26.10.11

ගාමනී චිත්‍රපටියේ නොතිබුණු , ගෝනගල ගමේ සැඟව ගිය ඇත්තම ආදර කතාව 2



"පිස්සුද බං . මම ඒකිට මීටර් හතරක් විතර පරතරයක් තියාගෙනයි හැම වෙලාවෙම හිටියේ . උඹ දන්නවානේ අපේ ගමේ බුවාලගේ හැටි ! කෙල්ලෙකුගේ ඇඟේ වැරදීමකින් හැප්පුණත් ඇති පදයක් හදන්න . උඹට මතකද ඒ කාලේ කෙල්ලක් සහ කොල්ලෙක් අතරේ "ඔයා" කියන වචනේ හුවමාරු වුණොත් වෙන දේ ?

"දන්නවා දන්නවා !! උඹ ඔය රට බයිලා නොකියා කතාව කියපන්කෝ"

"මම දවස් ගාණක් ඔය විදිහට මාලනීගේ පිටිපස්සෙන් ඇවිදං ගියා .අතර මග තුම්මං හන්දියේදී අනෙක් කොල්ලෝ ටිකත් මට එකතු වෙනවා ඉතින් අපි කට්ටියම ඉස්කෝලේට ඇවිදං යනවා . මම පස්සෙන් එන විත්තිය මාලනී දැනං හිටියා. ඒකි හොරෙන් පිටිපස්ස හැරිලා බලලා අනෙක් කෙල්ලෝ එක්ක හිනා වෙන හැටි මම නිතරම දැක්කා . අපේ සෙට් එකේ ඒ දවස් වල හිටපු කොල්ලෝ එකෙක්වත් අද කාලේ උන් වගේ ඕන්නැති මෝඩ ජෝක් දාන්න හදන උන් නෙවේ . ඉතින් උන් එකෙක්වත් කට හොල්ලන්නෑ මගෙත් එක්ක හෙමීට හිනා වෙවී එනවා විතරමයි . ඒත්‍ දවසක් මචං මට ඔය විදිහට පස්සෙන් ගාටලාම එපා වුණා . ඇයි බං ! මේකේ තේරුමක් තියෙන්න එපෑය . මේ කෙල්ලට මගේ හිතේ තියන දේ කියලා ලියුමක් දෙන එක හොඳයි කියලා ගොඩ දවසක ඉඳන්ම හිතිලා තිබුණා . ලියුමක් ලියලා ඒක මැදට ගැට පිච්ච මලක් දාලා සුවඳ කරලා ගණිතය අච්චුපොත මැද හිරකරගෙන හිටියත් ඒක දෙන්න තිබුණේ පුදුම බයක් බං ..”

"ඒකනේ බොල මම කීවේ ඕන වීරයෙක් කෙල්ල ඉස්සරහා බලු වෙනවා කියලා. !

"එහෙම බයක් නෙවෙයි බං මට තිබුණේ ! වෙන විදිහක බයක් .

"මොන විදිහේ ?

"කෙල්ල ගෙට වෙලාද නැද්ද කියලා මට සුවර් එකක් තිබ්බේ නෑ බං. ඒකි එතකොට අටේ නේ !”

මම මේසෙට හයියෙන් පාරක් ගහලා ටිකක් සද්දෙන් හිනාවක් දැම්මා . මම හිතුවේ සුරේට මල පයින්න ඇති කියලා . ඒත් මොහොතකින් මම දැක්කා පොරත් මගෙත් එක්කම හිනහ වෙන හැටි .

"හ්ම් හ්ම් දැං ඉතින් ඊට පස්සේ මොකද වුණේ ?

"මට ඔය ගැන හොයන්න ඕන වුණාට බං හොයන්න ක්‍රමයක් තිබුණේ නෑ. මොකෝ අම්මගෙන් , තාත්තගෙන් අහන්න කියලයෑ අම්මේ තාත්තේ අහවල් කෙල්ල ගෙට වුණාද? කියලා ! ඒත් දවසක් අපේ ගැංසියේම එකෙක් ඕක හොයාගෙන තිබුණා ඌ මට ඇවිල්ලා කිවුවා ඒකි ගෙට වෙලා මාස හතකටත් වැඩියි කියලා . ඔන්න ඕක ඇහුවහම තමා කාලෙකට පස්සේ මගේ හිතට සතුටක් ආවේ .ඊට පස්සේ මම අනික් පහුවදා උදේ වෙනකම් ඇඟිලි ගැන ගැන හිටියා .

"උඹට ඉතින් පහුවදාට එළි වෙනකම් නින්දක් නැතුව ඇති නේද ?

"ඔවු නිදා ගත්තේ නම් නෑ ! හැබැයි මාලනීව මතක් වෙලානම් නෙවේ මට නින්ද නොගියේ !

"එහෙනම් ?”

"එදා රෑ පියංගල පොලිස් පෝස්ට් එකට කොටි ගැහුවා . ඒ නිසා අපේ බන්ටෙකේ ගෙවල් වල හැමෝම ටිකක් පහළට ගිහින් කැලේ හැංගිලා හිටියා. . ගෙදර එනකොට පාන්දර තුනයි !

පියංගල පොලිස් මුරපොළ පිහිටලා තිබුණේ සුරවීරලෑ ගමේ ඉඳලා තව ගම්මාන දෙකකට විතර දකුණෙන් . එතන හිටි පොලිස් නිලධාරින් රැය ගෙවුවේ කොහොමද කියන්න මම තවම දන්නෑ .ඒ මුරපොළේ සේවයට යන්න ඒ කාලේ ගම් පළාතේ හිටපු පොලිස් නිලධාරීන් පුදුම බයක් දැක්වුවා .ඒ මුරපොළේ හිටි සමහර නිලධාරීන් ගිනි අවියයි , නිල ඇඳුමයි බංකරේක අතැර දාලා රස්සාව අමතක කර දාලා ගෙදර ඇවිදින් හැංගිලා හිටපු අවස්ථා පවා මම අහලා තියනවා .

ජීවිතේට තියන ආසාව අනික් හැම ආසාවකටම වඩා ලොකුයිලු නේ ! . ඒ වගේම මට අද වගේ මතකයි මගේ තාත්තටත් ඔය පියංගල මරු කපොල්ලෙන් එපිටට යන්න බැරි වුණ හැටි .මට මැවිලා පෙනුණා පියංගල තාර පාර මැද වෙඩි උණ්ඩ හයක් වැදුණු තාත්තගේ මිනිය වැටිලා තියන හැටි .

සුරවීර ආයෙත් කතාව පටන්ගත්තා 

"වෙනදා නම් කැලේ ඉඳලා ආපුවාම මම ආයේ ඉස්කෝලේ යන්නේ නෑ ඇඟේ පතේ අමාරුවට තෙල් ටිකක් ගාගෙන දවල් වෙනකම් හොඳට නිදියගන්නවා . ඒත් එදා මට ඉස්කෝලේ නොගින්ම බැරිවුණා ඇස් දෙකෙන් නිදි මත බේරි බේරි මම වෙනදා වගේම ඉස්කෝලේ ගියා .ඉස්කෝලෙට යන අතරමගදිත් මම හිතුණා අද මාලනී නෑවිත් ඉඳීද කියලා .. මගෙ කකුල් වෙවුලුවා බං ඒ වෙලාවේ ..හැක හැක හැක "

සුරවීර උගෙ ගිරෙහෙනි හඬෙන් හිනා වුණා. මට නම් ඒ මොහොතේ හිනා නොගියේ මම සුරවීර කියන කතාවට තදින්ම හිත යොමු කරගෙන සිටි නිසා වෙන්නැති . සුරංගනා කතාවක් රස විඳින පොඩි එකෙක් වගේ මමත් සුරවීර කියන මේ කතාව ආසාවෙන් අහං හිටියා .

"මගෙ වෙලාවට දෙයියෝ බැලුවා වාගේ කෙල්ල ඉස්කෝලේ ඇවිදිල්ලා තිබුණා . . ඒකි මමයි තෝයි වගේ කම්මැලි නෑ යකෝ ! ඒකි කොටි නෙවේ අලි ගහනවා කීවත් ඉස්කෝලේ කට් කරන්නේ නෑ ඒකි සිස්සත්තෙත් පාස්.”

"එහෙමද ?”

"ඔවු ඔවු .මම මචං පොඩ්ඩක්වත් පමා වුණේ නෑ . උදේම කෙල්ලත් එක්ක කතා කරන එක හොඳයි මොකද ප්‍රෙස් පිටනේ බං ! අනික දවල් වෙනකොට දාන දාඩිය පොල්ල උඹ දන්නවානේ ? ඔය වගේ දාඩිය දාගෙන, මුට්ට කරගහන එකෙක් වගේ කෙල්ල ගාවට යන්න මම කැමති වුණේ නෑ. ඉතින් මම බුදුන් වඳින්නත් කලින්ම අට වසර පන්තියට ගියා .ගුරු මේසෙට මේස රෙද්ද එල එලා හිටි කෙල්ල ගාවට කිට්ටු වුණා .. ඊට පස්සේ මචං මම ලියුමත් දුන්නා ..

"ඒකි ගත්තද ?

"මුලින්ම ඒකි මෙහෙම ඇහුවා මේ මොකද්ද අයියේ ? කියලා මම කීවා ගන්නකෝ කියලා ඊට පස්සේ ඒකි හිනාවකුත් දාලා ඒ ලියුං කෑල්ල අරං අතේ තියාගත්තා

"උඹට ඉතින් රජ වුණා වගේ දැනෙන්න ඇති ?

"මේ මොනා කියනවාද බං ! මම ඒකිට හෙමීටම කීවා මට උත්තරයක් ඕන කියලා . ඒකිත් ඔළුව වැනුවා . ඉතින් මගේ හිත දැන් දන්නවා වැඩේ ගොඩ කියලා . මචං මම නම් වැඩේ ගොඩ යන බව කලින් ඉඳන්ම දැනගෙනයි හිටියේ . ඒත් මම මේකි ටිකක් පොඩි නිසා තමයි මේක කල් දදා හිටියේ..
"තව කොට කරනවද ? නැත්නම් මේ ඇතිද ?

කතාව ටිකකට නතර කරපු සුරවීර මගේ ඔළුව පිටිපස්සට පොඩි කණ්ණාඩියක් අල්ලන ගමන් තමයි එහෙම ඇහැවුවේ.

"ඔය ගාන හොඳයි .

"උඹ දන්නවා ඇතිනේ ! කෙල්ලෙක්ව සෙට් කරගත්ත අලුත කොල්ලෙකුට දැනෙන ගතිය මොනවගේද කියලා . උඹට කියන්න ඒ දවස් වල මම ඉස්කෝලේ ගියේ එක් සාක්කුවක පනාවයි අනික් සාක්කුවේ කණ්ණාඩියයි දාගෙන .අනිත් එවුං මූණවත් හෝදන්නේ නැතුව ඉස්කෝලේ එනකොට මම නම් හොඳ පිළිවෙළට ඉස්කෝලේ ගියා .ඒක හින්දා මට එක සැරයක් අහවල් හෝටලේ අයිතිකාරයාගේ දුව හිටං ලයින් දදා හිටියා ..

"අනේ මේ කතාව කියහංකෝ බං පම්පො පාර පැත්තකට දාලා" .මට එහෙම කියන්න හිතුණත් ඒ සිතිවිල්ල වචන වලට පෙරළුණේ නෑ 

"කොහොම හරි ඉතින් මම අනික් පහුවදා වෙනදටත් වඩා උදෙන් ඉස්කෝලේ ගියා . මම ඉස්කෝලෙට යනකොටයි දැක්කේ කෙල්ල මටත් කලින් ඉස්කෝලේ ඇවිල්ලා . මමත් ඉතින් වෙන එවුං නැති වෙලාවක් බලලා හෙමීට කෙල්ලට කිට්ටු කළා . මම දුර තියාම දැක්කා ඒකිගේ මූණේ හිනාවකුයි අතේ තනිරූල් පොතක කොලේකුයි ගුලි වෙලා තියන හැටි . මම ළඟට ගියාම කෙල්ල මට ලියමන දුන්නා . හවසට ගෙදර යනකොට මගදී පොඩ්ඩක් කතා කරන්න ඕනෙ කියලත් කිවුවා .”

"ඒ කියන්නේ වැඩේ ගොඩ ගියා . !

"හ්ම් වැඩේ නම් ගොඩ. මම මාලනීව ගෙදර යන අතර මගදිත් හම්බ වුණා . මම ඒකිට ඉතින් මගේ හිතේ තිබුණු සේරම දේ කියලා දැම්මා . ඔන්න ඔය විදිහටයි මම කෙල්ලගේ හිත ඉල්ලගත්තේ .

"ඊට පස්සේ ?”

"ඊට පස්සේ තමා මට හෙනේ ගැහුවේ ! . ඔන්න මචං එදාම හවස . මමයි අපේ අල්ලපු ගෙදර ශාන්ත අයියයි , රාල අයියයි (එදා සුරවීරට රාල අයියා කියලා හඳුන්වපු කෙනාගේ නියම නම මතක තිබුණේ නෑ ) වැවට ගියා නාගන්න . රාල අයියා ග්‍රාමාරක්‍ෂක කෙනෙක් . ශාන්ත අයිය නම් කුඹුරු වැඩ තමා කළේ . අපි නාලා අපේ ගමේ තිබුණු බණ ගෙදරක බණ අහන්න යන්න හිතාගෙනයි හිටියේ . කොහොම හරි මල්ලී මම නනා ඉන්න අතරේ අරුන් දෙන්නා ඉක්මනට දෙකක් තුනක් නාලා . පිහගෙන යන්න ගියා . මම කෑගැහුවා මම එනකම් ඉඳපල්ලා !! කියලා උන් දෙන්නා නෑහුණා වගේ ගියා . ඉතින් මම තව ටිකක් වෙලා නාල ගෙදර ගියා . ගෙදර ගියෙත් හිතේ සතුටින් ඇයි මාලනී දීපු ලියමන බලන්න පුළුවන්නේ . ! . ඉතින් ගෙදර ගිහින් ඒක කියවමින් ඉන්න අතරේ මට හිතුණා අද ආයේ බණ ගෙදර යන්න ඕන නෑ මේ ලියුමට උත්තරයක් ලියලා දැම්මා නම් හොඳයි කියලා . ඉතින් මම සේරම වැඩ අහක දාලා කුප්පි ලාම්පුවක් පත්තු කරගෙන ලියුම ලියන්න ගත්තා .

"ඒ කාලේ කරන්ටෙක නැද්ද උඹලට . ?

"පිස්සුද ? ඒවෙනකොට 28 හන්දියට එනකම් විතරයි වයර් ඇදලා තිබුණේ . අපි චිමිනි ලාම්පුයි කුප්පි ලාම්පුයි තමා පත්තු කරගෙන හිටියේ .

"ඊට පස්සේ මොකෝ වුණේ..? ලියුම ලීවද ගෙදරට මාට්ටුද"

"ගෙදරට මාට්ටු වුණේ නම් නෑ . මම ලියුම අවසාන කරන්න හදනකොට වෙලාව එකොළහට විතර ඇති .මම ලියුමේ අන්තිමට ලිවුවේ ඔයා හොඳට ඉගන ගන්න නංගි කියලා . මට තවම ඒක මතකයි . මම ඒක ලියලා ගණිත පොතේ ඇතුළට දාලා ගිහිං පැදුරේ ඇල වුණා . මට විගහට නින්ද ගියා . ඒත් පාන්දර එකයි දහයට විතර මම උඩ වීසි වෙලා ඇහැරුණේ ඇඟ හීතල වෙලා යන මහා විලාපයක් ඇහිලා ! ඒක මර ලතෝනියක් බං !!. අපි හොඳට කන් දීගෙන හිටියා .එක පාරටම වෙඩි පාරවල් දෙක තුනකුත් ඇහුණා අපි දැනගත්තා ගමට කොටි පැනලා විත්තිය . ලොකු අයියලා දෙන්නා අල්මාරිය හරස් කරලා අපේ ඉස්සරහා දොර කවර් කළා . ගෙදර පිටුපස ජනේලෙන් පැනගත්තු අපි පණ එපා කියලා දුවලා දුවලා නතර වුණේ පිටිපස්සේ කැලේට ගිහිල්ලා . උදේ හය වෙනකම්ම අපි නින්දක් නැතුව කැලේට වෙලා හිටියා .

"පිස්සු හැදෙනවනේ බං !”
 
"කැලේ නම් නෝමල් මල්ලි .ආයෙ ගෙවල් ගාවට එනකොට වෙලාව හයයි හතළිහට විතර ඇති . අපේ ගෙදරට නම් කිසිම හානියක් වෙලා තිබුණේ නෑ . අපේ ගෙදර කුරුණෑගල බන්ටෙකේ අන්තිමේට තිබුණු නිසා වෙන්නැති . ගමට වෙච්ච දේ බලන්න අපි අනිත් පැත්ත හැරිලා ගියා . මම දැක්ක දේ උබට අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑ නේ මල්ලි . ගමම අමුසොහොනක් වෙලා තිබුණා . උදේ ඉස්කෝලේ යනකොට හම්බවෙච්ච එවුන් ලේ පෙරාගෙන වැටිලා හිටියා . පාරහ කොටි හැත්ත ගමේ එවුන්ව කෑලි වලට කපා දාලා .

"මම ඔය තැනට යනකොට දහයට විතර ඇති බං" . මමත් මගේ පරණ මතකය අලුත් කරා 

"උඹ යනකොට ගොඩක් ප්‍රමාදයි . ඒත් මම යනකොට පොලීසියෙන්වත් ඇවිදිල්ලා නෑ . අපි ගෙවල් එකින් එක පහු කර කර ඉස්සරහට ගියා .මල්ලිට කියන්න එක ගෙදරක් ඇතුළේ අපෙ රාල අයියා මැරිලා හිටියා අනිත් ගෙදර මිදුලේ ශාන්ත අයියා මැරිලා වැටිලා හිටියා. ඒත් උන් මැරිලා තිබුණේ නියම පිරිමි වගේ . උන් දෙන්නා කොටින්ට අම්බානෙට නෙලලා . රාල අයියා ෆයිට් කරලා තිබුණේ ජනෙල් පළුවකින් ඌ හතර දෙනෙක් එක්ක තනියම විනාඩි විස්සක් විතර ඔට්ටු වෙලා තිබුණා . ශාන්ත අයියත් කොටිත් එක්ක අතින් පයින් ගහගෙන තිබුණා උන් දෙන්නම අන්තිමේදී කඩු පාරවල් කාගෙන මැරිලා . තනි එකෙක් එක්ක කඩු ගත්ත හත් අට දෙනෙක් හටන් කරද්දී කොහොමද බං බේරෙන්නේ . ?”

