන්ඩ අවසර දුන්නෙම නෑ .ඒත් මේ අද ඊයේ ආපු ඉංග්රීසි සර්ට වැඩියෙ සලකනවා දැකල මම හිතුවා හොඳින් හරි නරකින් හරි මම මේ නාට්ය කරනවා කියලා .උඹලා හරි ලස්සනට රඟපානවා දැකලා මට ඇඬුණා . මම උඹලගේ රඟපෑම් පෙන්නන්න විදුහල්පතිතුමා එක්ක එන්නඩ ගිය ටිකට සේරම විනාස වුණා ..”
"දුක් වෙන්ඩ එපා සර් . අපි ආයේ වතාවක් මේ නාට්ය කරමු ..”
"අනේ ඔවු සර් කරමු කරමු .” අපි කවුරුත් එක හඬින්ම පින්සෙන්ඩු වෙද්දී සිංහල ගුරුතුමා කමිස අතෙන් කඳුළු පිහදාගත්තා ..
"ආයේ නාට්ටි කොරන්ඩ වෙන්නේ නෑ මම “කොළනිකාරයෝ" නාට්ය පිටපත ලිපේ දැම්මා . උඹලා ඔය කාපු රොටී පිච්චුනේ ඒ ගින්නෙන් . මමත් මේ ඉස්කෝලෙන් මාරුවක් ගන්නවා ..මට දැන් මේ අහලකවත් ඉන්ඩ පිරියක් නෑ ..”
ගුරුවරයෙකුට උපදෙස් දෙන්ඩ, ගුරුවරයෙකුගේ හිත හදන්ඩ අපි මොක්කුද ? .. අපි ඔහේ බලාන උන්නා . බකමූණු බිත්තර ගිල්ල එව්වුවෝ වගේ කතා කරගන්ඩ බැරිව අපි ගොළුවෙලා උන්නා .ඔහොම ගොළුවෙලා ඉඳලා අන්තිමේදී රෑ දොළහත් පැන්නාට පස්සෙයි අපි කවුරුත් ගෙවල් බලා යන්ඩ පිටත් වුණේ ..
පයින්ම ගෙදර යන්න පිටත් වෙච්ච අපි කාගෙත් හිත් මහා දුකකින් වැහිලා තිබුණා .කවුරුන්ටත් වඩා වැඩිපුරම දුක් වුණේ මම . මගේ ගල් ගැහිල්ල නිසා තමයි මේ හෑම දෙයක්ම මේ විදිහට අවසාන වුණේ . හෑම සුබ වැඩකම හෙනහුරා මම කියලා මගේ හිතට දැනෙනකොට මට මැරෙන්ඩ තරම් දුකක් ඇති වුණා ..
"දැං අපි ගෙදර ගිහින් නිදියා ගන්නවාය ?” පිටිපස්සෙන්ම ඉරටු කූරක් වන වනා ආපු තරිඳුයි අපෙන් එහෙම ඇහුවේ
"නැතුං මෙතන නිදියාගන්නවය ?” රිපිටා එහෙම ඇහුවා
"නෑ නෑ . බොලවු මට පොඩි වැඩක් මතක් වුණා .අපි ආයේ වතාවක් ගල් පාරක් කෙළිමු ගුරු නිවාසෙට .අර අපිට ගහපු ඇජෙන්ඩා සර්ගේ මස්සිනා කාරයත් අද රෑ නිදියනවා ගුරු නිවාසේ .. ඌට වදින්න කියලා හිතාගෙන හරි ගහමු බං . මොකටද අපි වෙන එකෙකුට පදිරි වෙන්නේ . ගුරුවරයෙකුගෙන් නම් ගුටි කෑවත් දුක නෑ ඒත් ඌ මොකාද ?”
"ඒක නම් කරන්න වටින වැඩක් ..කෙළිමු බං ..ඉස්ම යන්ඩ කෙළිමු"
රිපිටා යෝජනාව ස්ථීර කෙරුවා ..
"පොඩ්ඩක් ඉඳහල්ලකෝ තවත් පොඩි වැඩක් දෙමු .මම එනකම් උඹලා ඔහොම්ම ඉඳහල්ලා කොහේවත් යන්ඩ එපා මම විනාඩි පහෙන් එනවා ..”
තරිඳු කළුවරේම ඉස්කෝලේ පැත්තට දිවුවා .අපි කට්ටිය තරිඳු එනකම් පාරේ අයිනක වාඩි වෙලා දුම් වැටියක් අතින් අතට මාරු කරන අතරේ තරිඳු ගියේ මොකටද කියලා නොදැන කුතුහලයෙන් බලාන උන්නා . විනාඩි දහයකට විතර පස්සේ තරිඳු ආවේ තඩි පොහොර උරයකුත් බිම දිගේ ඇදගෙනයි .
