ජනාධිපති ලේකම් තුමන් බැහැදැක ගතිමි

   මේ පහුගිය දවසක මටත් අමුතුම චෑන්ස් එකක් වැදුණා . ගෙදෙට්ට වෙලා අට්ටං වෙලා උන්නු මට දැනගන්න ලැබුණු ඒ පයිණ්ඩේ තමයි ජනාධිපති ලේකම් තුමාව බැහැදකින්න අවස්ථාවක් ලැබිලා තියනවා කියන වග . ස්ලම්ඩෝග් මිලියනයර් ෆිල්ම් එකේ පොඩි එකා අමිතාබ් බච්චන් බලන්න නොයිවසිල්ලෙන් උන්නා වාගේ හැඟීමක් මගේ හිතටත් නොදැනුනාය කීවොත් ඒක බොරුවක් . 

එදා දවසේ මට උගන්වන්න තිබ්බ පරිගණක පන්ති ටික සේරම කලින් අවසන් කරලා දාලා මම කලින් ගෙදර ගියේ ගෙදර අයටත් ගමේ අයටත් මේ ගැන පොඩි විස්තරයක් කියලම ලකුණක් දෙකක් දාගන්නම් කියලා හිතේ යටි අරමුණකුත් ඇතිවයි .


රටේ බැබළෙනනවට වඩා මම ගමේ බැබලෙන්න කැමතියි . ඒත් මෙතුවක් කල් නොවුණෙත් ඒකමයි . බ්ලොග් එක නිසා මා ගැන ගොඩක් හොඳ දේවල් අන්තර් ජාලයේ හිංගල ඒරියා එකේ යන්තම් පැතිරිලා තිබ්බත් ගමේ එවුං නම් මාව හැමදාමත් හැඳින්නුවේ රස්තියාදු ගසන්නෙක් හෙවත් වීදි සංචාරයේ යෙදෙන්නෙක් විදිහටයි . ඉතින් එහෙවු මම රටේ උසස් පුද්ගලයෙක් හමුවට යනවා කියන එක ගමේ එවුං කොහොමට දරාගනීවිද ? . ඒ ගැන හිතට නැගෙද්දී මට නොදැනීම හිනාවක් ගියා . 


එදා මම ගෙදර යන්න කලින් හන්දියේ තේ කඩේට පොඩ්ඩක් ගොඩ වුණේ තේකෝප්පයක් බොන ගමන් මගේ මේ හමුව ගැන පොඩි පම්පෝරියකුත් ගමේ එවුන්ට ඇද බාන්න ඕනෙයි කියලා හිතේ යටි අරමුණකුත් රඳවාගෙනයි .

අද නම් ගමේ එවුන් දැන ගනීවි මේ සඳරුවා කියන්නේ කවුද කියලා !

මගේ යටි හිත මට චියර් කරන්න ගත්තා . මමත් කඩේ ඇතුළට ආවේ පුදුම ආවේගෙකින් . 

මගේම වෙලාවටද කොහෙද එදා ඒ පොල් අතු කඩේ ඇතුළේ හත් අට දෙනෙකුගෙන් යුත් සෑහෙන ගමේ උන් පිරිසක් කල් මරමින් හිටියා . මමත් කඩේ ඇතුළට ගිය ගමන්ම වීදුරු සෝකේස් එක ඇරලා රොටියක් අතට ගත්තේ මොනා හරි හපන ගමන් මේ ආරංචිය ගමේ එවුන්ට ඇදලා දැම්මොත් තවත් ටිකක් රහ කරලා ඒක කියන්න හැකි කියලා මට හිතුණ නිසයි

“නැන්දේ මම රොටියක් ගත්තා මට තේකකකුත් දාන්ඩකොයි ! සල්ලි ලබන සතියේ දෙන්නම්”

“ඇයි උඹ මහ ඒජන්තද ණයට ගිලින්න ආවේ ?”

කඩේ නැන්දා මුකුත් නොකියා ඉඳිද්දී කොහෙන්ද ආපු ගමේ එකක් මගෙන් හරස් ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා

“උඹලා වගේ නෙවෙයි මම පඩි ගත්ත දාට ගානට හීන් හිරුවේ ණය බේරනවා”

“අපොයි ඉතින් අපි නොදන්නවැයි සඳරු මල්ලියේ උඹ ගැන !”

“උඹලා මම ගැන නොදන්න දේවල් ගොඩක් තියේ බං . ?”