යන්තම් ඔළුව උස්සලා බලනකොට මම දැක්කේ මේ කතාව අහන්නේ මම විතරක් නොවන වග . කොන්ඩේ කපන්න ආපු තව කීප දෙනෙක් ටීපෝ එක උඩ පිරිලා තිබුණු පත්තර දිහෑ යන්තම්වත් නොබලමින් කටවල් ඇරගෙන සුරවීරගේ කතාව අහගෙන හිටියා .

සුරවීර ආයේ කතාවට වැටුණා. 

"එදා මම බණ ගෙදර ගියානම් මම ගෙදර නොගිහින් මේ රාල අයියා එක්ක නතර වෙනවා . ඒත් මගෙ වෙලාවට මට බණ ගෙදර යන්න බැරි වුණා . මම ඔය ගැන හිත හිතම අයියලා එක්ක ඉස්සරහට ගියා . මල්ල්ලි මගේ පපුව හීතල වෙලා ගියේ මාලනීලගේ ගෙවල් ගාවට ළංවෙද්දී . අනේ ඒ කෙල්ලට කිසිම කරදරයක් වෙන්න එපා කියලා මම හිතින් කිය කිය ගියා මල්ලී . කලබලේ වැඩි කමට මගේ කකුලේ දාගෙන හිටපු බාටා සෙරෙප්පු දෙක පවා මටම පෑගෙන්න ගත්තා . මමයි ලොකු අයියයි මාලනීලෑගෙවල් ළඟටම ගියා ..අපි මාලනීලගේ ගෙදරට කිට්ටු වෙනකොට මම දැක්කා ඒ ගෙදර දොර දෙකට මැදින් පැලිලා තියන හැටි. පපුව දඩ දඩ ගාලා ගැහෙද්දී මම ගේ ඇතුළට එබුණා"

මම හැරිලා සුරවීර දිහා බැලුවා . මම විතරක්ම නෙවේ කොණ්ඩේ කපන්න ආපු හැමෝම කටවල් වලින් බලං උන්නා ඊළඟට මෙයා මොනවද කියන්නේ කියලා .

"සාලේ මැද මාලනී වැටිලා හිටියා එයාගේ වටේ ලේ විමාණයයි . කොටි ඒකිව දූෂණය කරලා මරලා දාලා තිබුණා .ඒ පුංචි කෙල්ලගේ ඇඟේ තැන තැන කටින් හපා කාපු පාරවල් තිබුණා . ඒ විතරක් නෙවේ ............................ තිබුණා . එකිගේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නත් මරලා දාලා තිබුණා .

ඔය හිස් තැන මට පුරවන්න බෑ මාලනීට කොටි අතවර කරලා තිබුණු හැටි මට කවදාවත් කටින් කියන්නවත් අතින් ලියන්නවත් බැරි වේව් . ඒවා ඇස් පනාපිටම දැකපු සුරවීර කොහොම ඉවසන්න ඇත්ද ?. මට ලියන්නවත් බැරි මේ දේවල් ඒ පජාත සක්කිලි කොටි හැත්ත කොහොම කළාද ?

"උඹ දන්නවද ? මල්ලී මගේ ජීවිතේ බේරගත්තේ ඒ කෙල්ලගේ ආදරේ !!.එදා මම ඒකිට ලියමනක් ලියන්න නොහිතුණා නම් මමත් යනවා අරුං එක්ක බණ ගෙදර. එහෙනම් මටත් කෑලි කෑලි වලට කැපෙන්න වෙනවා සිකුරුයි . මම ඒකිට ආදරේ කල නිසා මම බේරුණා ඒත් ඒකිව බේරගන්න තරම් මගේ ආදරේ බලගතු වෙලා නෑ බං . ඒ කෙල්ල මාව බේර ගන්නම උපන්න දේවතාවියක්ද කොහෙද . මම කොහොමවත් හිතුවේ නෑ මම යාළු වෙන පළවෙනිම කෙල්ල මට වචනේ දීලා අනිත් පැත්තට මැරිලා යාවි කියලා . ඒකිගේ හිතේ මැරෙන වෙලාවේ මොනවා තියෙන්න ඇත්ද බං ? . පවු අසරණී !!

සුරවීර සුසුමක් හෙළුවා

"සතියක් විතර යනකම් මම පුදුම දුකකින් හිටියේ . ඒත් බං උපන්දා ඉඳන්ම කොටින්ගේ කටේ ජීවත් වුණු අපට ඕක දවස් හතකින් අමතක වෙලා ගියා .ඒත් තවම මට මාලනීගේ මූණ විටින් විට මතක් වෙනවා"

මම කොණ්ඩේ කපලා ඉවර වෙලා පුටුවෙන් නැට්ටත් මගේ හිතේ රැඳිලා තිබුණේ සුරවීර කියපු මේ දුක්බර කතාව . ඒ කතාවම විතරක් නෙවේ මේ මුලු සිදුවීමම දුකක් ජීවිත පනස් හතක් නිකම් නැති වුණා . කතා කරගන්න බැරි අත දරුවෝ . මෙලොව එලියවත් නොදුටු අම්මාගේ බඩ ඇතුලෙම මියැදුණු පොඩි එවුන්, වයසක, තරුණ ගොඩ දෙනෙක් නිදි පැදුරෙම මියැදුනා .


කතාව ඉවර වෙලා විනාඩි කීපයකින් ආයේ සුරවීර පරණ පුරුදු සිනා මුසු පෙනුම ආරූඩ කරගත්තා. ඌට දුකක් නෑ. මටත් එහෙමයි කියලම දුකක් නෑ. ඒත් කථාවෙන් පස්සේ හිතට මුත්තක් දැනෙනවා මම දන්නෑ ඒ මොකද කියලා.

එදා දහය වසරේ කොල්ලා වෙච්චි සුරවීර අද වෙනකොට බොහොම සතුටෙන් ජීවිතේ ගතකරනවා . ඌ පරණ මතකය මත්තෙම නැහෙන්නැතුව අලුතෙන් ජීවිතේ ගොඩ නගා ගත්ත එකෙක් .

ඒ වෙනකොට හතර වසරේ හිටපු මට මෙ සිදුවීම යාන්තමට මතකයි. ඒත් මම එදා දැකපු වේදනාවෙන් පිරුණු මල සිරුරු වල මුහුණු මට කවදාවත් අමතක කරන්න බෑ. මේ සම්පූර්ණ සිදුවීම ජායාරූප ගත කළේ මගේ මාමා . එයා අරගත්ත පින්තූර වලින් කොටසක් මගේ ළඟ අදටත් තියනවා . ඒවා බ්ලොග් එකේ පල කරනවද නැද්ද කියන එක පසුව තීරණය කරන්නම් .

දැන් මේ හැම සිදුවීමක්ම අතීතයට එකතු වෙලා ඉවරයි . මමත් මේ සිදුවීම ගැන කතාකරන අවසන් අවස්ථාව තමයි මේ .




















/ලි .මේ සිදුවීමට අදාළව මගේ ළඟ තියන අනෙක් පින්තූර ටික ඉල්ලීමක් ලැබුනොත් පල කරන්නම් ? ඒ පින්තූර දිහා බැලීමත් මටනම් වේදනාවක් .

නම් ගම් මණංකල්පිතයි 

ප/ප/ලි = ඒ සිදුවීමේ ජායාරූප ගත්ත පලමු කැමරා කරු තමයි මගේ මාමා එයාගේ කැමරාවේ සටහන් වුනු ඒ පින්තූර ටික ඕන කෙනෙක්ට මෙතනින් අරගන්න හැකියි .

214 comments:

«Oldest   ‹Older   1 – 200 of 214   Newer›   Newest»
පිස්සා පලාමල්ල said...

කෙල්ල ගෙට වෙලාද ශුවර් එකක් නෑ..... ඌ නම් සුපිරි ඩයල් එකක් නෙ බන්...

සඳරු මේක කියවද්දි එක තැනකදි මගේ පපුව හිර උනා බන්.... ඇස් දෙකත් බොඳ උනා....

එතන ඉදන් දිගටම මේ කතාව කියෙව්වෙ බොඳ වෙච්චි ඇස් දෙකින් බන්... කාලකන්නි කොටි.. උබ තරම්ම යුද්දෙ දරුණු කම මම විදල නෑ... ඒත් මමත් දැකල තියෙනවා...

ඌ කොහොමද බන් හිනා වෙන්නෙ ඒ දැකපු දේවල් එක්ක... උබලගෙ පැත්තෙ මිනිස්සුන්ගෙ හිත් හුඟක් හයියයි... ඒ හිත් එහෙම වෙලා...

උබ ලියපු පෝස්ට් වලින් හුඟක්ම සංවෙදී පෝස්ට් එක මේක මම හිතන්නේ....

කොච්චර හොරකම් කලත්... මොන මගඩි දුන්නත් යුද්දෙ ඉවර කරපු එකම මදැයි කියල හිතෙන්නෙ මේව දකිද්දි තමයි...

ශානි said...

අනේ මන්දා මල්ලි කියන්න වචන නෑ ඇස් වලට කඳුළු ආවා

නදී said...

අප්පේ මල්ලි කොහොම ඉවසන් හිටියද මන්දා...මට නම් පිස්සු හැදෙනව.

කපීකේකි said...

මේක කියවද්දි මට මතක් උනා මම් අදුරන කෙනෙක් කිව්ව කතාවක් එයාල හිටියෙ පදවිය කෙලවරේ ගමක.දවසක් කොටි ගමට ඇවිත්. එයාල හැන්ගිලා ඉදලා.බබෙක් හම්බෙන්න හිටපු කෙනෙකුත් හැන්ගිලා ඉදලා. එයා බැරිම තැන ගිහින් ගෙදර, හැන්ගිලා හිටපුතැන ඉන්න බැරුවම.පස්සෙ ගිහින් බලද්දි එයා මරලා බඩ කපලා බබාව එළියට අරන් මරල තිබ්බ කිව්ව.

ක්සැන්ඩරයා said...

ඔන්න මං ඉතින් ඉස්සරලා කොමෙන්ට් කරලම ඉන්නම්.. අම්මේ බං.. කතාව එනකම් මග බලාන ඉඳල මගේ මවුස් එකත් පිස්සු කෙලිනවා.. බ්‍රව්සරෙත් පිස්සු කෙලිනවා.. ඇයි දෙය්යනේ රීෆ්රේෂ් කරලම කරලම එෆ් ෆයිව් කී එකත් ගෙවිලද මන්ද.. මගේ ෆීඩ් එකට ඇහැ ගහගෙනමයි හිටියේ.. ඔෆිස් එකේ වැඩ පොඩ්ඩක් පාඩු උනාම මොකද..

ක්සැන්ඩරයා said...

ෂිහ්.. මාරම අවසානයක් නේ තියෙන්නේ.. කතාකරලා වැඩක් නෑ. මහා කොටිය මැරුණ දා අපිට අවුරුදු නම් උඹලට කොහොම ජොලියක් සැනසීමක් තියෙන්න ඇත්ද? ඔය පින්තුර ටික දාපන් සඳරු මලේ.. මුං දැන් තව එනවා උන්ට වෙච්ච අසාදරණේ කියවන්න.. පර බල්ලෝ.. අල්ලගත්ත කොටිත් මරන්න තිබ්බේ ඉදිකටුවලින් ඇනලා.. දැන් එකත් බෑ. මොකද ඕවට වගකියන්න ඕනේ එකා ඉන්නේ ආණ්ඩුවෙනේ.

~ChAnDiKa~ said...

සඳරු,
හරිම දුක්බර කතාවක් බන්. හේ වගේ කතා තවත් දහස් ගණනනි ඇති.
මම හිතතන්නෙනම් ඒ පින්තූර ටික පල කලොත් හොදයි කියලා. අපේ මිනිස්සු ගොඩක් අයට අතීතය මතක නැහැ දැන්. අපි පරණ දේවල් අවුස්සලා ආයෙම හිත්වලට වෛරය පුරව ගන්න ඕන නැහැ කියලා කවුරු හරි කියයි. ඒක ඇත්ත. නමුත් සිද්ද වුනු දේවල් අමතක කරන්න නරකයි. කොටි හැත්ත සුද්ද කරන පර සිංහලයෝ තාවමත් ඉන්නවනේ..

දුශ් said...

මම ගාමිණී බලන්න ගියේ අපේ ගනු ළමයත් එක්ක, ඒ මුල් විනාඩි 15 මේ එය ඇස දෙක පියාගෙන ඇඩුවා.. මට ගොඩක් දුක හිතුන එයාව film බලන්න එයාව එක්ක ගිය එක ගැන. කැබිතිගොල්ලාවේ ඉපදුන එයට ඊට සමාන අද්දැකීම් තියනවා කියල දැන දැනත් අපරාදේ එක්ක අවේ කියල හිතුනා.. උබ කියන කතාව මට අමුත්තක් නෙමෙයි, මම වව්නියාවේ ඊට සමාන අද්දැකීම් වින්ද, අපේ අපප්ච්චි උදේ හවස වැඩට ගියපු ශ්‍රී පුර බස් එකට දෙපාරක් බෝම්ම ගැහුවා.. මට උබ කියන කතාව හොදට තේරෙනවා.. ගාමිණී කියන්නේ තවත් එක්ක film එකක් විතරක් නෙමෙයි.. ඒ කතාවේ මොනවා තිබ්බත්, අඩුම ගානේ අපිට එහෙමෙ දේවලුත් උන කියල මිනිස්සුන්ට මතක් කරලා දුන්න එක ගැන Upali Rajapakse ට ඉස්තුති කරන්න වටිනවා.. චැනල් 4 වල කියන්නේ අපි කොටි මාරු, අපි අහිංසකයෝ මාරුව කියන එකටනේ.. මේක එකට ලොකු ශක්ෂියක්.. මේ එක කවතක් විතරයි, ලංකාවේ තවත් ඔය වගේ කී දාහක් නම් මැරෙන්න ඇද්ද? කොලබට බෝම්බ ගහන කොට විතරක් අපේ රටේ යුද්දයක් තියනවා කියල දැනගෙන හිටපු මිනිස්සු, මේවා නොදන්නවා කියන එක පුදුමයක් නෙමෙයි.. z score එක ගැන කියල අම්පාර පොලොන්වරුව අනුරාධපුර වව්නියාව ඉන්න ළමයින්ට හිනා වෙන උන් පොඩ්ඩක් මේ ගැනත් හිතල බලන්න උන් කොච්චර අමාරුවෙන් ඉගන ගන්න ඇද්ද?

Buru Babe said...

ඉස්සර එක දවසක් ලංකාවට ආවම ඔය වගේ මායිම් ගමකට ගියා අපි .
මාත් එක්ක ඉහල පෙලේ ආරක්ශක සේවයේ නියුතු කෙනෙක් හිටියා.
අපි ගියෙත් වෙඩි නොවදින ජීප් එකක. යම්කිසි ප්‍රශ්නයක් නිසා අපිට එදා රෑ ඒ වාහනේ වීදුරු කඩන්න උනා. ඒ වාහනය කොහොමත් කාර් පාක් එකේ තියන්න පුළුවන් තත්වයේ එකක් නෙමෙයි.
අපි රෑ එකට දෙකට ඔය චෙක් පොයින්ට් එකක් ළඟ වාහනේ නතර කරලා නිදාගෙන හිටපු සොල්දාදුවන්ව ඇහැරවලා එක්කෙනෙක් අපේ වාහනේට දාගෙන ආවා වාහනේ ආරක්ශාවට.
ඔය කියපු චෙක් පොයින්ට් එකට කොටි නෙමෙයි මටත් ගිහින් අතින් ගහලා එන්න තිබ්බා. ඒ තරමට සොල්දාදුවෝ නිදාගෙන හිටියේ. ඒත් ඒ කාලේ යුද්දේ ගැන මෙලෝ දෙයක් නොදන්න මම අර අපි එක්ක හිටපු ලොක්කා බනිනවා අහගෙන හිනාවක් ගියා. මොකද එතනට කොටි ගැහුවා නම් ලොකු විනාශයක් වෙන්න ඉඩ තිබ්බ නිසා.
කොහොම හරි ඒ සොල්ජර් කෙනෙක් එදා රෑ අපේ හොටෙල් එකේ වාහනේ ළඟ තියලා අපි නිදාගන්න ගියා.
පහුවදා උදේ අපි චෙක් අවුට් වෙලා එලියට එනකොටත් අර සොල්ජර් එතන ඩියුටි කරනවා. මගෙත් එක්ක හිටපු අනිත් අයට වඩා මට මේක තදට හිතට වැදුනා. මම ඉතින් කතා කරලත් ආවා. නැත්නම් කවදා ඔය මායිම් ගම්මානවල වැඩ කරපු සෙබළු දැකලද අපි? එවෙලේ තමයි මගේ හිත හොඳටම අවුල් වුනේ. ඒ සොල්ජර් දවස් ගානක් තිස්සේ ඩියුටි කරලා. ඒකයි අර රෑ හොඳට නින්ද ගිහින් ඉඳල තියෙන්නේ. ඒ වුනාට ඉතින් එයාලගේ ලොක්ක නම් ඕක තේරුම් ගත්තද මන්දා.
ඔයාගේ කතාව අස්සේ මටත් මගේ අතීතයත් ඇයි ඔය තරම් මිනිස්සු මැරෙන්නෙ ඇත්තේ කියලත් හිතුනේ එහෙමයි.

මාධව විදුරංග said...

Sandaru! kathawa nam pissu ekai bn! thamange kellawa dushanaya karala thiyanawa dakina kollek ohoma iwasan hitiya athi bn! :( mmmm! ubala maara dukak widala thiyanawa needa bn! :(

Raj said...

සඳරු...මට කලින් අදහස් පලකරපු සහොදර..සහොදරියන්ට...ආපු හැඟිමම තමා මටත් බං...අර උඹ ලියලා තියෙන්නේ වෙඩි වැදුන කියලා උබේ තාත්තට ද....
උබල උහුලන් හිටපු තරම මට හිතාගන්ට බැ සහෝ....ජීවිතේ කියන්නේ මහ පුදුම දෙයක් බං

බිගුසර said...