"උඹ මල්ලක් පිරෙන්ඩ ගල් ගෙනාවය ..?”
තරිඳු ගෙනා මල්ල දිහා බලන අතරේ මං එහෙම ඇහුවා .
"යකෝ මේ ගල් නෙවෙයි ..බලාපියවු ..මල්ලට ඔළුව දාලා ..”
තරිඳු ගෙනාපු පොහොර මල්ලට එබිලා බලාපු අපි දැක්කේ කිලෝ පහක විතර තරබාරු තලගොයෙක් ඒ මල්ල ඇතුළේ දඟලමින් ඉන්නා හැටි .
"මොකෙදෑ මේ තලගොයි නාම්බෙක් උස්සං ඇවිල්ලා .”
"මේකා උන්නේ ඉස්කෝලේ පරණ වතුර ටැංකියේ... අපි මෙහෙම කරමු අපි මේ තලගොයාගේ නැට්ටට ලණුවක් දාලා මේකාව ඔළුව පහළට හිටින විජිහට ගුරු නිවාසේ උළුවස්සේ එල්ලමු. ඊට පස්සේ ගල් ගහමු .දොර ඇරගෙන එළියට එන එකාගේ බෙල්ලම මූ බදාගනීවි …"
තරිඳුවාගේ අදහස ඇහිලා මගේ කන් දෙකෙන් දුම් පිට වුණා ..
"අඩෝ තොගේ මොළේ තමා මොළේ …ඒත් මේ ගොයා උයලා නම් කන්ඩම තමා හිත"
මම කට හොල්ලන්ත් කලියෙන් අපේ නළුවෝ ටික තරිඳුවාට ප්රශංසා කරන්න පටන්ගත්තා . මමත් එක පයින්ම තරිඳුගේ යෝජනාවට කැමති වෙච්ච නිසා ආයේ වාද විවාද නොකර අපේ සැලැස්ම ක්රියාවට නංවන්න අපි එදා රෑම කටයුතු කෙරුවා .
තලගොයා යමක් බදා ගත්තොත් ඌව ආයේ ඒකෙන් ගලවා ගන්නවා බොරු . බිම බඩගාගෙන යන සතෙක් වුණාට තලගොයි කියන්නේ බොහෝම හයිය හත්ති තිබුණු සත්තු ජාතියක් . රිපිටා අපි හැමෝටම කියලා දුන්නා ඉස්සර කාලෙක දීඝවාපිය පන්සලේ ඉඩමේ අනවසරයෙන් ගෙවල් හදාගෙන උන්නු මට්ටයෝ කීපදෙනෙක් එළවන්න දීඝවාපියේ සිංහල මිනිස්සු වගයක් මේ විදිහටම තලගොයි ගැටහපු කතාවක් …
අපි කීපදෙනෙක් එකතු වෙලා මල්ල ඇතුළේ දඟලන තලගොයාව තදකරලා අල්ලාගෙන ඉන්න අතරේ . මල්ලෙන් තලගොයාගේ නැට්ට අමාරුවෙන් එළියට ගත්තු තරිඳු සාක්කුවෙන් ගත්තු රෙදි පටියකින් උගේ නැට්ට තදින් වෙළුවා ..
විනාඩි කීපයක් ගිය තැන අපි තුන් දෙනෙක් තලගොයා දමාගත්තු මල්ලත් උස්සාගෙන හෙමි හෙමිහිට ගුරු නිවාසය ළඟට කිට්ටු කළා . වත්ත හතර මායිමේ ඔත්තු බලන්න අපේ අනික් නළුවෝ කීපදෙනා හිටපු නිසා කිසිම හිතේ බයක් නැතිවයි අපි ගුරු නිවාසයට කිට්ටු කෙරුවේ .
"උඹලා ඔහොම බිම ඉඳපල්ලා මම මේ කණුව දිගේ නැගලා මේ එළියට ඇවිත් තියන පරාලෙන් තලගොයාව ගැටගහන්නම් .. උඹලා පොඩ්ඩක් ඕකව මල්ල පිටින් උඩට උස්සලා සපෝට් එක දියල්ලා" ..
බිම ඇවිදිනවාට වඩා හොඳට ගස් උඩ බඩගාලා පුරුදු තරිඳු . කිසිම අමාරුවක් නැතිව උළුවස්ස කෙළින්ම වහලේ අගුවෙන් එළියට ආපු පොල් ලීයක තලගොයාව ගැට ගැහුවා . අපේ වාසනාවට අපි කාටවත් තලගොයාගෙන් නියපොතු පාරවල් නම් කන්න වුණේ නෑ . තලගොයාව ගැටගහලා ඉවර වෙලා හිස් පොහොර මල්ලත් අරගෙන අපි හනි හනිකට ගුරු නිවාසෙන් ඈත් වුණා ..