ඔය සිද්දිය මටත් මතකයි වගේ.එත් මම එතකොට ගොඩක් පොඩි.කාල කන්නි යුද්දය අතුලේ තව ඔය වගේ කතා කොච්චර ඇතිද?මම සුරවීර උනානම් ඒ පුංචි කෙල්ලගෙ මිනිය බදාගෙන අඩාවි........................
"සාලේ මැද මාලනී වැටිලා හිටියා එයාගේ වටේ ලේ විමාණයයි . කොටි ඒකිව දූෂණය කරලා මරලා දාලා තිබුණා .ඒ පුංචි කෙල්ලගේ ඇඟේ තැන තැන කටින් හපා කාපු පාරවල් තිබුණා . ඒ විතරක් නෙවේ ............................ තිබුණා . එකිගේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නත් මරලා දාලා තිබුණා .”
කතාව කියවත්දි වාවන්නෙම නැතුව ගිය තැන ඔතන...මගෙත් ඇස් තෙමුනා....මේ කතාව මගේ හිතේ තැනක ‍රැදුනා...සහෝ මේ කතාව තේමා කරන් මම කෙටි කතාවක් ලිවොත් අමනාපයක් හිටිද?

රාජ් said...

ෆොටෝ නං නැතත් කමක් නෑ.දුක්බර කතාවක් උනත් ලිවීම .... ඒගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑ.

නලිනි චන්දිමා said...

මේ දේවල් දැන්මම අමතක වෙලා කට්ටියට. මෙහෙම කරපු උන් සුදු කොඩි නෙවෙයි බෞද්ධ කොඩි උස්සගෙන ආවත් එකයි.

Anonymous said...

සඳරු,

කොලඹ හිටපු අපිට වඩා උඹලාට යුද්දෙ ගැන ඒකේ විපාක ගැන හොඳට අත්දැකීම් තියෙනවා. අපි අත් වින්දෙ බෝම්බ වලින් සුණු විසිණු වෙලා ගිය මිනිස්සුන්ගෙ, ජීවිත කාලෙටම අංග විකල වෙන්න වෙච්ච මිනිස්සුන්ගෙ දුක. මමත් යුද්දෙ අවසන් කාලෙ කොටි උමතුවෙන් වගේ එවපු එක බෝම්බෙකින් අනූ නවයෙන් බේරුණා. ඒ බස් ස්ටැන්ඩ් එකේ රස්තියාදු වෙන් පොද වැස්ස නිසා නැතුව ගෙදර යාමෙන්. මම ගිහින් විනාඩි 15න් එතන ඉවරයි. එදා අපේ පැත්තම එකම මළ ගෙයක් වුණා.

ඊළඟ පෝස්ට් එකෙන් ඔය ඛේදවාචකය ගැන ලියපන්. සිංහල බ්ලොග් අවකාශයෙත් ඉන්න කොටින්ට තවමත් කඩේ යන පාහරයින්ට වදින්නත් එක්ක. උන් ඔය කඳුළු හලන කොටි අපේ සිංහලයන්ට අවුරුදු 30ක් තිස්සේ කරපු විපත තේරුම් ගන්න.

Test Profile said...

අම්පාරේ විතරක් නෙමේ වෙන්න ඇති ඇති බං ඔ වගේ දේවල් වුනේ... සුරවීර නම් පවු මචං...

Dr. R. A. R. P. Susantha (Ph.D) said...

මල්ලී මම ඉතාම සංවේදී පුදගලයෙක්. මගේ ඇහැට උනන කදුළු නවත්වන්න මට හරිම අමාරුයි.
ඔය ගමට අල්ලපු ගම මොණරතැන්නද? එතකොට එහෙමත් නැත්නම් රුහුණු කෙතද? ඔය දෙක නම් ඔය සිද්ධිය මම හොදටම දන්නවා.
එදා මම රෙඩියෝ එකේ ඔය ගැන විස්තර ඇහුවා. පස්සේ ටී වීවල ගියාද මට මතක නැහැ. අපි හරියට දුක් වුනා. ඊට පහුවෙනිද මහ රෑ 01ට විතර මගේ එලියේ තිබුනු කාමරේට කවුද තට්ටු කරනවා. මම ජනේලෙ ඇරලා බැලුවම මගේ විශ්වවිද්‍යාල මිතුරෙක්. ගම රුහුණු කෙත. මම ඉක්මනට දොරවල් ඇරලා මෙයාව ඇතුලට ගත්තා. බැලුවම මිනිහගේ ඇඟ පුරාම තුවාල. කාල නැහැ දින කීපයකින්. අතේ සල්ලි නැතුව කාගෙන්ද මගදි ඉල්ලගෙන, එතකොට ඇදගෙන ඇවිත් තිබුනේ සරමක්. කමිසය කාගෙද වැලක වනලා තිබුනු එකක් අරගෙන ඇදන් ඇවිත්.

අම්මා අයියා විතරයි එයාට ඉන්නේ. ඒ අය වෙන කොහෙද එදා ඉඳලා තියන්නේ. මෙයා කැලෙට පැනපු පාර එහෙමම කොලඹ ඇවිත්. මාව හොයන් ආවා. එදා ඉඳලා අද වෙනකන් මේ පැත්තෙවත් ගියේ නැහැ. දැන් නම් ලන්කාවේ ප්‍රසිද්ධ වෛද්‍යවරයෙක්.

ලොකු පුතා said...

සඳරු
උඹගේ ලිවීමේ හැකියවනම් උපරිමයි සහෝ, මේ දුක්බර සිද්ධිය ලියන්න පුළුවන් උපරිම සාධාරණව උඹ ලියල තියෙනවා
අර බාබර් අයිය උඩින් පෙන්නුවට හිතේ ලොකු දුකක් තියෙන නිසානේ මේ කතාව උඹට කියන්න ඇත්තේ
උගේ හදවත අඬන හැටි අනිත් මිනිස්සුන්ට පෙන්නලා වැඩක් වෙන්නේ නැහැනේ
ඉතින් ඌ හිත හයි කරගෙන හිනාවෙලා ඉන්නවා ඇති
මොනවා උනත් ඔය කාලකන්ණි කොටි හැතිකරේ ඉවර කරලා දාපු එක කොච්චර ලොකු දෙයක්ද කියන එක යුද්දේ ඉවර වෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී පවා අපේ මිනිස්සුන්ට අමතක උනානේ
එහෙව් ජාතියක් තමයි අපි
මට ගාමණී ෆිල්ම් එක බලන්න විදිහක් නැහැ, මම ඉන්නේ ලංකාවේ නෙමෙයි
ඒක ඔන්ලයින් බලන්න පහසුකමක් දැන්ම ලැබෙන එකකුත් නැහැනේ

ලකී සිරි said...

ඇස් දෙකට කඳුළු එන සටහනක් සඳ රූ...

අනේ බං ඔය අහින්සකයො වැටිලා ඉන්න ෆොටෝ නැතුවට කමක් නැහැ...මේ සටහනේ තියන සංවේදිකම හොඳටම ඇති මේවා අමතක වෙලා තියන වුන්ට ආපහු තමන් හිටියෙ කොහෙද කියලා මතක් කරගන්න.

Micleanjelo සමග CrazyCat said...

මේ බ්ලොග් එකේ මම කියවපු දුකම හිතෙන කතාව....ඉස්සර අපි ඉස්කොලේ යන්න බයයි කොළඹ බෝම්බ පිපිරෙයි කියලා.කොහොම හරි මේ යුද්දේ ඉවර උන එක නම් ලොකු දෙයක් ...

Weni said...

මේ කොන්ක්‍රීට් කාන්තාරෙ එළියට පහලියට බැහැලා යද්දි මූණට හම්බ වෙන කිසිම තෙතමනයක්, ලෙන්ගතු හිනාවක්, දයාබර බැලමක් නැති ඔහේ යන්ත්‍ර වගේ යන එන මිනිස්සුත් බෝම්බ වලට අහුවෙලා සුනු විසුනු වෙලා ඉන්නව බලා ඉන්න බැරුව අඬපු මම මේ කතාවට මොනවා කරන්නද, මොනවා කියන්නද මල්ලියෙ උඹම කියහන් !

දුමී said...

මල්ලි, මගේ පපුව නතර වෙලා වගේ තමයි මට නම් දැනෙන්නෙ. මේ මිනිස්සුන්ගේ මානව අයිතිවාසිකම් ගැණ කවුද කතා කලේ, කතා කරන්නෙ....! උඹ ගාව තියෙන මේ ෆෝටෝ ටික පුළුවන්නම් මට එවපන්. අපේ රටට වින කරන උන්ට පිළිතුරු දෙන කට්ටියක්ව මම දන්නවා. ඒ ගොල්ලන්ට මේවා ප්‍රොයෝජනවත් වෙයි.

Praසන්ன said...

මේ පෝස්ට් එක කියවල ඉවර කරනකොට අ‍නික් හැම එකාටම වගේ මගේ ඇස් දෙකටත් කඳුලක් ඉනුව සඳරු මලේ.
සුරවීර හිනාවෙන්න ඇත්තෙ ඒ දැකපු දේවල් එක්ක ජීවත් වෙලා හිත හයිය වෙච්ච හින්ද වෙන්න ඇති. ඒ වගේ කී දෙනෙක් ඔය වගේ පළාත්වල තව ජීවත් වෙනව ඇත්ද.
අර චන්දික කියල තියෙනව වගේ පරණ‍ දේවල් අවුස්සල අයෙත් හිත්වලට වෛරය පුරවගන්න ඕන නැනි උනත් පරණ දේ අමතක කරන්න ඕන නැති හින්ද ඔය ෆොටෝ ටික දාහං. ඒත් උඹ කැමතිනං විතරක්.

Bunny said...

අයියේ..ගාමිනි වගේ තව ෆිල්ම් එකක් ඒවි.. ඒ මේ කතාව..!!
මගේ හීනේ හැබැ උනොත්.. මං මේක තමා කරන්නෙ..!!

Theekshana said...

අනේ මන්ද සදරුවො යුද්දෙන් උබල ගොඩාක් දුක් විදල තියෙනව වගේ.

Bunny said...

අර හිස්තැන මොකක්ද කියලා මං දන්නවා.. !

Anonymous said...

මොන වැරද්ද තිබ්බත්, කොටි හැත්ත නැති කරන්න අමාරුවෙන් වැඩ කරපු එවුන් හිරේ ඉන්නකොට, උඹලට දැන්නෙ නැද්ද, උන්ට උඹලා නයගැති කියලවත්...සුසුම් හෙලන එක විතරක් නෙමේ කරන්න ඔනෙ, මුන්ව නැති කරන්න මහන්සි වෙච්ච මිනිස්සුන්ට අපි සාධාරණය ඉෂ්ට කරන එකයි...අපි තැන් තැන් වල මෙව්ව කතාකරන ගමන් අපේ රන විරුවො ගැන කතා වෙන්නෙ නැති එක මාර අවුල...අපි උන්ට කලගුන සැලකුවෙ නැත්නම්, අයෙ මෙහෙම දේවල් අපිටම වෙන්න පුලුවන්...මම මෙතන කලගුන සලකමු කියන්න අපිව නිදහස් කර ගන්න පොඩ්ඩක් හරි වැඩ කරපු හැම එකාටම..අද වෙලා තියෙන්නෙ, සමහර එ වගෙ මිනිස්සු ගැන අපි සමාජයෙවත් කතා කරන්න බය තරමට අපේ කොන්දවල් බාලවෙලා තියෙන එකයි.

Bindi said...

මේකට එල පෝස්ට් එක කියල කියන්න අමාරුයි . මේක ලියන්න තරම් හිත හදා ගන්න පුළුවන් වීම ගැන ඔබ ගැන ආඩම්බරයි .අපි මානව හිමිකම් කැඩුව. එතකොට මේ මිනිස්සු ගැන කවුද කතාකලේ . මේ පෝස්ට් එකට බොහොම ස්තුතියි මල්ලි . වෙන නම් මුකුත්ම කියන්න බැහැ. කොළඹයි කියල ලොකු වෙනසක් තිබ්බෙත් නැහැ . අපේ ගේ ලඟම තමයි බ්‍රිගේඩියර් පාරමී කුලතුංග මහතා මියගියේ . බොම්බේ පිපිරුවේ ධර්මපාලේ කියල අම්මලවිලාප දිදී දිව්වා .බස් එකකට නැග්ගම දැන් පුපුරයි දැන් පුපුරයි කියල බයයි . අපි ආයෙම කා කොටා ගෙන මේ කොටි හැත්ත ආයේ ඔලුව උස්සයි කියලයි මට බය . කොළඹ උන්ට ඉක්මනට අමතක වෙනවා .

ඔය ෆොටෝ නම් දාන්න එපා . හැබැයි ටිකක් අපිට මානව හිමිකම් චෝදනා කරන අයට යවන්න පුළුවන් නම් හොඳයි .

පූසා said...

පින්තූර දාන්න එපා මචං :(

Anonymous said...

උඔ මාර ලිවිල්ලක්නෙ බන් ලියන්නෙ.
"තව කොට කරනවද ? නැත්නම් මේ ඇතිද ?”
මම හිතුවෙ කතාව කොටකරන එකක් ගැන ඇහුව කියලා.

චුට්ටක් විතර ලේ රත් වුනා කාලෙකට පස්සෙ. ඕකුන්ව මරලම ඉවර කරපු එක තමයි වටින්නෙ කියලත් හිතෙනවා. අනේ මන්ද බන්.
JH

Ravi said...

සඳරු....මට මේ ටිකේම උඹේ පෝස්ට් ආවෙ නෑ මේල් එකේ.....බලනකොට තුන හතරක්ම මිස් වෙලා....

ඔය වගෙ අවස්ථා වලට මම මුහුණ දීල තියනව තුන් පාරක්....ඒ නිසා මට උඹේ හැඟීම් තේරුම් ගන්ට කිසිම අපහසුවක් නෑ.

උතුරු මැද නැගෙනහිර පළාත් මායිමේ මම වැඩ කරද්දි....ඒ යුද්දෙ උපරිම කාලෙ.....90, 91.....කාලෙ...ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ සාම සාකච්ඡා බිඳ වැටිල යුද්දෙ එක පාරට පටන් ගත්තු කාලෙ......කොටි ගම්මාන වලට කඩා වැදිල කරපු සමූල ඝාතන දෑසින් දකින්නට තරම් මගෙ තිබුන ගෙවන්නට පරණ පවක්.....

මහ වෙදනා කියාපු මොණරතැන්න, රුහුණුකෙත...තිබුනෙ ඒ පැත්තෙ තමයි,මිනිස්සු කියන ජාතිය සත්තුන්ටත් වඩා කොතරම් දරුණුද කියල වටහාගන්ට ඒ වගෙ සිද්ධියක් දෑහිම්ම දකින්ටම ඕන.......

වඳින්නම්....මල්ලි....ෆොටෝ නම් දාන්න එපා......මේ බලපු ටික ඇති හොඳටම.....

Anonymous said...

මොනවා කියන්නද කියලා හිතාගන්න බෑ.... මේ වගේ සැඟවුණු කතාවක් බ්ලොග් අවකාශයට එකතු කරපු එකට බොහොම ස්තුතියි...

miuranga said...

කියන්නට දෙයක් හිතට එන්නේ නැත. උඩ කමෙන්ට් කරපු අය ඉන්න හැඟීමම මටත් දැනුනා

The Lion said...

සඳරු උඹ මේ කරපු වැඩේ කියලා නිම කරන්න බෑ.මොකද අපේ රටේ සමහර උන්ට මේ වගේ දේවල් උනාද කියලවත් දැන් මතක නැති ගානට ඉන්නේ.පුලුවන් නම් අර පොටෝ ටිකත් දාපන් ඒ වගේ උන්ට මතක් වෙන්න ...............

Anonymous said...

යාලු ඔය වගේම අදුරු කතාවක් මගෙ හිතේ තුවාලයක් වගේ මතකයක් එක්ක තියෙනවා දවසක කියන්න හයියක් ආවොත් මන් කියන්නම්...

එදා අර කාලකන්නි අපිට අහිමි කරවපු අපේම අපේ සහෝදරියන්ට නිවන් සුව පතනවා යාලූ...වෙන මොනවා කරන්නද...

මේ දෙවල් දැනටමත් අපේ මිනිස්සුන්ට අමතකයි සදරු..ඒකයි දුක

Anonymous said...

මේවාට කවුද යුධ අපරාධ චෝදනා කලේ.... කවුද දරුස්මාන් වාර්ථා හැදුවේ...අද අපේ රටේම ඉඳගෙන අපේ හමුදාවට මේ චෝදනා කරන එවුන්ගේ ඇස් එතකොට තිබුණෙ අධෝ මාර්ගෙද?

ඒ කාලේ පොඩි එකා වුණු උඹට මතක දේවල්, සිද්ධිය වෙනකොට පුත්තලම් බූරුවො දහයක්ගෙ වයස ඇති ලංකා ඊ නිවුස් කාරයෝ, නිව්ස් වෙබ් කාරයෝ වගේ අවජාතක බල්ලෝ කොහේද ඉඳලා තියෙන්නේ.... ඒත් ඒ වගේම ඕවා මෙහෙයවපු එවුන් අද සුරසැප විඳිනවා... ඇමතිකම් දරනවා...අපේ මහ එවුන්ටත් ලැජ්ජ නෑ.. නොදෝමකින්....

කුෂ්....

short.kutz said...

මේකතාව කියෙව්වම අර පුනුරුත්තාපනයද මොකද්ද රෙද්දක් කරන්න දාපු කොටි ඉතුරු කරේ මොකද කියල පුදුම තරහක් එන්නෙ

MUHUDU said...

මෙහෙ ඉන්න ජිවිතේට ලංකාව දැකල නැති, ලංකාවට පයගහල නැති, එවුන් යුද්දේ කාලේ යුධ අපරාධ උනා කිය කිය ලංකාව ගැන ඔපිනියන් දෙනව දැක්කම ඇඟේ ලේ රත් වෙනව. දශක තුනක් තිස්සෙ අහිංසක මිනිස්සු අමානුෂික විදිහට ඝාතනය වෙද්දි කට පියාගෙන හිටපු උන්, දැන් යුද්ධෙ ඉවර උනාම එනව මානව හිමිකම් ගැන කතා කරන්න. මානව හිමිකම් තියෙන්න ඕන මිනිස්සුන්ට. තිරිසනුන්ට නෙවෙයි. මුන් තිරිසන්නුන්ටත් අන්තයි.

චන්දික ගුණතිලක said...

කිවයුතු සියල්ල ඉහත මිතුරන් කියා ඇත. මොනවා උනත උඹගෙ රචනා විලාශයනම් නියමයි මිත්‍රයා.

Gimhani said...

සඳරූ, ලස්සන ආදර කතාවක් පටන් ගන්න කොටම මහා ශෝචනීය විදියට නිමා වෙලා . කොහොම හිත හදා ගත්තද මන්ද . මටනම් හිතාගන්නත් අමාරු තරම් ...

…අපිව නැවතත් පසුගිය භීශන සමයට අරන් ගියා වගේ . මේවා මතක් කරල දෙන එකත් හොදයි ..

Anonymous said...

ෆොටෝ දාන්න සදරු. නොදන්න නොදැක්ක අය එහෙම දේවල් උනා කියල දැනගන්න ඔනේ.

වන්නි said...

හය මාසෙකින් බ්ලොගර් එකවුන්ට් එකට ලොග් විච්ච නැති මට උඹ අද ලොග් වෙන්න සැලැස්සුවා... සත්‍ය කතාවක තියෙන තිත්ත අරුමය මම නං විඳ ගත්තා...
ඇත්තටම මේ කතාව චිත්‍රපටියකට හෝ කෙටිචිත්‍රපටියකට සෑහෙන්න ගැලපෙන කතාවක්...!!!
ඔබට ජය!
සුරවීර අයියව මතක්කරා කියපං

නචියා said...

කියන්න දෙයක් හිතාගන්න බෑ මචං. ඒ තරමට සංවේදී කතාවක්.

අරූ කොහොම ඉවසගෙන ඉන්නවද මන්දා.

වෙන කියන්න දෙයක් ඔලුවට එන්නෙ නෑ බන්.....

Gayan Rupasinghe said...

කතාව කියෙව්වා මලේ.. වෙනද වගේම හිතන්න ගොඩාක් එව්වා තියෙනවා.. අර පින්තුර දාන්න එපා මචන්,,, අව්ලක් වේවි..