වෙලාව මැදියම් රැයත් ගෙවිලා ගිහින් . පළාතම කට්ට කරුවලයි . ගුරු නිවාසෙන් එළියට බහින එකෙකුට කිසිම විදිහකින් තලගොයාව නොපෙනෙන බව නම් අපිට විශ්වාසයි . ඉතින් අපි කවුරුත් එක්කාසු වෙලා අවසන් ජවනිකාව රඟදක්වන්න සූදානම් වුණා .
ඉවසුම් නැතිව හිටි මම ගලක් ගුවන් ගත කරලා මුදුනා වෙන්න ලැහැත්ති වෙනකොටම රිපිටා මාව නැවැත්තුවා ..
"පොඩ්ඩක් ඉඳපල්ලා කලබල වෙන්ඩ එපා. ඇජෙන්ඩා සර් එදා රැස්වීමේදී කීවා නේද අපි එදා ගහපු ගල් වැටුනේ ඇජෙන්ඩා සර්ගේ ඇඳට අඟල් ගාණක් දකුණින් කියලා ..”
රිපිටා කියන්නේ බොහෝම සුළු දේවල් ගැන පවා හොයලා විමසිල්ලෙන් වැඩ කරන එකෙක්
"කීවා නේන්නම් ...”
"එහෙනම් බොලවු .. මෙදා පාර ගහපිය එදාට වඩා වම් පැත්තට බර කරලා"
"එකයි දෙකයි තුනයි ගහපල්ලා ..!!”
තරිඳුගේ ගනං කිරීමත් එක්කම අපි කවුරුත් ගල් පාරවල් සෑහෙන ගාණක් ගුරු නිවාසෙ වහලට කෙළින්න ගත්තා . එකවරම ගුරු නිවාසේ ඇතුළෙන් කෑ ගහලා බනින හඬකුත් එක්ක කවුරු හරි කෙනෙක් ටෝච් එකක් දල්වාගෙන එළියට බහින්න දොර ඇරියා ..
බුදු අයියේ !!! මම නැතෝ මාව බේරගනියෝ
ඒ ඇහුණු කෑ ගැහිල්ලෙන් තලගොයා සිප වැළඳගෙන තියෙන්නේ කාවද කියලා අපි කාටත් තේරුම් ගියා . ඒත් තව මොහොතක්වත් එතන නාට්ය බලන්න නොහිටි අපි කවුරුත් නතර වුණේ ගෙවල් වලට ඇවිත් ඇඳන් වලට පැනලා ඔළුවේ ඉඳන් රෙදිත් පෙරවාගෙනයි ..
අපි මීටර් ගාණක් ඈතර දුවනකල්ම අපිට තලගොයා බදාගෙන උන්නු එකාගේ විලාපය ඇහුණා ..ඒ විලාප හඬ අපේ ඉංග්රීසි ගුරුතුමාගේ හඬ නම් නෙවෙයි .. ඒ කෑ ගැහුවේ ඉංග්රීසි ගුරුතුමාගේ මස්සිනා පොඩ්ඩ . අපිට හැන්දෑවරුවේ තග දාපු බීමතින් අවුදින් අපේ නාට්ය විනාස කරපු උන්දෑගේ මූණ තලගොයා තදින්ම මිරිකාගෙන .
පහුවදා උදේ තේ බොන වෙලාව වෙනකොට මට වටින් ගොඩින් ආරංචි ගලාගෙන එන්න වුණා . ඇජෙන්ඩා ගුරුතුමාගේ මස්සිනාගේ මූණ බදාගෙන උන්නු තලගොයාව ගලවා ගන්න හැකි වෙලා තියෙන්නේ වටේ පිටේ ගෙවල් කීපයකම මිනිස්සු ඇවිදින් මේස පුටු තියලා උඩ නැගලා වහලේ පොල් ලීයක දවටලා තිබුණු රෙදිපටිය කපා දැම්මාටත් පස්සේලු .ඒ වගේම මට ආරංචි වුණා මෙදා සැරේ අපි ගහපු ගල් ඉලක්කෙටම වැදිලා තියන බව.
පහුවදා ඉස්කෝලේ නොගිය නිසාම කවුරු කවුරුත් දැන ගන්න ඇති මේ අවලං වැඩේට වග කියන්න ඕනේ අපි බව . අපේ සිංහල ගුරුතුමා වෙන ඉස්කෝලෙකට මාරු වෙලා යන බවත් . කලින් දවසේ හැන්දෑ වරුවේ අපේ නාට්ය කඩා කප්පල් කරපු එකට ආදි ශිෂ්ය සංගමය විදුහල් පති තුමාට නෝක්කාඩු කියාපු නිසාත් අපෙන් කවුරුත් ප්රශ්න කරන්න ආවේ නෑ ඒ මදිවට කවදාවත් අපේ ඇජෙන්ඩා සර් අපේ පන්ති පළාතේ ආවේ නෑ ..