ජය..

``` Outsider``` said...

දෙමළ වුණත්, සිංහලය වුණත්, මුස්ලිමා වුණත් තමන්ගෙ ම්ලේච්ඡභාවය පෙන්නුම් කරනව ජාතිය, මහපොළොව කියන ඒව එක්ක අන්ධ ඇල්මක ගිලුණම. ප්‍රශ්ණ ඇති කරන එවුන් පැත්තක. අන්තිමට ම්ලේච්ඡ ඝාතනයන්ට,දූෂ්ඨ පළිගැනීම් වලට වැඩි හරියක් ලෝකයේ කොතැන වුණත් පාත්‍ර වෙන්නෙ අසරණ, පීඩිත මිනිස්සු කොටසක් තමයි.
නිතරම හිනාවෙන්න දෙයක් කියවල ගියත් අද මේක කියවල හිනාවෙලා යන්න බැරිවෙලා.

සිතුවිලි සිත්තමට නැගෙනා කවි පොත said...

මමත් ගාමනී බැලුවා දැනට සති කීපයකට කළින් මල්ලි. එදා මම හොඳටම ඇඬුවා. ඒක බලලා ආපහු එන ගමන් මම මගේ මහත්තයට කිය කිය ආවේ ඔයා ගැන, ඔයාගේ තාත්තා ගැන. මේ වගේ ලිපියක් ලියපු ඔයාගේ හිත, මේ සිද්දිය ඔයාට කියපු සුරවීර අයියාගෙ හිත තරම්ම හයියයි. කමෙන්ට් දැම්මේ නැතත් හැමදාම ඇවිත් කියවලා යනවා ඔයාගෙ අපූරු ලිපි. මේක කියවලා පුදුම කම්පනයක් හිතට දැනුනේ. තවමත් පපුව හිර වෙලා වගේ.

හසී said...

කියන්න දෙයක් හිතා ගන්න බෑ සඳරු.. අපි මෙහෙ බයෙන් හිටියත් ඔයාලා ඒ වගේ කි ගුණයක් බයෙන් ඉන්න ඇතිද.. ගාමනී තාම බැලුවේ නෑ අද බලන්න ඕන...

Hishan de Silva said...

e rupa tika dapan saho.kawada hari oya apita bana kiyana pitarata suddo tikata therennath ekka.

Unknown said...

මොනවා කියන්නද මන්දා සඳරු..අර අයියා කොහොම ඉවසගෙන හිටියාද මන්දා...

Yohan Kanishka | යොහාන් කණිෂ්ක said...

ලිවිල්ල නම් සුපිරි මචං. මම මේ බ්ලොග් එකේ කියවපු දෙවනි ලිපිය. කතාව ගැන නම් කියන්න දෙයක් හිතා ගන්න බෑ. ආයේ ඒ වගේ අවාසනාවන්ත කාලයක් උදා නොවෙන්න කියල ප්‍රාර්ථනා කරනවා.

කස්ස said...

දුකයි මචන්.මෙවා අහනකොට අපි මොනවද කලේ කියල හිතෙනව...අපි කෙල්ලෙක් දාල ගියාම බිබී නටනව.ඒත් උගෙ ලවු එක පටන්ගත්තු තැනම ඉවරයි.උට කොහොම හිතෙන්න ඇතිද?
මේ කතාව උබ කිවුවට බොහොම පින්,ලංකාවෙ කොටසක් සුර සැප විඳිනකොට තවත් කට්ටියක් අන්ත දුක් විඳිනව.

Buratino said...

කියන්න දෙයක් හිතාගන්න බෑ සදරුවො.. එක අතකට කියන්න තියෙන හැමදේම කට්ටිය උඩින් කියලා තියෙනවනේ..

ඒත් අර ෆොටෝස් ටික දාන එක ගැනනං දෙපාරක් තුන්පාරක්වත් හිතපං.. මොකද මට හිතාගන්න පුළුවන් ඒ ටික කොහොමට ඇද්ද කියලා.. අපේ මාමා හිටියෙ ආර්මි එකේ, පොර එකපාරක් ගෙනත් තිබ්බා ඔය වගේ කපලා මරලා දාලා තිබුන ගමක ෆොටෝස් ටිකක්.. මට තාමත් ඒවා මැවිලා පේනවා..

අනුරාධ said...

කමෙන්ට් එකක් දාන්න ත‍රම් හිතට එකලසක් එන්නෙ නෑ බන් මේක කියවලා ඉව‍ර උනාට‍ පස්සෙ.

Anonymous said...

දෙයි හාමුදුරුවංගෙ කෙසේවෙතත් ත්‍රිවිධ හමුදාවෙ පිහිටෙං කොටියට බඩු හම්බවීම තුල මෙවැනි දෑ සිදු වීමට අැති ඉඩ අඩු වීම ගැන සතුටුවෙමි! :'(

Anonymous said...

kiya ganna wachana na me wage ewa puluwan nam internationaly upload karanna kotinta kade yana ewunta. me wage kee denek yudde nisa lankawe duk widala athida. mage luwek hitiya army eke marry karanna masa 3kata kalin sampur waladi maruna. api hamoma yaluwage miniya baluwe as wala kadulu purogena. mona jara wade karath me anduwata welawakata man kade yanne yudde iwara karala dunna nisa. ada api sanaseemen jeewath wenawa. e dawas wala wadata colombo yaddi hawasata gedara enna puluwan weida kiyala danne na ehema atheethayak apita thibba. eka samaharu amathaka karala katha karanawa. man hithanne ape jathiye waraddada danne na eka..........

ඉඳුනිල් said...

මොනවා කියන්නද හිතා ගන්න බෑ. අර ෆොටෝ මේකේ නොදැම්මට කමක් නැහැ, ඇර දුමී අයියා කියපු දේ කරන්න. පිටරට වල උන් තියා අපේ උන් බොහෝ දෙනෙකුටත් උඹලගේ පැති වල වුනු දේවල් ගැන හරි වැටහීමක් නැහැ...

Anonymous said...

දාපන් සඳරු.. දාපන්! උඹෙ බ්ලොග් එක අවලස්සන වේවි. ඔය ඉන්න සමහර පාඨකයෝ නැති වේවි. ඒත් මේක මතක තියාගනින් ඊළඟට උඹ ලියන ලිපිය මේ බ්ලොග් අඩවියෙ වටිනාම ලිපිය වේවි. බ්ලොග් අවකාශේ එක එක පක්ශෙට කඩේ යන දේශපාලන බ්ලොග් කරන කාලකන්නින්ට වඩා උඹ වගේ උන් කියවන අපිට වටිනවා බන්...

Buddy --බඩී said...

කමෙන්ට් එකට මොනව දාන්නද කියල හිතාගන්න බෑ සදරු....
මට ඇඩුනා... සත්තයි...

ගිහාන් said...

ඇත්තටම කියන්න දෙයක් හිතාගන්න අමාරුයි.. ඒ තරමට සංවේදී ලිපියක්..

Podi Kumarihami said...

මම අද දවසෙම ගෙදර හිටියේ නෑ සඳරූ, දැන් තමයි ගෙදර ඇවිත්, බ්ලොග් කියවන්ට පටන් ගත්තේ. කතාව පටන්ගත්ත තැන ඉඳලම ඇඟ සීතල වෙලා, හිරිවැටිලා ගියා. ඔයාලා මොන්තරම් කරදරෙන් ජීවත්වෙලාද කියලා හිතනකොටත් කියාගන්ට බැරි තරම් දුකකුත් දැනෙනවා.

එක අතකට සුරවීරට ඔය විදියට අලුත් ජීවිතයක් පටන්ගන්ට පුලුවන් උනු එක හොඳයි.

අනේ තව පින්තූර නම් එපා. මේ දැක්ක ප්‍රමානය ඇති කියලයි මට හිතෙන්නේ.

පන්සල් හංදිය said...

ඇස් දෙකට කඳුලු ආවා මල්ලියෝ ..........
ඇත්තටම කොටි විදියට හිටියෙ මිනිස්සුද කියලා හිතෙනවා .....

කතන්දර Kathandara said...

නැතිවන හැම ජීවිතයක් එක්කම තවත් කොච්චර දේවල් නැතිවෙනවද?

මේ වගේ අසරණ මිනිස්සු ලක්‍ෂ ගානක් මැරුණා නේද පහුගිය දශක තුන ඇතුලත?

මං මුලින්ම දැක්කේ 1983 ජූලි වල දෙමල මිනිහෙක්ව මරලා එල්ලලා තිබුණා ගණේමුල්ලේ ස්ටේෂන් එකේ. ඊලඟට 1989 දී කොල්ලෙක්ව මරල දාල තිබුණා අපේ ගෙවල් ලඟ කනත්තේ. මගේ හිතවතතෙකු ගේ සහෝදරයා නාන්න ගිහින් එන කොට ආමිකාරයෝ ජීප් එකේ දාගෙන ගියා. පස්සේ දැක්කේ පිලිස්සුණ කකුල් කෑල්ලක් විතරයි. මැණික්හින්නේ එක ගමක්ම මරලා දැම්මා ඒ දවස්වල.

ගෝනගල, අරංතලාව, පිටකොටුව, කලවංචිකුඩි, කොක්කඩිචොලේ, චෙන්කලාඩි....

මං හිතන්නේ මේ වගේ සාමාන්‍ය ජනතාව මරා දැමූ තැන් රට පුරාම. නැතිවන හැම ජීවිතයක් එක්කම තවත් කොච්චර දේවල් නැතිවෙනවද?

නහී වේරේන වේරානී!

sameera said...

කියන්න වචන නෑ බං අර කොල්ලා ඔහොම ඉන්න එකත් ලොකු දෙයක් බං.

දේව් ගේ අඩවිය said...

මම උබේ බ්ලොග් එකේ මාරම ආතල් කථා කියවලා තියනවා මල්ලියෝ.. එත් මේක මම කියවපු සංවේදිම කථාව.. කියන්න වචන නම් නැ කොහෙන්වත්... ජිවිතේ මේ තරම් විදවන විදවපු මිනිස්සු ලක්ශ ගානක් ඇති.. අපි ඒ අයට පින් දෙන්න ඕනා ඔහොම හිත හදාගෙන ජිවත් වෙනවට.. හැමදාම වගේ ලිවිල්ලනම් සුපිරිම සුපිරි

මාරයාගේ හෝරාව said...

අඩේ මේ ලංකාවේ වෙච්ච දෙයක්ද..?
මෙහෙම කාලයක් කවදද තිබුනේ. මේ බොරුවක් නේද..?

-පොටෝ ටික දුමියට ඇරපං. මේකේ දාන්න යන්න එපා. මං ඒකට හේතුව උඹට බුකියෙදි කියන්නං

සරත් ලංකාප්‍රිය said...

ඇති වෙනම්කන් මළමිනී පාරවල් දිගට දැක්ක අපේ පැත්තෙත් පුතා. අමනුස්සකම කොටින්ට විතරක් පොදු දෙයක් නෙවෙයි.. බවුද්දයි කියාගත්ත අපේ මිනිස්සු කල දේත් ඔය වගේම තමයි 89/90 කාලේ.. අතීතයෙන් පාඩම් අරන් ඉස්සරහට සාමෙන් ජීවත්වෙන්න ඕනා..

දුකා said...

මේ එක සිදුවීමක් විතරයි . . .

මේ ඔක්කෝම අපි ඒ කාලේ හිතේ දුක් කන්දරාවක් තියාගෙන අහපු දැකපු දේවල් උනත් එක සිදුවීමක් වෙන් කරලා ගත්තාම තමයි තේරෙන්නේ ඒක කොයි තරම් ලොකු ඛේදවාචකයක්ද කියන එක . . .

අර කලින් කවුද කිව්ව වගේ යුද වීරයෝ හිරකාරයෝ කරලා පොලිසියේ 600ක් සහ අහිංසක මිනිස්සු මරන්න කෙලින්ම ඕඩර් දුන්නු උන් ඇමතිලා කරලා නැව් ගෙන්නපු කෙපේ හෙලිකොප්ටර් වල ගමන් එක්ක ගිහින් අපි යන්න හදන්නේ කොහේටද කියලා හිතා ගන්න බෑ . . .

මායිම් ගම්මාන වල හිටපු සඳරුලයි නගර වල හිටපු අනිත් අයයි කියලා නෑ හැමෝම අත්වින්දේ බිහිසුනු යුද්ධය . . .

ආයි කවදාවත් යුද්ධයකට යන්න නැති වෙන්න නම් අපි, අපේ නායකයෝ මොනව කරන්න ඕනද කියලා තාම මට නම් හරියටම හිතා ගන්න බෑ . . .

ලහිරු said...

ගොඩාක් සංවේදි සටහනක් යාලුවා.... කොහොම උනත් ආයේ එහෙම කාලයක් අපේ ඉදිරි පරම්පරාවට නම් එන්නෙපා....

Miyuru said...

මේ කතාව කියවලා තෙත් නොවෙච්චි ඇස් දෙකක් නැතිව ඇති...

මුහුදු කොල්ලකාරයා කියපු මේ කතාවට මුලු හදවතින්ම එකඟයි.."මෙහෙ ඉන්න ජිවිතේට ලංකාව දැකල නැති, ලංකාවට පයගහල නැති, එවුන් යුද්දේ කාලේ යුධ අපරාධ උනා කිය කිය ලංකාව ගැන ඔපිනියන් දෙනව දැක්කම ඇඟේ ලේ රත් වෙනව. දශක තුනක් තිස්සෙ අහිංසක මිනිස්සු අමානුෂික විදිහට ඝාතනය වෙද්දි කට පියාගෙන හිටපු උන්, දැන් යුද්ධෙ ඉවර උනාම එනව මානව හිමිකම් ගැන කතා කරන්න. මානව හිමිකම් තියෙන්න ඕන මිනිස්සුන්ට. තිරිසනුන්ට නෙවෙයි. මුන් තිරිසන්නුන්ටත් අන්තයි."

Unknown said...

අතිවිශිෂ්ඨයි... අපි පසුගිය අවුරුදු 30ම ගෙව්වෙ අදුරු කලවකවානුවක්... අපේ වාසනාවටයි මේ රටේ මතු උපදින්න ඉන්න ළමයින්ගෙ වාසනාවටයි අපි දැන් මේ අමානුශීක පාහරයන්ගෙන් නිදහස් වෙලා.. අපේ වගකීම දැන් එකම ශ්‍රීලාකීය පවුලක් ලෙස නෑගී සිටින එක, ජාතිවාදය ආගම් වාදය තවත් අපිට ඔනෙ නෑ...

duliponline said...

මොනව කියන්නද . . . ???? ලොකු හුස්මක් පිටකරන එක විතරය් ඉතුරු වෙලා තියෙන්නෙ . . .

Dakshina said...

මොනවා කියන්නද කියලා හිතාගන්න බෑ බං...

Observer said...

පින්තුර ටික පබ්ලිෂ් කලත් නොකලත් පරිස්සම් කරන්නම ඕනෙ. දැනට සඳරු ගාව තියෙනවා නං වහාම කාටත් නොකිය ආරක්ෂා සහිත තැනකට යවන්න. අමතක කරන්න එපා, 600 ගානක් පොලිස් නිලධාරීන් පරලොව යවපු ඒ වගේම, දැනට ඉන්න රටේ ප්‍රධාන පුරවැසිය වත් පරලොව යවන්න ප්ලෑන් කරපු අයත්, ඉහලම තැන් වල ඉන්නව කියල. මේ පෝස්ට් ඒක සඳරු හිතනවට වඩා සඳරුට අන්තරා දායක වෙන්න බැරි නැහැ, අපේ රටේ තත්වය අනුව.

සඳරු ගේ තාත්තත් ඔය අවාසනාවට ගොදුරු වුන බව දැන ගත්තෙ අද. මේ වගේ කොමෙන්ට් එකකින් ශෝක ප්‍රකාශ නිකුත් කරන එකේ තේරුමක් නැහැ සඳරු.

පුතා said...

සඳරූ.. මම ඔය හැමෝම මිහිදන් කරපු තැනට ගියා 2003 මුල විතර.. යාළුවෝ පස් හය දෙනෙක් එක්ක.. ඔය ලඟපාතම මගේ යාළුවෙක් හිටියා.. ඌ එතැන ඉඳල ඔය විස්තර කියද්දි අපි හැමෝම ගොළුවෙලා,සෑහෙන වෙලාවක් එහෙමම හිටියා.. උඹ සුරේගේ කෙල්ල ගැන කියද්දි දාල තියෙන කඩඉරිවලින් කියන කතාවත් ඌ කිව්වා.. ඒවා දෑහින් දැකපු උඹට සුරේට කොහොම දැනෙන්ට ඇද්ද..
අපි යන කාලේ වෙනකොට සාමේ ඇවිල්ලා තිබුනේ.. මට මතකයි අම්පාර ටවුන් එක කිට්ටුවට ටෙරාල එනවා හෙල්මට් නැතුව.. ඒත් පොලිසිය මොකුත් නොදන්න ගාණට හිටියා.. උන් අපේ ඉස්සරහට ඇවිල්ලා ගොන්පාට් දාල යනකම් අපි බලාගෙන හිටියා.. අපේ මිනිස්සු පුදුම විදිහට ඉවසීමෙන් හිටියේ.. අන්තිමට යුද්ධේ ඉවර වුනා.. ඒත් ඔය මිලේච්ඡ වැඩවලට නායකත්වය දුන්න උන් දැන් රජ කරනවා.. සැප විඳිනවා.. ගෝනගලදි වගේම ලංකාවේ උතුරෙත් දකුණෙත් උඹ අර ෆොටෝ එකේ දාලා තියෙනවා වගේ කිරි සප්පයෝ, මාලිනීලා, රාල අයියලා කී දාහක් අගක් මුලක් නොදන්න යුද්ධෙකට ජීවිතෙන් වන්දි ගෙව්වද..? ඒ නැතිවුන ජීවිතවලට තවමත් සාධාරණයක් වුනේ නෑ කියලමයි මට හිතෙන්නේ..
මෙතෙන්ට අදාල නැති කතන්දර කිව්වද මන්දා.. කොහොම වුනත් සඳරූ උඹ ළඟ තියෙන ෆොටෝ මොන විදිහකට හරි ලෝකෙට පෙන්වන එක හොඳයි කියලයි මටත් හිතෙන්නේ..

Dinesh said...

මොනවා කියන්නද කියලා හිතා ගන්න බෑ සදරුවෝ.. ඇත්තටම උඹලා ඒ දවස් වල කොච්චර දුකක් විදින්න ඇත්ද කියලා හිතෙනවා.. අද තියෙන මේ නිදහසින් වැඩියෙන්ම සතුටු වෙන්නේ උඹලා බව මට මේ පෝස්ට් එක කියවද්දී තේරුනා..
සුරවීර ගැන හිතට දැනෙන්නේ දුකක් උනත් ඌට මම ආචාර කරනවා...

තරිඳු said...

ඔය කියන එක කොටියෙක්ව දෙන්න කියපල්ල බේඩ් එකකුත් එක්ක පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ කපල මරනවා...තිරිසන්නු...ඔකුන්ව ඉවර කරලා දාපු එක නම් සෑහෙන්න වටිනවා.

ශ්‍රී said...

බොහෝම දුක්බර කතාවක් මචං...

හැබැයි ඔය සිද්ධිය දිහා එක පැත්තකින් බලන්න මට බෑ! ඕවා හුදකලා සිද්ධීන් නෙවෙයි... සිද්ධි දාමයක ප්‍රථිඵල... මොනව වුනත් සහගහන අපරාධ!!!

ඕවට වගකියන්න ඕනෙ උං දැං ඉන්න තැන් ගැන හිතුවම...... කතා කරලා වැඩක් නෑ බං!

හිස් අහස said...

@පිස්සා පලාමල්ල=ඇත්තට ඌ සුපිරි කොල්ලෙක් මචං . ඒකයි තවම ගහක් ගලක් වාගේ කෙලින් ඉන්නේ . යුද්දේ ඉවර කරපු එකට අපි නයයි බං ඒත්...නැගෙනහිර වනසන්න ප්ලෑන් කරපු මහ කොටියා ලොක්කෙක් වෙනකොට ඉවසන්න බෑ බං .. මොනවා කරන්නද දෙයක් ගන්න නම් තව දෙයක් දෙන්නම වෙනවා
.............................................................................................................................
@ශානු = මටත් එහෙමයි මචං
.............................................................................................................................
@නදී = ගෝනගල , බක්කි ඇල්ල සින්නවත්ත , එවුන්ට ඕවා දැකලා දැකලා හුරු වෙලා
.............................................................................................................................
@කපීකේකි = මෙහෙත් මෙහෙම කරලා තිබුනා . මම ඒ බඩදරු අම්මගේ බඩ කැපුනු පින්තූරේ පල කලේ නෑ
.............................................................................................................................
@ක්සැන්ඩර් = අපිට කොටියා මැරුණ දා රජ මගුල් මචං . ඔය පිට රට ඉඳන් ගොං කොටන සුද්දෝ දෙමලු එකෙකුට වත් අපි ගැන ගානක් නෑ බං . අපිට අපිම විතරයි .
.............................................................................................................................
@ChAnDiKa = පනස් හතක් මැරුනත් එකෙක් මැරුණත් එතන වෙනසක් නෑ මචෝ දුකක්ම තමයි .එහෙම අයත් ඉන්නවා උඹ දන්නවා ඇති රිදෙන්නම ඕන ඇඬෙන්න එහෙම නේද ?
.............................................................................................................................
@දුශ් = අපිට ඉගන ගන්න බැරි වුණේ අපේ ගොං කම නිසා ඒත් බං මේ වටේ ගම් වල අති දක්‍ෂ එවුං ඉන්නවා ඉගන ගන්න හරිමහං වාතාවරනයක් නොතිබුනු . ඒ කාලේ ඉස්කෝලේ යන්නේ මර බයෙන් . රෑට ඉන්නේ කැලේ . ඉතින් උන් කොහොමද පාඩම් කරන්නේ . උඹ හරි z score නම් නෝමල්
.............................................................................................................................
@Il mondo di una povera pazza = ඔයාගේ කතාව මගෙත් හොතට වැදුනා මොනවා වුණත් හැමෝම මිනිස්සු ඉවසන්න පුලුවන් සීමාවක් තියනවා ඒ ඒ සොල්දාදුවාටත් එහෙම තමයි . මෙහේ පොලීසියේ කට්ටිය වතාවක් දෙවතාවක් පන එපා කියලා දුවනවා පවා මම දැකලා අහලා තියනවා .
.............................................................................................................................
@මාධව - மாதவ - Madhawa = ඌ ඉවසනවා ඇරෙන්න වෙන මොනවා කරන්නද බං . කොටිත් එක්ක හැප්පෙන්නද ? ඌ එතකොට දහය වසරේ කොල්ලෙක් නේ .
.............................................................................................................................
@Raj =හ්ම් තාත්තා තමා මචං . එයා නැති වුණේ 1996 පියංගලදී
.............................................................................................................................
@බිගුසර = උඹ මෙහේ එකෙක් නේද ? සමහර විට උඹයි මමයි දැකලත් ඇති ! උඹට ඕන දෙයක් ලියපං මචං . මගෙන් මොකට අහනවාද . මතක් කරලා ලීවම මටත් පොඩ්ඩක් දන්නවපං . මමත් එන්නම් බලන්න . යකෝ එක පලාතේ වෙලත් උඹයි මමයි තවම හමුවුනේ නැති හැටි
.............................................................................................................................
@රාජ් = පින්තූර කාටත් ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්න විදිහට වෙනම දාන්න හිතුනා
.............................................................................................................................
@නලිනි චන්දිමා = සහතික ඇත්ත අක්කේ. සුදු කොඩි ගෙනාවා කියලා මුංගේ පවු කමා වෙනවද
.............................................................................................................................
@විසිතුරු =ඒ ගැන ආයේ ලියන්න මට අමාරුයි මචං . ආයේ ඕකට අත ගහන්න මම කැමති නෑ මම මගේ ෆොටෝ ටික හැමෝටම බාගන්න හැකි වෙන්න දානවා . වෙන කෙනෙක් ලියාවි .
.............................................................................................................................
@Prasanna = හුඟක් තැන් වල වුණා ඒත් එක තැනක කොටි මේතරම් විශාල ගනනක් කපා කොටා මැරුවේ මේ සිද්දියේදී .

හිස් අහස said...

@වෙද ගෙදර මහ වෙදනා = ඒ ගම් දෙක නම් නෙවේ වෙද මහත්තයො . ඔය ගම් අපි හඳුන්වන්නේ කොලනි අංක වලින් 28 ,29 , 30 , 31 , කොලනි කියලා තමයි හඳුන්වන්නේ . ඔය ගම් සීමාවට පුංචි සීගිරිය කියලත් කියනවා .
.............................................................................................................................
@ලොකු පුතා = ඇත්ත කීවොත් මචෝ මෙතන මම කිසිම ලස්සනකට ලියන්න ට්‍රයි කලේ නෑ වෙච්ච කතාව මට කියාපු විදිහටම ලියා දැම්මා . තව ටික කාලෙකින් ගාමනී ඔන්ලයින් බලන්න හැකි වේවි දැන් නම් බෑ උසාවියෙන් ඒක අන්තර්ජාලෙට එක් කිරීම තහනම් කරලා .
.............................................................................................................................
@ලකී = මටත් ඒකම හිතුනා මම ඒ ෆොටෝ හැමෝටම ගන්න හැකිවෙන්න කොහාට හරි අප්ලෝඩ් කරලා ලිංක් එක කමෙන්ට් එකක් ලෙස දාන්නම් .
.............................................................................................................................
@Micleanjelo සමග CrazyCat = යුද්දේ ඉවර වුණු එක තරම් ලොකු සතුටක් මම අපිට නම් තවත් තිබුනේ නෑ .
.............................................................................................................................
@Weni = කියන්න එපා අයියේ . මම දන්නවා . සිංහලයෙක් ගේ හිත තවත් සිංහලයෙකුගේ දුකක් ලඟදී උනුවෙනවා ඒක සාධාරනයි .
.............................................................................................................................
@දුමී = අයියා ඔයාගේ මේල් එක මට එවන්න . මගේ මේල් එකට එවුනා නම් හරි . මම ඒ ටික ඉස්කෑන් කරලා ඔයාට හෙට අනිද්දාම එවන්නම් මම මේවා අරගත්තේ මගේ ෆෝන් එකේ කැමරාවෙන් ස්කෑන් කලාම මීට වඩා කොලිටි .
.............................................................................................................................
@Praසන්ன = මම ෆොටෝ ටික මෙතන නොදා ඉන්නම් නේද . ඔය අසරනයන්ගේ රූප පෙන්වලා මම කමෙන්ට් එකක්වත් ගන්න එක වැරදියි . මම ඒවා කොහේට හරි අප්ලෝඩ් කරලා ලිංක් එක දාන්නම් .
.............................................................................................................................
@Bunny = හිස් තැනට වීදුරු බෝතලයක් ආදේශ කරපං මල්ලියේ .
.............................................................................................................................
@Theekshana =ආයෙත් අහලා මම වටිනම දෙයක් නැති කරගත්තා මචං .
.............................................................................................................................
@Anonymous = මමනම් උඹ ඔය කියන දේට එක පයින්ම එකගයි ඒත් මමයි උඹයි විතරද බං විරෝදයක් වත් පාන්න ඉන්නේ . ?
.............................................................................................................................
@Bindi = කොටි ගැන නම් කවර කතාද අක්කේ උන් අපිව මරලා දාලා මේ රට අල්ලා ගත්තා නම් . අනිත් රටවල් දුක් වෙයිද අපි ගැන . නෑ නේද ?

හිස් අහස said...

@පූසා = ඕකේ මචං
.............................................................................................................................
@JH =කොටින්ට නං කිරි පොවලා තේරුමක් නෑ අයියේ
.............................................................................................................................
@Ravi=පින්තූර නොදා ඉන්නම් අයියේ . ඔය කාලේ අපි බොහොම බයෙන් ජීවත් වුණා අපේ එහා ගම් වල මිනිස්සු කොහොම ඉන්න හිටින්න ඇත්ද . අපි තව වාසනාවන්තයි .
.............................................................................................................................
@Anonymous = බොහොම ස්තූතියි ඔබටත්
.............................................................................................................................
@miuranga =ඒ හැඟීම හැමෝටම නෑ මිත්‍රයා
.............................................................................................................................
@The Lion= මම ෆොටෝ ටික වෙනම දාන්නම් මොකද මේ ෆොටෝ වලින් මම කමෙන්ට් ගත්තා කියලා කෙනෙක් කියනවා අහන්න මම කැමති නෑ මචෝ . මම ඕව කොහේට හරි අප්ලෝඩ් කරලා ලිංක් එක දාන්නම් පැත්තකින් .
.............................................................................................................................
@අසනි = අපේ එවුනුත් අපිට පිටින් ඉන්නවා සහෝදරී උන්ට රිදෙන්න වැදිලා නැති නිසයි ඒ .අපිටනම් රිදුනා
.............................................................................................................................
@කුෂ්. = එක පරයෙක් වත් මේවට චෝදනා කලේ නෑ බං . කොටි මේ රටේ ඉන්න අන්තිම සිංහලයා දක්වා මැරුවත් ඔය සුදු එවුන්ට යන්තම්වත් ගානක් නෑ අපි බේරෙන්න හැදුවාම තමයි උන්ට රිදුනේ .
.............................................................................................................................
@short.kutz = කිරිපොවා හැදුවත් මොකාද එකා මොකාද එකාමයි බං
.............................................................................................................................
@මුහුදු කොල්ලකාරයා= සහතික ඇත්ත .මචං මම ඕන නම් අර පින්තූර උඹටත් එවන්නම් ඔය ගොං කොටන එවුන්ට පෙන්නපං උංගෙ කොටි පැටවුන්ගේ ඒ කාලේ රජ වැඩ කිඩ .
.............................................................................................................................
@චන්දික ගුණතිලක = ස්තූතියි මචං
.............................................................................................................................
@Gimhani=ස්තූතියි අක්කේ . මේ තමයි මම මේ ගැන කියන අන්තිම වතාව
.............................................................................................................................
@Anonymous= මම ෆොටෝ ටික දාන්නම් මචෝ හැමෝටම ගන්න පුලුවන් තැනක එතකොට මට වඩා හොඳට කෙනෙක් ඒක ලියාවි .
.............................................................................................................................
@වන්නි = අනිවා මම සුරේට කියන්නම් . ඔය තමයි මචං ඇසින් දුටුවන්ගේ හෘදසාක්‍ෂිය !
.............................................................................................................................
@නචියා = මම දන්නවා බං . උඹලට දැනෙන දේ
.............................................................................................................................
@Gayan Rupasinghe=පින්තූර ටික දානවා හැමෝටම ගන්න ඇහැකි තැනක . එහෙම හොඳයි නේද මචෝ
.............................................................................................................................
@සිතුවිලි සිත්තමට නැගෙනා කවි පොත = ඒක නියම ෆිල්ම් එකක් අක්කේ මටත් මේක ආයේ මතක් කලේ ඒ ෆිල්ම් එක .
.............................................................................................................................
@හසී = බලන්න වටින ෆිල්ම් එකක් සහෝදරී

හිස් අහස said...

@Hishan Melanga = මචං මම පින්තූර ටික දානවා හැමෝටම ගන්න ඇහැකි තැනක
.............................................................................................................................
@නිසූපා = එදා ඉඳන් ඕවා දකලා දැකලා ඌ ඕවට හුරු වෙලා අක්කේ
.............................................................................................................................
@යොහාන් කණිෂ්ක = ස්තූතියි බං කෙලින්ම ඇහුන දේ ලිවුවා විතරයි . මගෙත් පැතුම ඒකයි
.............................................................................................................................
@කස්සා =ඒක ඇත්ත කෙල්ල දාලා ගියාම දුක් වෙන එවුන්ට සුරේ ආදශයක් මචං . මටත් ඇතුලුව
.............................................................................................................................
@බුරතීනෝ = මම ඒ ෆොටෝ දානවා . හැමෝටම ගන්න හැකි තැනක . මේ බ්ලොග් එකේ නම් දන්නෑ . මචං කොහේට හරි අප්ලෝඩ් කරනවා පස්සේ ලිංක් එක දානවා
.............................................................................................................................
@අනුරාධ = මට තේරෙනවා මචෝ .
.............................................................................................................................
@තනි අලියා = අපිත් එදා කොයිතරම් සතුටු වුණාද බං ..
.............................................................................................................................
@Anonymous =මචං ඒ ෆොටෝ කාටත් ගන්න හැකි වෙන්න මම ඒ ෆොටෝ දානවා . හැමෝටම ගන්න හැකි තැනක . මේ බ්ලොග් එකේ නම් දන්නෑ . මචං කොහේට හරි අප්ලෝඩ් කරනවා පස්සේ ලිංක් එක දානවා
.............................................................................................................................
@ඉඳුනිල් = දුමියට ඒවා යවන්න ඕන මචං කොහේට හරි මම ඒවා අප්ලෝඩ් කරන්නත් ඕන
.............................................................................................................................
@Anonymous= ඇත්ත කතා කරන්න මම බය නෑ බං පාටකයෝ එකෙක් හිටියත් මගේ කොටින්ට කඩේ යන උන් එක්ක මගේ හිතේ පුදුම තරහක් තියෙන්නේ . මම ඒ ෆොටෝ මේකේ නම් දාන්නේ නෑ ඒවුණාට මම ඒවා කොහාට හරි අප්ලෝඩ් කරලා ලිංක් එක නම් දාන එක දනාවා මයි . ස්තූතියි බං සප් එකට
.............................................................................................................................
@Buddy --බඩී = ඒ උඹ අපේම එකෙක් හින්දා බං
.............................................................................................................................
@ගිහාන් = ස්තූතියි මිත්‍රයා
.............................................................................................................................
@Podi Kumarihami = ආයේ පින්තූර දාන්නෑ අක්කේ . ඒවා හැමෝටම මම බෙදනවා හැබැයි .
.............................................................................................................................
@පන්සල් හංදිය = සිරාවටම නෑ බං . උං රෙදි ඇඳ ගත්ත නපුංසකයෝ වගයක් . ආමි එකට බයයි ඒත් රෑ ඇවිල්ලා නිරායුද මිනිසුන්ට කෙලින්න බය නෑ
.............................................................................................................................
@කතන්දර = මම මේ ලීවේ මම හොඳින්ම දන්න කියන දැකපු එපා වුනු සිදුවීම විතරයි අයියේ . තව අනන්ත අප්‍රමාන මේවා වෙලා ඇති . නහී වේරේන වේරානී! ඒක ඇත්ත ආයේ වෛර කරලා මේ නිවිච්ච ගින්න අවුලුවන්න ඕන නෑ මටත් .
.............................................................................................................................
@sameera = ඌ කොටිත් එක්ක ඉඳලම පදම් වෙච්ච එකෙක් බං
.............................................................................................................................
@දේවා ගේ අඩවිය =ස්තූතියි දේවා .කොටි හින්දා තාතලා නැති වෙච්ච අම්මලා , දරුවෝ නැතිවෙච්ච අය මේ රටේ කොයි තරම්ද ?

හිස් අහස said...

@මාරයාගේ හෝරාව = අනිවා පොරට මම මේට යවනවා බ්ලොග් එකේ නම් ආයේ මේක ගැන ලියන්න යන්නේ නෑ . හැමෝටම ගන්න ඒ රූප ටික එවන්නම්
.............................................................................................................................
@සරත් ලංකාප්‍රිය = ආයේ යුද්දයක් නම් මටත් එපා බොලේ . මමත් ඒකට අකමැතියි
.............................................................................................................................
@දුකා = මේ එක සිදුවීමක් විතරයි අයියේ මට ලගම සිදුවීමක් . ඔයා ඔය දාපු පොලීසියේ 600 අතරේ මගේ ලොකු මාමත් හිටියා . මගේ පරම්පරාවේ නැන්දලා පුංචි අම්මලා 5දෙනෙක් වැන්දබු වෙලා මගේ අම්මත් ඇතුලුව . ඕකුං හින්දා . ආයේ නම් යුද්ද ඕන්න්නෑ බං මටත් .
.............................................................................................................................
@ලහිරු=කාගෙත් පැතුම ඒකයි මිත්‍රයා .
.............................................................................................................................
@Miyuru=සහතික ඇත්ත කොටි අපිව මැරුව නම් උන් මොකුත් කියන එකක් නෑ
.............................................................................................................................
@Budditha Fernando = "ජාතිවාදය ආගම් වාදය තවත් අපිට ඔනෙ නෑ" නෑ ඒක නම් ඕන ම නෑ මචං . අපේ ගම් වල මිනිස්සු වින්ද දුක හොඳටම ඇති
.............................................................................................................................
@Dakshina= මම දන්නවා මචෝ උඹලට හිතෙන දේ
.............................................................................................................................
@Observer= පින්තූර ටික දාන්නම් වෙනම තැනක අයියේ . හැමෝම ඒවා දකින එක හොඳයි නේද . මම නම් මැරෙන්න බය නෑ බං . තාත්තා නැති වුණේ 1996 දී පියංගලදී
.............................................................................................................................
@පුතා = ඒ කතාව මෙතන කියපු එක හොඳයි බං ඔය කොටි බයික් වල එනවා යනවා මමත් දැකලා තියේ . අපේ එවුන් දත් මිටි කනවා බං ඕකුං එනකොට යනකොට . ඇය් උංගේ පවුල් වල කීදෙනෙක් මුං මරාදාලාද
.............................................................................................................................
@Dinesh=ස්තූතියි දිනේශ් අයියා . මම සුරේට කියන්නම් ඒක
.............................................................................................................................
@තරිඳු = නහී වේරේන වේරානී! බං
.............................................................................................................................
@ගීතක - ඇත්ත කතා= වග කිවයුතු උන් ගැන අපි මොකට කතා කරනවද බං . අපිටත් බස්ටිය වදීවි ඒවට ඇඟිලිගහන්න ගිහින් .

kumaraya said...

මටත් මේකට මොනව කියන්නද කියල හිතාගන්න බෑ.
මොන මඟුල කරල හරි ඔය කොටි ටික නැති භංග කරපු එකනම් ලොකුම දෙයක් මලයො.

FOX Creationz said...

මචං අපිත් කතා ලියනව අපිට වුන දේවල් ගැන. දුක් වෙනවා නැති වුන ආදරය ගැන. ඒත් ඒවා මොනාද කියල හිතෙනව මේක කියෙව්වම. කියවල ඇහැට කදුලක් උනපු නැති කෙනෙක් නැතිව ඇති. අපේම සුරවීරලා, මාලනීලා වගේම නිර්භීත රාලලා කී දෙනෙක් අපිට නැති වෙන්න ඇතිද..