මේ සිදුවීම් සේරෝම අවසාන වුණත් අපේ හිතේ අපි දිනුවා කියලා හැඟීමක් නම් ඉපදුණේ නෑ . අපි හොඳටම දැනගෙන උන්නා අපි පැරදුන වග . රටක් වටින සිංහල ගුරුතුමෙක් අපේ පාසලෙන් ඉවත්වෙලා වෙනත් පාසලකට මාරු වෙලා ගියා . ඒ අතරෙම කොලනි කාරයෝ නට්ය ආයේ කිසිම දාක එළියට නොඑන විදිහට අළු බවට පත් වෙලා ගියා .හිතාගන්නවත් බැරි තරම් සුන්දර කතා පුවතක් තිබුණු කොලනි කාරයෝ නාට්ය උපන් ගෙයිම මියැදුනා ..
ජීවිතේ පළවෙනි සහ අවසාන වතාවට මම රඟපාපු "නමින්දුවා" චරිතය මගේ හිතේ තාම ජීවත් වෙනවා . දෙවරක් චක්කරේ වත් , ඉංග්රීසි හෝඩිය වත් කටපාඩම් නොහිටින මට අදටත් මම රඟපාපු නමින්දුවා චරිතයේ හෑම දෙබසක්ම, කවියක්ම කවදාකවත් අමතක නොවෙන්නම මගේ හිතේ රැඳිලා තියෙනවා…
මේ සිදුවීම වෙලා දැන් අවුරුදු ගාණක් වෙනවා. දැන් නම් වේදිකා නාට්යක් බලන්න තබා ඒ ගැන අහන්නවත් මට ආසාවක් නෑ කොලනි කාරයෝ නාට්යත් එක්කම මහේ හිතේ උපන් වේදිකා නාට්ය ගැන කැක්කුම කොලනි කාරයෝ නාට්යත් එක්කම මැරිලා ගියා ..
මේ කතාව ලියන්න කලියෙන් මම මගේ සිංහල ගුරුතුමාගේ අවසර අරගන්නත් අමතක කෙරුවේ නෑ ..
ගුරු දිනේ කල් පැනලා තිබ්බා වුණාට කමක් නෑ මම හිතනවා මම මේ ලීව කතාව මගේ සිංහල ගුරුතුමාට උපහාරයක් වෙච්චාවේ කියලා ..
"උඹගේ කතාව එක්ක අපේ පොටෝ එකකුත් දමාපං" කියලා ගුරුතුමා ඉල්ලා හිටපු නිසා මම මේ පහළින් මගෙ සිංහල ගුරුතුමාගේ සහ රිපිටාගේ පින්තූරයක් පල කරන්නම් "
කොලනි කාරයෝ නාට්ය අවසාන වෙන මොහොතේදී නමින්දුවා කියන මේ කවි කීපය එදා මට වේදිකාව උඩදී බොහෝම සංවේදී විදිහට ගායනා කරන්න මගේ සිංහල ගුරුතුමා මට පුහුණු කෙරුවා, ඒත් මට කවදාවත් ඒ කවි කියන්ඩ ලැබුණේ නෑ …
කුම්භස්
තලය මුදුනින් කලු දුම පිඹින
ඇතෙක් දුටිමි දම්වැල් දෙපයක් තිබෙන
හෙණ්ඩුවක් නැතත් දෙන අණ පිළිපදින
අමතයි ඌට බුල් ඩෝසර යන යමින
ඇතෙක් දුටිමි දම්වැල් දෙපයක් තිබෙන
හෙණ්ඩුවක් නැතත් දෙන අණ පිළිපදින
අමතයි ඌට බුල් ඩෝසර යන යමින
නාලා ගිරි ඇතා උව බියවෙන ලෙසට
ඇන්ජින් හඬ නගයි ගස් පෙරලනා විට
ගම් බිම් අතැර සිදුවේවී ද පැනයන්ට
මද කිපෙනා කලට බුල් ඩෝසර් ඇතුට
ගියර් කඩන හඬ සවනට සුවය ගෙනේ
පැස්ටොල් පුසුඹ රැඳි දුම හදවතට දැනේ
ලොවක් මවිත කල ජර්මන් තාක්ෂනේ
මලත් සැපයි බුල් ඩෝසරයක් සෙවණේ
ගියර් කඩන හඬ සවනට සුවය ගෙනේ
පැස්ටොල් පුසුඹ රැඳි දුම හදවතට දැනේ
ලොවක් මවිත කල ජර්මන් තාක්ෂනේ
මලත් සැපයි බුල් ඩෝසරයක් සෙවණේ
නිමි ..............!