-බ්ලොග් ගඩොල්-

rawana said...

බොහොම සංවේදී කතාවක් සදරු .

BLOG ගඩොල් said...

මචං කියන්න වචන නෑ. මම බුකියෙත් මේක ෂෙයාර් කළා. සෑම ලාංකිකයෙකුම කියවන්න ඕනෙ ලිපියක්. අරූ කොහොම ඉවසන්න ඇද්ද? මටනං හිතාගන්නවත් බෑ.

හිස්තැනට එන්න ඕනෙ මොකද්ද කියලානං මීටර් වුණේ නෑ.

සංකල්ප said...

ඌ නම් පට්ට කොල්ලෙක් මල්ලි !!!
ඒ වගේම උන්ගේ ආදරෙත් පූජනීය එකක්.
වෙනදා කතාව වගේ නෙමෙයි මල්ලි අද කතව මාරම දුක හිතෙන කතවක්. ඔය කොටි හැත්ත කරපු සහගහන අපරාද වලට උන් අසූචි මහ නරකාදි වල ඉපදෙන්න ඕනේ !!!

අනිත් පින්තූර ටික පල කරන්න එපා මලේ. පරණ දුක ආයෙම හිත රිද්දන්න ගනීවි.

සයුරි said...

ඇයි දෙයියනේ මුන් මිනිස්සු වෙලා මොකට ඉපදුනාද? ඔය කරපු දේවල් වලට හරි යන්න උනුත් විඳවන්න ඇති. ඒත් නැති උන ජීවිත ආපහු ලැබෙන්නේ නැහැ නේ.

Prbath Neranja said...

maara sensitive kathawak, meka kiyawala iwaraunama mata kathakaraganna beriuna...meka eka kathaawak witharai..mewage katha keeyak lankaawe wenna athida me sinhala rate...mage jeewitheth mewage duka hithena siduweem thibbath ekata gahanna ekak thiyanawa kiyala mata wiswaasai..pls phototika daapan kollo...bs umbata

නදුන් උයන said...

මචන්.. කාලෙකට පස්සේ බ්ලොග් බලන්න ආවේ... හැමදාම වගේ පටන් ගත්තේ උඹේ එකෙන්... පලවෙනි කොටසයි අවසන් කොටසයි දෙකම කියෙව්ව එක පාරට.... උඹට වගේම සුරවීරටත්... ඒ වගේම තව දාස් ගානකටත් තමුන් ආදරය කරපු අම්ම - තාත්ත - දරුව- සොයුරා- බිරිඳ - පෙම්වතී නැති කලේ ඔය කාළකන්නි කොටි හැති කරේ...
උඹ ඔය කතාව කියන කොට මට මතක් වෙන්නේ මට ඉස්සරහින් ගිය බස් එක කටුබැද්දෙදි පුපුරවල මිනිස්සු ගානක් මරපු හැටි... මගේ ඇස් දෙකින් දැකපු හැටි... ඔය වගේ සිදුවීමක් ඇස් දෙකෙන් දැකපු එකෙක් වත් කොටි වෙනුවෙන් වචනයක් වත් කතා කරන්නේ නෑ...
අපිට පුලුවන්නම් චැනල් 4 ට කියල දෙන්න මුන් කරපු වැඩ...!!!.
කියන්න තව දේවල් හිතට ආවත් ඇස් වලට කඳුලු ඉනුව උඹේ කතාවට... !!!

පරිකල්පන said...

කියාගන්න මුකුත් හිතට එන්නෙ නෑ. ලෝකෙ ගැන ලොකු කළකිරීමක් ඇතිවෙනව.

චතුවා said...

මට ඇඩෙන්න වගේ!

ඔබ නොදු‍ටු ලොවක්..... said...

සංවේදී කථාවක්....දුක සතුට එක්ක යථාර්තය එළට මික්ස් කරල ලස්සනට ලියල තියෙනව......

Prabhath said...

:( ..... :)

ශශී said...

සුපුරුදු පරිදි පරක්කු වීම නිසා හිතට ආපු හැම සිතුවිල්ලක්ම ඉහත කමෙන්ට් කරපු කට්ටිය කියා ඇති නිසා නොව, ඇත්තටම කියන්න වචන නොමැති නිසා කිසිම දෙයක් නොකියමි.. නෝට් එකක් වශයෙන් මුහුණු පොතේ පළ කිරීමට අවසර පතමි.

ශශී said...

ශශියට පිස්සු හැදුනද කියලා උඹ හිතයි ඒත් මේක කියවලා ඔලුව පොඩ්ඩක් අවුල් වෙලා ඒකයි කොමෙන්ට් එක අමුතු වෙලා තියෙන්නෙ ගනන් ගන්න එපා බං

ItalyDilan said...

අඩේ මම උබේ මේ පෝස්ට් එක බලද්දි වෙලාව පාන්දර 2.30 වැඩ ඇරිලා ඇවිල්ලා,,,එක තකඉන් බලද්දි අපි වාසනාවන්තයි දැන් ඔහොම දේවල අහන්න නොලැබෙන නිසා,,,මගේ හිතට එක එක පැති වලට ගියා මේක කියවද්දි

Anonymous said...

උදේ පාන්දරම මූ මාව ඇඩෙව්වා. සිරාවටම ඇඩෙව්වා. :'(

අනේ අම්මේ මේ තවත් පිංතූරනම් නැතුවට කමක් නෑ. ඔය ටික හොඳටම ඇති.

සීතලේ

Mahesh said...

මටත් ගොඩක් දුකයි හරිම දුක හිතෙන කතාවක් දුක හිතෙන අදර කතාවක් මටනම් ඇහෙට කදුලුත් අවා

සිතුවිලි නිහඬයි said...

දුක්බර කතාවක් වෙයි කියලා හිතුවත් මේතරම් හිත‍ට දැනෙයි කියලා හිතුවේ නැ සඳරු....

ඇත්තමයි ඇස් දෙකට කඳුළු ආවා.....
"සාලේ මැද මාලනී වැටිලා හිටියා එයාගේ වටේ ලේ විමාණයයි . කොටි ඒකිව දූෂණය කරලා මරලා දාලා තිබුණා .ඒ පුංචි කෙල්ලගේ ඇඟේ තැන තැන කටින් හපා කාපු පාරවල් තිබුණා . ඒ විතරක් නෙවේ ............................ තිබුණා . එකිගේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නත් මරලා දාලා තිබුණා .”
මේ ටික කියවද්දි ඇඟ හිරිවැටුණා....

ඔයාලා මොන තරම් බයකින් ඉන්න ඇත්ද....

Anonymous said...

ane me wage deyak nam katawath wenna epa

Rockey_ssr said...

අයියෝ දුක කතාවක් :(

Anonymous said...

අදමයි ඔයාගේ බ්ලොග් 1ට ආවේ.කතාව කිය වද්දි නම් ඇඩෙනවා.කොහොම වුනත් ඔයා දැනුත් ඉන්නේ ලන්කාවේ නම් පොටෝ දාද්දි පරෙස්සමෙන්.

charitha said...

මොනවා කියන්නද? හිතා ගන්න බෑ. අර ෆොටෝ දාන්න එපා

cjgayan said...

කියන්න දෙයක් නෑ මචං ඔක්කොම දේවල් කියලා තියෙන්නෙ, අර මාරය කිව්ව වගෙ ෆොටෝස් නම් දාන එක හොඳයි කියල මට නම් හිතෙන්නෙ නෑ

Anonymous said...

ඊයෙ ඉඳන්ම කල්පනා කලා මොකක්ද ලියන්නෙ කියල... සඳරු මල්ලි... මට කියන්නෙ මොනවද කියල හිතාගන්න බෑ... සුරවීරට වුණා වගේ දෙයක් මිනිහෙකුට දරාගන්න වෙන එක කොයි තරම් අසරණ හැඟීමක් ඇති කරවන්න ඇත්ද.... ඩොක්ට නලිනි කියපු දේට +1 කියල දැනට කියන්නම්...

ravinumal said...

කාරණා 2ක්

1. ගල් හිතක් උනත් වෙඬරු වගේ උණු කරන්න උඹේ ලිවීමේ හැකියාවට පුලුවං
ඉතින් සංවෙදී මිනිසුන්ගෙ හිත් වල ඉපැදුනු හැඟීම් ගැන කවර කතද? මේ දාපු කමෙන්ට් ඔක්කොකොම ඊට සක්කි.
2. අතීතයෙ තවත් එක් සිදුවීමක්. ඒ දේවල් සියසින් දැකපු, අත්දෙකීමෙන් විඳපු උඹලට හැරෙන්න අද ලංකාවෙ බොහෝ දෙනකුට ඒව අමතකයි.

Anonymous said...

මිනිස්සුන්ට අමතක වීගෙන යන දේවල් අයෙත් මතක් කරලා දෙනවට උඹට ඉස්තුති මචන්

Kasun said...

කියන්න දෙයක් හිතාගන්න බෑ බං. අපි ඔය කතා අහල කොච්චර භය වුනාද, දුක් වුනාද? ඒව ඇස් දෙකෙන් දැකපු උඹලට කොහොම හිතෙන්න ඇද්ද? කලින් හිතිල තිබුනෙ මෙහෙම අවසානයක් තමයි කියල, ඒත් ඇස් දෙක බොඳ වුනා.

නවම් said...

සඳරු බං මල්ලී. බොහොම සංවේදී සටහනක්. උඹල අත්දැකපු යුද්ධයයි අපි අත්දැකපු යුද්ධයයි බොහොම වෙනස් බං. ඒක නිසා මට මේක කියෙව්වම දැනුනු ගැඟීම උඹගෙ හැඟීමට අලගු තියන්නවත් මදිවෙයි. කොහොම උනත් උඹලට ආයෙම හිනාවෙන්න පුළුවන් වෙච්ච එක ගැන නම් පුදුම සන්තෝසයක් තියෙන්නෙ. උඹලට ජය. අර පින්තූර ටික නොදා ඉන්නවනම් හොඳයි මල්ලී.

Anonymous said...

dukai

තාරක Dilsh@n said...

ලොකූ හුස්මවල් දෙක තුනක්ම පිට වුනා...

මචං මෙකේ පළවෙනි ලිපියෙ යටින් පොඩ්ඩක් එඩිට් කරල දෙවෙනි එකට යන පාර දානවද?
එතොකොට බ්ලොග් ගැන නොදන්න කෙනෙක්ට වුනත් පළවෙනි එකේ ලින්ක් එක දුන්නහම එතනින් ගිහින් කියවන්න් ලේසියි. (දාලා පොඩ්ඩක් කියපන්)

කලින් කිව්වා වගේ මේක හැම සිංහලයෙක්ම කියවිට යුතු ලිපියක්..

වසිලිස්සා said...

හැමදාම ඔයාගේ බ්ලොග් එක කියෙව්වත් අද තමා ලියන්නේ.මේ ඉතාම සංවේදී කතාවක් මිනිස්සුන්ට අමතක වුන කුරිරු අතිතයල්ක් මේ විදිහට මතක් කලට ස්තුත්යි.ඔය ෆොටෝ පලකරන්නෙපා හැබැයි එකෙන් වැඩක් ගන්න පුළුවන් පුද්ගලයෙක්ට ලබාදෙන්න.ඒ වගේම ඒවා සංරක්ෂණය කරන්න.ඔයත් පරෙස්සමින් මොකද ඇත්ත කතා කරන්න ගියාම ඕවට වගකිවයුතු මිනිසුන් ඔයාගේ ජිවිතයේ වටිනාකම අහිමි කරාවි.

පබලු said...

කියන්න දෙයක් නැ මල්ලි.හිතම ගල් වෙලා වගේ.

තණපත් මත පතිත පීනි
හිරුගේ දහරින් මැකී යනු රිසි
මනස රැදි ඒ පැතුම් සේරම
එකම සුසුමින් මැකී ගිය හැටි...

ඉවුරු තෙර ලඟ ගුරු පාර දිග
දෙ අත පටලන් ඇවිද යන හැටි
දුටුව හීනය බොදව ගිය දා
නෙතට කඳුලක් නොනැගුනා සකී....(පබලු)

Anonymous said...

තමුසෙලාගේ ගමේ මිනිස්සු මාර මිනිස්සු බං,යුද්දෙන් මිනිස්සු මෙච්චර බැට කාපු බව දැන ගෙන නොහිටපු එක මට මං ගැන ලැජ්ජයි ඕයි..
අවන්කවම මට කොටි ගැන තිබුනේ විප්ලවවාදීන් ගැන තිබුනු ගවුරවයක්, උන් මෙහෙම නොදැමුනු, නොසන්ඩාල, වල් පිරිසක් කියලා මම දැන එන උන්නේ නෑ, ඒ ගැන මට කනගාටුයි..

Anonymous said...

එදා ඔය මිනී මැරුම් මෙහෙයවපු අමනයා අපේ රටේ මහ ඇමති වරයෙක් සහ රට කරවන පක්ෂයේ නියෝජ්‍ය සභාපති වරයෙක් බවත් අපි අමතක නොකර ඉමු. ඒ වගේම ඒ ඇත්තොන්ව ප්ලේන් ක්‍රෑශ් එකකින් එහෙම නැත්නම් රිය අනතුරකින් මේ සමාජයෙන් ඉවත් කරන්නත් ඕන කමක් තියෙනවානම් අපිට තවමත් බැරි කමක් නැති බවත් අමතක නොකර ඉමු..

Anonymous said...

ඇත්තමයි ඇස් දෙකට කඳුළු ආවා

LA

elephas said...

දැකපු ගමන් ම හිතුනා දුක හිතෙන කතාවක් කියලා. යුද්දෙ නිසා ඇති වුන මේ වගේ දුක හිතෙන කතා මේ පුංචි ලංකාවෙ තව කොච්චර ඇද්ද?

සුශාන් ප්‍රියනාත් රත්නායක said...

නියම විලාසයකින් භාශාව හසුරවනවා සඳරු . කතාව අවසානයේ මොකක්දෝ නොතේරෙන දුකක් සක්මන් කරනවා කියලා දැනුනා . ජය . . .

සිත් අහස said...

ඇස් වලින් ගලාගෙන එන කඳුළු නවත්තගන්න මම මහන්සිවෙන්නේ නෑ, ඒ කඳුළු නවත්තන්නත් බෑ..,උගුරේ මොකක්දෝ දෙයක් හිර වෙලා වගේ,.
මේ පෝස්ට් එක මූණු පොතේ බෙදාගත්තට තරහ වෙන එකක් නෑ කියලා හිතනවා..

කසුන් said...

මිනිස්සුන්ට හිතන්ඩ දෙයක් උබෙ පොස්ට් වල තියනව බන්..ගොඩක් හිතට වෑදුනු පොස්ට් එකෙක් ..අපේ මව් බිම දූසනය කරපු පර කොටි එකෙක් හරි යහතින් ඉන්නකන් අපෙ හිත් වලට නිවනක් නෑ බන්...

සමනළී... said...

අද තමය් කොටස් දෙකම කියෙව්වේ අය්ය..දුක හිතෙන කතාවක්... :'(

Anonymous said...

ඔය අත්දැකීමම තියෙන, නම ගම විතරක් වෙනස් වුන, තමන්ගෙ දුක හිතේ හන්ගගත්ත දෙමළ මිනිස්සුත් මේ ලන්කාවෙ ඉන්නවා.
ඔබේ කතා ශෙලිය විශිෂ්ටයි.

බිගුසර said...

ඉන්න තැනක් හරියට දන්න එකක් යැයි හම්බෙන්නවත් එන්න.සමහර විට බන් දැකලත් ඇති

පිණිබිඳු... said...

හිතට මහ කාලකණ්නි හැඟීමක් දැනෙනව බං. උඹලා විතරක් නෙමෙයි අපේ පළාතෙත් මායිම් ගම්මාන වල මිනිස්සුත් ඔය දුකම ඒ කාලෙ වින්දා. වෙඩි වැදිලා මැරෙනවා වගේ නෙමෙයි අතක් පයක් කඩුවකින් කපනවා කියන එක. අමානුෂික තිරිසන්නු.

පැට්ටා said...

මචන් සඳරු පෙරේදා ඉඳන් තමා මම උඹේ ''හිස් අහස'' බ්ලොග් එක කියවන්න පටන් ගත්තෙ.. මේ දැනුයි ඔක්කොම පෝස්ට් ටික කියවලා ඉවර කරේ.. මචන් උඹේ කතාවල තියෙන අව්‍යාජත්වයයි ලියල තියෙන ස්ට්යිල් එකයි උපරිමයි කොල්ලො.. ආයෙ එකෙන්ම එළ ... සුබ පැතුම් මචෝ.... :)

සමාවියන් මචෝ මේ වගෙ දුක හිතෙන පෝස්ට් එකට මේ වගෙ කමෙන්ට් එකක් දැම්මට.. අන්තිමට දාල තියෙන පෝස්ට් එක මේක නිසයි මේකටම කොමෙන්ට් කරේ.

Shan said...

මචන්, ඔය දුක හිතෙන චිත්‍රපටි, නාට්‍ය එහෙම බලද්දී මට එච්චරම අව්ලක් නැ. මට එහෙම වෙලාවට හිතෙනවා මේවා මේ රඟපාන ඒවානේ කියලා. එත් කොහොමද බන් මම මේ කතාව කියවන්නේ ? මම හොඳටම දන්නවා කොටින්ට වෛර කරලා වැඩක් නැ කියලා. එත් මචන් දැන් නම් එකෙක්ව අහුවුනොත් මම ඌව අද රෑට උයනවා. මට පට්ට දුකයි. පට්ටම පට්ට තරහයි.

එත් මටත් මේක අමතක වෙලා යයි. අර මාලනීට වෙච්චර අසාධාරනෙට කව්ද උත්තර දෙන්නේ ? කව්ද සුරවීර අයියගේ ළමා කාලය අයිත් දෙන්නේ ? Just like all of you, I too don't have an answer.

Chandi said...

මල්ලි, ඔයාගෙ ලිපි කියෙව්වට කවදාවත් ලියන්නට ලැබුනෙ නෑ. අපිත් ගාමනී බැලුවා. ඒක එක චිත්‍ර පටියක් විතරයි, තව කී දෙනෙකුට මේ වගේ සිද්දි වෙලා තියෙනවද? මේ ටික ලියන්න ඔයාට ශක්තියක් ලැබුන එක ලොකු දෙයක්. හරිම සංවේදී සටහනක් . ස්තූතියි! ජයම පතනවා ඉදිරි ජීවිතයට.

Anonymous said...

සදරු, තාත්තා නැතිවෙලා අවුරුදු 15කුත් වෙන්න යනවා නේද? ඔයා මෙච්චර දුක දැකලා, විදලා ඔයා දැන් ඉන්න තත්වේ ඇත්තටම අදහන්න වටිනවා. ඔයා කොච්චර පොඩි උනත් වයස් භේදයක් නැතිව අපේ ඇස් අරවන්වා මල්ලෝ. නොවැම්බර් මාසය තුල අනාගතයට මනා සැලැස්මක් හදලා තව තවත් දිරිමත් වෙන්න මල්ලි. ඒ ඔයාගේ ශක්තිය අපිට ගොඩක් වටිනා නිසා.

-අම්බි

ගොඩයා said...

සඳරුවෝ..... මේක දානකම් බලන් හිටියේ කියවන්න. දාපු හැටියෙම කියෙව්වට කොමෙන්ට් එකක් කොටාගන්න බැරිවුනා. පට්ට දුකක්, කේන්තියක් වගේම හෙන මූසල ගතියක් දැනෙන්නේ. මට හිතාගන්න බෑ සුරවීරගෙ හිතට මොනව වෙන්න ඇතිද කියලා මේක දැක්කහම......

saumiya said...

Sandaru,
mulinma sthuti karanda one api nodanna me wage siddiyak mulu loketama penna dammata. e wagema sandaruwo me post ekai me photos tikai hondatama ethi LTTE eken yudha aparaada kara kiyala loketa oppu karanna... eth e gena katha karanna kauruth na...

ගිමන්හල said...

මට බ්ලොග් ලියන්න හිතක් පහල කරපු දෙවෙනි පොර උබ...ලියපන් දිගටම,මමත් පටන් ගන්නවා මගේ හිත ලියන්න.උබනම් ජාතික පොරක්

Anonymous said...

දෙයියම්පා සදරුවෝ මටනම් ඇඩුනා...

අහින්සක අ.පේ.

අග්නි ධාරා... said...

මට කවද කොහොම අයියගෙ බ්ලොග්එක අහුවුනාද කියල හරියටම මතක නැහැ අයියේ...ඒත් මේ හැම පෝස්ට් එකක්ම කියවල සෑහෙන්න අඩල තියෙනව.ආව ගියා වුනාට මුලින්ම කමෙන්ට් එකක් දාන්නෙ අද...
මම කියවල තියෙන බ්ලොග් වලින් අති සංවේදීම බ්ලොග් එක.
එකම එක දවසක් මම ගිය ඉස්කෝලෙට බෝම්බයක් ගහනව කියල තර්ජනයක් ආව දවසෙ මගෙ අම්ම, මගේ ගෙදර අය මංගැන කොච්චර බය වුනාද කියල මම දන්නව.වැරැද්ද කාගෙද, කොතනද,කොහොමද කයල කියන්න මම දන්නෙ නැහැ අයියේ..
මට කියන්න ඕනෙ හැමදේම වචනවලට ගන්නත් බැහැ..

හුගක් පෝස්ට් වල වගේම මේ පෝස්ට් එක අවසානයෙත් කිසිදෙයක් කියාගන්න බැරුව පුදුම විදියට අසරණ වෙනව අයියේ.සමාවෙන්න...
මං පෝස්ට් එක ගැන කිසිම දෙයක් කියන්නෙ නැහැ.

හිස් අහසෙන් මං මගේ ජීවිතේට අරගත්ත ආදර්ශ ගොඩක් තියනෙව.
ඒ හැමදේටම ගොඩාක් ස්තූතී...
ජයෙන් ජය පතනව....

මාතලන් said...

දෙපැත්තෙම මේ වගේ කතා ඕන තරම් තියෙනවා. නමුත් ලියපු එක හොඳයි මෙහෙම දේවල් තිබුනද කියලවත් අද මතක නෑ කස්ටියට...

මෙවන්ත මධුරංග said...

අනේ මන්ද සදරු අයියා මගෙනම් තාම ඇස් වලින් කදුලු එනවා. සුරවීර කොහොම ඉවස ගත්තද දන්නේ නැහැ.

ඉන්දික උපශාන්ත said...

මට කෙල්ලෙක් හිටිය ඔය පැත්තෙ, ඒකිගෙ තාත්ත කොටි මරල. මේ ළඟදි තිබ්බ චන්දෙකට පරක්කුවෙලා චන්දෙ දාන්න ගිය වෙඩින් කපල් එකගෙ පින්තූර්ටයක් දාල තිබ්බ මතකද (ලංකාදීපෙ තිබ්බෙ, මං ගාව තිනව පින්තූරෙ ), අන්න ඒකෙ මනමාලි. මට ඒ පෙම් පළ හිලව්ව මතක් උනා බන්.
කොළඹ උන්නත් අපිත් හිටියෙ කොටින්ට සාප කරකර බයෙන් කිව්වොත් වැරදි නෑ. ඒ අපී තාත්තයි අක්කයි දෙන්නම උතුරෙ උන්න නිසා.

ගලයා said...

අනේ මංදා සඳරු අයියා...මේක කියවද්දි පපුව හිර වෙනවා වගේ...ඌ නම් සුපිරිම ඩයල් එකක්..මංදා ඒකි එහෙම ඇස් ඉදිරිපිට මැරිලා ඉද්දි ඌ කොහොම ඉවසුවද කියලා...
අපරාදේ මේක කියවන්න මේ තරම් පරක්කු වුණේ.....ඔන්න කියවලා කොමෙන්‍ටුවකුත් දැම්මා...මේක කියවලා එන වචන අකුරු කරන්න බෑ මට..ඒ තරම් සංවේදියි...

ජීවිතේ මල් said...

මට කියන්ඩ වචන එන්නෙ නැත.. කොටින්ම ශොක් විය !

සඳරු මල්ලි.. ඔයා දැන හෝ නොදැන මේ කරන්නෙ පුදුම සමාජ සත්කාරයක්....

උඹෙ පෝස්ට් එකක් කියවන හැම වතාවකදිම මිනිහෙක්ගෙ ජීවිතේ තව එක අඩියක් ඉස්සරහට යමින් වෙනස් වෙනවා බන්....

ඒක උපන් වාසනාවක් ! ඒ වාසනාවෙන් මේ කෙරෙන අපූරු දේ ප්ලීස් ඉදිරියටත් කරන්න...

Anonymous said...

මගේ ඈග සම්පුර්ණයෙන්ම සීතල වෙලා...හිරි වෑටිලා ගිහින්....කොලඹ ඉන්න අපිට .කොලඹ ඉන්න අපිට ම් බයානක අත්දෑකීම් නෑ..ඒත් නුගේගොඩ no limit බෝම්බේ පුපුරද්දි මම එතන පහු කරලා විනාඩි 2ක් ඈති...යුද්දය නිසා අපෙ පවුලට වුනු ලොකුම සන්තෑසිය ඔච්චරයි...
එත් යුද්ද කාලෙදිම අපි වෑලිකන්ද, නිදන්වල පෑත්තට ආදාර අරගෙන යනවා..ඒ මිනිස්සු කියනවා, රෑට බත් මුට්ටි උස්සගෙන කෑලේ දුවනවලු...ඒ දුක දෑනෙන්න ඒ ගිහින්ම බලන්න ඔනේ ඒ කාලේදි... කොලඹ ඉන්න අපි මොනද කරන්නේ කියලා හිතෙනවා මෙවා අහද්දී...

Anonymous said...

ෆොටෝ දාන්න. ඒ වගෙම ඒවා තව කවුරුහරි ළඟ ආරක්ෂා කරන්න.
කට්ටියගෙ සීනිබෝල මනෝභාවයට හානි වෙයි කියලා ෆොටෝ නොදා ඉන්න එපා. අපේ එවුන්ට ඕක තමා වුණේ. කොටි කරපු කිසිම දෙයක් ලෝකෙට ගියෙ නැහැ. ලෝකෙට තියා කොළඹටවත් දැනුණෙ නෑ. පෙන්නන්න හදනකොටත් "අනේ එපා, අපේ සුරතල් හිත් රිදෙයි" කියන උන් ඉන්නෙ. ඊට පස්සෙ කොටින්ගෙ වීඩියෝ බලලා මානව හිමිකම් ගැන කතා කරනවා. ඔය උඩත් මම දැක්කා කෙනෙක් කියල තියෙනවා කොටි ගැන හිතන් හිටියෙ විප්ලවවාදියොය කියලා. එහෙම තමා. ජෙප්පො සහ වාමාංශික බඩගෝස්තරවාදීන්ට, බටහිර ගැත්තන්ට උන් විප්ලවවාදීන්. උන් කරපු මේ වගෙ වැඩ ගැන කතා කරන කෙනෙක් නෑ. කතා කරන්න ගිහාමත් "අනේ එපා, නවත්තන්න, අපිට වාවන්නෙ නෑ" කියල නවත්තන්න හදන්නෙ ඒ කාලකණ්ණි.
මම නැවතත් කියන්නෙ, ෆොටෝ දාන්න.
ඒ වගෙම මෙතනට එන අය, මේ ගැන ප්‍රසිද්ධියක් ලබා දෙන්න, මෙරට පිටරට හැමෝටම.

සිත්රූ සිහින said...

හරිම දුක්බර ඇස් වලින් කඳුළු එන සංවේදී කථාවක්..

Anonymous said...

අපේ තාත්තා මහ බැන්කු බෝම්බෙට අහුවුනා ... තුවාල වෙලා බේරුනා ... අපේ කැම්පස් එක (මොරටුව) බෝම්බෙන් මම බේරුනේ පස්සෙ බස්සෙකේ නැග්ග හින්දා. ඒත් අපි යුද්දෙත් එක්ක ජීවත් වුනේ නැහැ...දෙවියනේ උඹල විදල තියෙන දුක්....

Isuru Wijesinghe said...

මචන් මම මේ කතාවෙ කොටස් දෙකම එක පාර කියෙව්වා. අන්තිම මේ තරම්ම දුක හිතෙනවා කියල දන්නවනම් මම මේක බලන්නෙ නෑ බං.

පැණි දොඩම් said...

මොනව වුණත් මේ හැමදේටම දඬුවම් ලැබිලා තියෙනව. කතාව ගැන නම් මට ලියන්න වචන නැහැ බං.

දෙව්මාල් said...

අන්තිම මේ තරම්ම දුක හිතෙනවා කියල දන්නවනම් මම මේක බලන්නෙ නෑ බං.

ධනික | Dhanika said...

ගමනී බලද්දි සෑහෙන්න සංවේදී උනා. කොල්ලෙක් උනාට ඇස්‍ දෙකේ කඳුළු පුරෝගෙන මුල් විනාඩි කීපය බැලුවෙ. ඒත් මේ මුළු කතා‍ව කියවද්දි ඊටත් වඩා සංවේදී උනා. තව මේ වගේ කඳුළු පිරිච්ච කතා කී දහක් නම් අපේ මිනිස්සු අතර ඇත්ද?

Asanka said...

Gamani film eke mulinma thiyenne a'kiuwa bana gedarada? Suraweera aiya malathege gewal peththata awidagena yana tike mageth heart beat eka wedi una. malathi wetila innawa mewila penuna. a'th ekkama film eke mul kotas tikath mathakayata awa. Sujani menakawa marana awasthawa ehemaa... Hmmm... me duk uhulagena koti nisa duk windapu minissu honda athma wala ipadenna o'ne koti nisa a'ayata una asadharane wenuwen. ithama dukbara kathawak...

දිලීප මහානාම said...

සහෝදරයා.. ඇත්තටම මේ කතාව කියවල මගේ ඇස් වලටත් කඳුලු ආවා....
කතාව අපිත් එක්ක බෙදා ගත්තට ස්තූතියි....

සඳුන් said...

මිනිස්සු ගාව මීටත් වැඩ දුක්බර කතා ඇති
එත් මිනිස්සු එව ආපහු මතක් කරන්න කැමති නැහැ
එහෙම කියල අපිට මේව අමතක කරන්න බැහැ
දුක් විදල මරුනෙ අපේම මිනිස්සු.
පින්තුර දැම්ම එකට ස්තුතියි.මොකද අපේ සමහරුන්ට මේව
තවත් එක කතාවක් විතරයි

uwiniran said...

බොරු නෙමෙයි, මටත් එක තැනක අකුරු පේන්නෙ නැතුව ගියා.

Nishantha Lakmal said...

me kathawa balala winadi dahayak withara as walin kadulu galagena yanna ida dunna..me aththamai....

Anonymous said...

Photo ටිකට ස්තුතියි මචං. හරිම සංවේදී කතාවක්. කොටි හැත්ත ඉවර කරපු එක ගැන නං පුදුමාකාර සතුටක් අස්වැසිල්ලක් තියෙන්නෙ! පින්තූර දැක්කම නං ඇස් දෙකට කදුලු ඉනුවා සහෝ..අනේ මේ අපේ මිනිස්සු නේද පවුල් පිටින් කොටලා තියෙන්නෙ..කොහොමට තියෙන්න ඇත්ද ඒ අහිංසකයින්ට?! :( මේ ‍වගේ දේවල් එන තැනට පාර ආයෙත් නොකපන්න කවුරුත් වග බලාගන්න ඕන! ලංකා මාතාවට ජය වේවා!
-උදාර

Anonymous said...

sira kathawa machan, anith poto danna, hamoma owa balanna one. ජය වේවා !!

මිනෝලි වර්නපුර said...

මම අද මේක දෑක්කෙ ලොවෙත් නෑහෑ ප්‍රොෆයිල් එකෙ තිබිලා,,,, මටත් හිතුනා කියවන්න ඔනි කියලා,,, මෙහෙම දේවල්නම් කාටවත් අයේ වෙන්න එපා,,,, ඈත්තටම මට සුරවීර අයියා ගෑන දුක හිතුනා,,,, මෙහෙම පොස්ට් ලියන එකට, අපිව දෑනුවත් කරන එකට සදරු අයියා ඔයාට ගොඩාක් පින්,,,,

Anonymous said...

පට්ට පෝස්ට් එක සිරා......!

Anonymous said...

අනිත් පොටෝ ටිකත් දන්න මචන් , ඕව අපේ මිනිස්සු දකින්න ඕනේ

medha said...

අනේ දෙය්යනේ...මොනව කියන්නද කියල හිතාගන්න බෑ..යුද්දෙ ඉවර උන එක නම් ලොකු දෙයක්...අපේම මිනිස්සුන්ගෙ හිත්වල අදටත් කොච්චරක් නම් වේදනවක් ඈතිද... :((

post1 ගොඩක් වටින්වා...ගොඩක් thnx...
ජයෙන් ජයම පතනවා... කතාව ලස්සනට කියල තියෙනවා.. :)

medha said...

අනේ දෙය්යනේ...මොනව කියන්නද කියල හිතාගන්න බෑ..යුද්දෙ ඉවර උන එක නම් ලොකු දෙයක්...අපේම මිනිස්සුන්ගෙ හිත්වල අදටත් කොච්චරක් නම් වේදනවක් ඈතිද... :((

post1 ගොඩක් වටින්වා...ගොඩක් thnx..
ජයෙන් ජයම පතනවා... කතාව ලස්සනට කියල තියෙනවා..

හිතුවක්කාර කෙල්ල said...

සඳරු අයියා.. මටනම් හිත හදාගන්න බෑ.. මේක ඒ තරම්ම සංවේදීයි.. හරිම දුක්බර විදියට ලියලා තියනවා. මේ කතාව ඇග හිරි වැටෙන, කඳුළු වැක්කෙරෙන කතාවක්..:(

මට මේ වචනයක් වචනයක් ගානෙ ඒ හැගීම් හිතට දැනුනා, පුදුම සංවේදී සටහනක්...ලිවීමෙ හැකියාව උපරිමයි අයියාගෙ.. හැමදාමත් මම කියනවා වගේ, නිර්ව්‍යාජ බව උපරිමයි...

Anonymous said...

:'(

Anonymous said...

mchan mata nam hitha gannawath ba suraweera mara porak... mamath oya widihatama 10 wasaredi 8 wasare kellekta love kala... namuth 1ma wenasakata thynne eya adatath mn gawa innwa. mata nam hithaganna ba me duka sure kohoma daragaththada kyala... kyanna wachna na bn... math ekka me kathawa eda mn 10edi love karapu girluth kiyewwa... eya dn mage wife... api dennama hodatama aduwa meka kyawala... monwa kyannada kyala hithagannawath ba... :'(

3333 said...

ME KATHAWA AHALA MATA KEYANNA DEYAK NAHA ETH ATTANAM HETATA GODAK DUKAI

PAWKARA KOTENTA AYEMATH OLUWA USSANNA DENNA BAHA
ME KATHAWA ENGLISHWALATA TRANSLATE KARALA
EUROP AUSTRALIA USA WALATA POTH HADANNA ONA
AWAJATHAKA KOTENTA NAWATA WATHAWAK OLUWA USSANANODEMA PAGALA WENASA KARANNA APE RAJAYATATH LANKAWE JEWATH WENA HAMOGAMAGE WAGAKEMAK
PAKSHABEDA ATAHARALA RATA LAUTH MAWATHAKATA EKKARANNA DARUWANGE JEWETHA ADURU KARANNATHIWA
ALUTH RATAK ALUTH DESHAYAK GODANAGEMA UTHUKAMAI

3333 said...

agam aherewatena adara kathawak
ltte unta hena hata gahalth made

ද පොල් සමන් said...

මටනම් ඇත්තටම අව්ස් දෙකට කඳුළු ආවා මේ කථාව කියවනකොට....

මඤ්ඤං මැක්කා said...

කියන්න කිසිවක් ඉතිරිව නෑ මට, සියල්ල නිම වුණ මේ මොහොතේ....
පිසින්න සිතෙන්නෙත් නෑ ඇසට නැගුන කදුළ, විදවමි මමත් ආදරය නාමයෙන්....

මුදියන්සේ said...

මොකටවත් නෙවෙයි මචන් මේ පින්තූර ටිකම දුන්න එක ලොකු දෙයක් මචන්

දඩබ්බරී said...

කියන්න දෙයක් හිතා ගන්න බෑ අයියේ..මහා බරක් හිතට දැනුනා..මේ මිනිස්සු මේවා ඉවසන් ඉන්න එක ගැන මට හිතා ගන්නත් බැහැ...මේ වගේ කතා තව කොච්චර ඇතිද දෙයියනේ..

ishani said...

මහා බරක් හිතට දැනුනා..අපි එකම රටේ උනට කවදවත් මෙච්චර තදින් මේ දෙවල් දැනිලා නැති එක ඇත්තටම පුදුමයි..ඔයලගේ හිත් පුදුමාකාර විදියට ශක්තිමත්..ඇත්තමයි පුදුමාකර බරක් හිතට..

සමීර ආර්. said...

අනේ මන්දා මේක කියවපු වෙලාවෙ ඉඳන් මොකක්දෝ වෙනවා වගේ. මෙහෙම කිව්වට වරදවා හිතන්න එපා, මගේ පව්ලෙ අයටනම් යුද්දෙන් අල්පෙනෙත්ති තුඩක තරම් හානියක් වෙලා නෑ. ඒ නිසා යුද්දයෙ බරපතලකම දැනුනෙ නෑ. නමුත් මේක කියවද්දි මම ඒ චරිතය තුල ජීවත් උනා. මට ඒ මනුස්සයගෙ ආත්මයම දැනුනා... ඒ හැගීම කියන්න වචන නෑ..

Sampath Nishshanka said...

සෑබෑ අදරයක් හෑමොටම හිමිවෙන්නෙ නෑ.ලෑබුනත් සදාතනික නෑ. මෙ කතව අපි ඩ්ත කින්න අකමෑත ජිවිතයෙ යතර්තය පෙන්නන කතවක්.
කියවද්දි නම් ගොඩක් දුක හිතෙනවා. එත් ජිවිතයෙ සත්ය පෑතිකඩක් පෙන්නනවා.......

Anonymous said...

අදර කතාවක් නිසා මමත් පළවෙනියට හිත සතුටින් අහන හිටිය නමුත් අන්තිමේට කතාව කියවද්දී මම ඉන්නේ ගෙදරද කියලත් මට අමතක උන ඒ තරමටම මේ කතාව හිතට වැදුන. මාරම දුකක් හිතට දැනෙන්නේ . මේ වගේ වැඩ කොච්චර්කන්ම් කොටි හැත්තෑ කරන්න ඇතිද. අපි මෙහෙ ඉදන් සැප වින්ද එත් එහෙ මිනිස්සු විදපු දුක දන්නෙන්නේ මෙහෙම දෙයක් කියවව්වට පස්සේ තමි . මේ වගේ දේවල්නම් කාටවත්ම වෙන්න එපා

M.N.Kassier said...

Elakiri eke me kathawa thibila hoyagena awe.kathawe anthima kotasa kiyawaddi papuwa hira una wage danuna.kiyanna wachana na. aththatama me wage katha keeyak thiyenna athida yudhdhe nisa marunu ape minissu athare. Ae kalakanni yudhdhe iwara keranna udaw unu hamotama api nayagathiy.

ගිනි කුරුල්ලා said...

කමෙන්ට් නොකරට හිතේ කහටක් නෑ කියන නිසාම කමෙන්ට් නොකර යන්න බෑ වගේ.:)
මර සංවේදී කතාවක් අයියේ..ඔය වගේ කතා කිහිපයකම අහල තිබුනත් අපිට ඔය අත්දැකීම් නෑනේ..දැන්වත් ඔය විකාර පාවාදීම්,මානව හිමිකම් සටන් නවත්තලා සිංහල දෙමල හැමෝම සහෝදර සහෝදරියෝ වගේ ඉන්නවනම් ලොකු දෙයක්..අතීතයෙන් පාඩම ඉගෙන ගන්නවානම් කොච්චර තියෙනවද...

Anonymous said...

හ්ම් ... ඔය 1999 අවුරුද්දේ මමත් අට වසරේ.ඒ ගෑණු ළමය ජීවත් උණා නම් අද මගෙ වයසෙ :(

Charith Samarakoon said...

හ්ම්ම්... කියන්න දෙයක් නෑ අමුතුවෙන් කඳුලු ආව නොදැනීම... මේ කතාව ෆිල්ම් එකේ තිබුනනම් සමහරවිට මිනිස්සුන්ට ගොඩක් දැනෙන්න ඉඩ තිබ්බ...

Haru said...

ඇඩෙනව මචං. Superb

Sangeeth said...

Real Blog

වාචාලයා said...

බොක්කටම වැදුනා !!! පිරිමිකමට ඇඩුවෙ නැතුවට ඒ අසරණ මිනිස්සුන්ගෙ ඉරණම ගැන ගිනි ගන්න තරමට දැනෙනව සහෝදරයා....

Anonymous said...

Hithata danuna weedanawa.. may kathawa kiyawala danichcha dee akuru walin liyanna mata terenne naha... habai may kathawa heta mama mage yaluwo set unama unta kiyala hithata danichcha dewalut kiyala hitha nidahas karagannawa ... eth sadaru malli api ehema kalat oyaa kuwwa wagee ara ahinsaka kollata aa dewal dakala danichcha weedanawa katawat kiyalawat miniha marena thurawata amataka karanna puluwan wena ekak nam na.... mokada may kathawa kiyawala danata winaadi 10k gathawelat mage ess dekee kadulu hitinna taram weedanawak danu nam .. may dewal aththata una minissunge weedanawa kohomada kiyala mata hithaa gannat amarui.

Obata bohoma Pin mehema hari ratama nodanna nodakapu noasunu aa hangichcha minissunge duk adoonawan katath dana ganna ... mehema dewalui koti apita kalee kiyala minissunta matak wenna may blog ekee liyapu ekata .. obata Budusaranai !!

නජාත් අක්‍රම් said...

ඒ අතින් සුරේ අයියගේ හිත ගොඩක් හයියයි.. ඒ දේ මට උනා නම් සමහර විට මම අද මෙතන නො ඉන්න ඉඩ තිබුණා.. කවුරු මොනවා කිව්වත් දැන් අපේ එවුන්ට ඒ දේවල් මතක නෑ.. ඒ හින්දා ඒ දේවල් මතක් වෙන්නත් එක්ක ඒ photos ටික දාන්න..

දිසාගේ වාඩිය said...

මචන් කඳුලක් වැටෙන ගානට ඇස් තෙත් උනේ මටත් නොදැනිමයි. මචන් වචන වලින් මිනිහෙකුගෙ දුක කියන්න එක හරිම අමාරු දෙයක් බං. ඒත් මේ කථාව මාර විදියට හිතට වැදුනෙ. මං “ගාමිනී“ ෆිල්ම් එක බැලුවෙ ඊයෙ. අද මට මේකත් කියවන්න ලැබුනා. හිතට දැනෙන්නෙ මොන හැඟීමක්ද කියලා මං අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ නෑ.

මඑහමඑ said...

මචං මම FB Share කරා.. කමිමක් නෑ නේ.....

සමනලයාගේ linux පිටුව said...

මේක කියවද්දි ඇස්වලට කදුළු ආවේ මටත් නොදැනි ගොඩක් දුක්බර කථාවක් ගාමනී film එකේ තිබුණු මතකයත් එක්ක මේ කථාව කියවලා ඉවරවෙද්දි මගේ අතේ ඇගිලි වෙව්ලනවා

පිළියන්දල බෝම්බෙන් මගේ යාළුවෙක් මැරුණාම දැණුනු දුක මතකයි.මේ කථාවේ අයියා කොහොම ඉවසන් හිටියද කියලා මට හිතාගන්න බෑ.ආයේ නම් මේ වගේ දේවල් නොවෙන්නයි මගේ ප්‍රාර්ථනාව.මෙහෙම දුකක් කාටවත් වෙන්න එපා

රත්නේ said...

මාර දුකක් දැනුනා යාලු....
මේක ලියපු උඔට ගොඩක් තෑන්ස්0
උබේ රයිටින් පවා පට්ට.. දිගටම ලියපන්

සෙන්නා said...

මාර දුක හිතෙන කතාවක් බන්.

දොඩන් said...

හිතාගන්නවත් බෑ...මාරම සංවේදී කතාවක්....

හා පැටික්කි (MS) said...

කියන්න දෙයක් හිතා ගන්න බෑ සඳරු. ඔළුව අවුල් උනා වගේ......

අර වාර්ථාව හදන්න තිබුනේ මායිම් ගම්මාන වල මිනිස්සු එකතු වෙලා. දරුස්මාන් වාර්ථාව ඉරලා විසික් කරන්න.

Dhananjaya Marasinghe said...

දුකයි තමා බං... ඒකියල ඒ මත්තෙම නැහුනෙ නැති එක ගැන මට ඒ අයිය ගැන සන්තෝසයි..

Anonymous said...

aiban ape ewn tawat kotinta puka denna yanne........

prasad said...

මචන් මට ඉතිරි පොටෝ ටික දෙන්න බෙරිද.මේ වගේ අතීත සිදුවීම් ලියන උබට මගේ සුබ පැතුම්...අතීතය අමතක කරලා අනාගතේ දිහා බලන්නෙ කොහොමද ?...පොඋළුවන් නම මට ෆොටෝ ටික දන්න...prasaonline@yahoo.com

~ShiraN~ - SL said...

සුරවීර කියන අයියා දැකපු දේවල් උහුල‍ගෙන කොහොම හිනාවෙලා ඉන්නවද මන්දා.
අපිත් චිත්‍රපටිය බැලුවට හිතන්නේ කථාවක් විදිහට විතරයිනේ.
දෙවියනේ ඇත්තටම මේ වගේ දේවල් සිද්ධවෙලා කියලා හිතාගන්නත් බෑ. දෙවනි කොටසෙ මැද කියවද්දි මටත් බාගෙට ඇඩිලා. දැන් නම් කොටි කියන එවුන් කෑවැහැකි. එච්චරට තරහයි.

ප.ලි. ලියලා තියන ඒවා ගැලපිලා නැතුව ඇති. මට වචන හිතට එන්නෙත් නෑ

~ShiraN~ - SL said...

කථාව කියවලා එක ‍‍කමෙන්ටුවක් දැම්මා. ආයිත් එකක් දාන්න හිතුනේ රූප ටික බැලුවට පස්සෙ.
දැන් නම් මගේ ඇඟම හිරි වැටිලා. පපුවත් හිරවෙලා වගේ.
අපි රට මැද හිටිය නිසා ඇත්තටම යුද්ධෙන් කරදරයක් තිබුණෙ නෑ. ඔය වගේ සිදුවීම් අහල තිබුණට දැකලා තිබුණෙත් නෑ. යුද්ධෙ තිබිච්ච දවස් වල මේ කථාව අහලා රූප ටික බලලා තිබුන නම් මමත් අද හමුදාවේ. (ඇත්තටම දැන්නම් කොටින්ව අමුවෙන් කෑවැහැකි)

sachi said...

ammo.... one naha a post 1 kiyawanna. mama film 1 baluwata me tharam upset une naha mage mind 1.paw neda Suraweera? mama oyage blog 1 gana dakke news paper 1n. oya godak lassanata blog liyanawa.. digatama liyanna aiye.. good luck

රයිටර් said...

නියම කතාව යාළුවා.... ඔයා නම් සුපිරිම බ්ලොග් writer කෙනෙක්.. සුභ පැතුම් යාළුවා

කෝඩුකාරයා said...

ඇත්තටම මචෝ මේ කතාව කියවන වෙලාවෙ මගේ ඇස් දෙක බොඳ වෙලා ගියා.ඒ කතාවෙ තියන සංවේදී බවත් එක්ක උඹේ ලිවීමේ හැකියාව එකතු වුනහම ඕන එකෙක්ගෙ ඇස් වලට කඳුලු එන කතාවක් ලියන්න පුළුවන් මචෝ.....

Anonymous said...

danna kenek kiyanawada kohomada me widihata sinhalen liyanne kiyala, hithe thiyena dewal liyanna english walin beha mata

ලකී වික්‍රමසිංහ said...

සඳරු, වෙන පින්තූර එපා, කවුරු ඉල්ලුවත් දාන්න එපා! අපේ රටේම එක මිනිස්සු කොටසක් මේ වගේ අන්ත දුක් විඳපු බව දැන දැන කොටින්ට කඩේ යන අවජාතකයන්ට දැනගන්න මේ කතා ලෝකෙටම කියන්න.
අනිත් දේ තමයි ගාමනී චිත්‍රපටිය නරඹලා මම හිතපු එක දෙයක් තමයි මේ මිනිස්සු අර වගේ විපතකින් පස්සෙ මෙච්චර ඉක්මනට යථා තත්වෙට පත්වුණා කියලා පෙන්නන එක අතාත්විකයි නේද කියලා. ඒත් සඳරු මට දැන් තමයි තේරෙන්නෙ මාරයා එක්ක දවස ගානෙම සෙල්ලම් කරපු ඒ මිනිස්සුන්ගෙ හිත් ඒ විදියට හැඩ ගැහිලා තියෙන්න ඇති නේද කියලා.

dasunwi said...

අති සුපිරි post එකක්.. ඇඩෙන්න එනවා

Noyel said...

නිවාඩුවක් අහුවුනේ කාලෙකට පස්සෙ. දවස් දෙකක් සම්පුර්‍රනයෙන්ම වෙන් කරල හිස් අහස පුරාම ඇවිද්ද. ඇවිද්ද බවට කිසිම සටහනක් ඉතිරි නොකරම ඇවිද්ද.

ඒත්..... මම මෙතන නැවතුනා සඳරු....
මට හිතුන මම මේ හිස් අහසෙ ඇවිද්ද කියල සටහනක් ඉතිරි කරන්න. මෙයිට වඩා තවත් හොඳ තැනක් නෑ.

ඉතාම සoවේදීයි. අපි වෙනුවෙන් ඔය ගම් බිම් බේරගන්න සඳරුලා වගේ (අව්‍යාජ, අහින්සක) මිනිස්සු කීයක්නම් ලේ වගුරවන්න ඇත්ද? සඳරුලාගෙ තාත්තල, රාලල, ශාන්තල වගේ මිනිස්සු නොහිටින්න අද අපිට ඔය ගම් බිම් අයිති නොවෙන්න තිබුන. මේ පිලිලය සහමුලින්ම අතුගාල දාන්න අවoකව කැපවෙච්චා හැම කෙනාටම ජාතියම නයගැතිය් සඳරු....

ඒ රත්තරo මිනිස්සුන්ට ඒ පිනම ඇති සුගතියක් ලබන්න.

මේ කැප කිරීම් තුට්ටුවකටවත් මායිම් නොකර ඩොලර් වලට පෙරේත කමේ රට ජාතිය පාවල දෙන අමන වල් හැත්තට ආයෙනම් මනුස්ස ආත්මයක් නෑ සඳරු.

මේක බලන ජනමාධ්‍යට සම්භන්ද අය, කලාවට සම්භන්ධ අය ඉන්නවනම් බොරු මෝඩ චූන් වැඩ කර කර ජාතිය මොට කරන අතරෙ මේ වගේ ලිපියකින් ජාතිය කලාව වෙනුවෙන් එක වටින වැඩක්වත් කරන්න. සඳරුලා වගේ ලේ තියන මිනිස්සුන්ගෙ කැප කිරීම් වලට උපහාරයක් විදියට

සඳරුගෙ ඉදිරි වැඩ කටයුතුවලට අවoකවම සුභ පතනවා.

බුදුසරණයි!!!

«Oldest ‹Older   1 – 200 of 214   Newer› Newest»

Post a Comment

තැන්කූ බං