මමත් ලැබුණු අවස්ථාවෙන් ප්‍රයෝජනයක් අරගෙන මගේ ගැන ගමේ එවුන්ට පාරම්බාන්න උපරිමේට ට්‍රයි එකක් දුන්නා .

“ඔවු වොවු අපිට හොරෙන් උඹ කල මගෝඩි වැඩ තව එමට ඇති !”

“කෙහෙම් මල් මගෝඩි වැඩක් නෙවෙයි බං මට ඔන්න ලබන සතියේ කොළඹ යන්ඩ වෙලා !”

මම පුළුවන් තරම් උජාරුවෙන් කීවා

“පුතේ උඹ පෝන් බිල් එක ගෙවන්නේ නැතුං උන්නා නේද ? ඒකට නඩු වැටිලා උඹට අලුත් කඩේ උසාවියට එන්න කියලා ලියුං එවලා ඇති .. මයෙ නඟාගේ ලොකු කොල්ලටත් ඕකමයි වුණේ !”

ප්ලේන්ටි බිබී උන්නු ජයතිලක මාමා එහෙම කියද්දී ගමේ එවුන් හීනියට හිනා වෙන්න පටන් ගත්තා .මගෙත් ඉවසීමේ සීමාව පැනගෙන එන්නයි හදන්නේ .. !

“නෑ නෑ මට ජනාධිපති ලේකම් තුමාව හම්බෙන්න තියනවා . ! ඒකයි මම කොළඹ යන්නේ”

කඩේ හිටපු එවුංගෙන් වැඩි දෙනෙක් හප හපා උන්නු බුලත් හප විහික් කරලා දාලා මහ හඬින් හිනා වෙන්න ගත්තා . සමහරු උණු ප්ලේන්ටි ඇඟේ හලා ගද්දි . තවත් ඒකෙක් දෙනෙක් සැරේට හූවකුත් තිබ්බා .

“දැං උඹලා හිතන්නේ මම කියන්නේ බොරු කියලද ?”

මම තරහින් එහෙම අහද්දී . කඩේ මාමා ඒකට උත්තර බැන්ඳා !

“පුතේ ළඟ ළඟම පෝයත් එන එකේ බොරු කියන්ඩෙපා !”

“බොරු නෙවේ මාමා මම කීවේ සහතික ඇත්ත මේ මයෙ වැදූ අම්මා පල්ල ! මට ලලිත් වීරතුංඟ මහත්තයා හම්බෙන්ඩ දින දීලා තියේ .”

“අනේ පල පල සඳරු මෙතන අම්ම අරං බොරුවට දිවුරන්නේ නැතුං ! තොට බොරුවට දිවුරව්වොත් සහ ගහනවා . !”

මම මෙතන මැරීගෙන කීවත් එකෙක්වත් මාව විශ්වාස නොකරන විත්තිය මම හොඳට දැනගෙන උන්නා . ඒක නිසා තේ කෝප්පේ ඉවර වෙනවාත් එක්කම මමත් කඩෙන් එළියට බැහැලා යන්ඩ ගියේ ටිකක් කලකිරීමෙන් .

මම ගමේ වපුරපු දේවල් වල අස්වැන්න තමා මට මේ ලැබෙන්නේ. . ! එකෙක්වත් මාව ව්ශ්වාස කරන්නේ නෑ කමක් නෑ උන් සේරොටම පෙනේවි මම කවුද කියලා එහෙනම් . මමත් හිතෙන් හිතමින් ගෙදර දිහාට යන්න ගියා .

එදා රෑ නින්දට යද්දිත් මට හිතුණේ මේ ගැන . ඔය උසස් ඇත්තන්ට නොයෙක් වැඩ වැටෙනවා . මට දීලා තියන චෑන්ස් එක ඒ උදවියට අමතක වේවිද ? සැහ් එහෙම වුනෝතින් මම ගමේ වසලත් හමාරයි . අපරාදේ මම පම්පෝරි ගැහුවේ !

අනේක වාර ගණනක් මට එහෙම හිතෙන්න ඇති . 

කොහොමින් කොහොම හරි මට නියමිත දිනය උදා වුණා. ගමේ සිට පැය 10ක කෙටි බස් ගමනකින් පස්සේ 19 වැනිදා මට හැකි වුණා . කොළොම්පුරේට සැපත් වෙලා ජනාධිපති ලේකම් තුමාව බැහැදකින්න .ඒ හමුව සංවිධානය කළේ අපි කොයි කවුරුත් දන්න කියන . අපේ චානුක වත්තේගම මහත්තයා . සුපුන් සුධාරක ,සුපුන් බුධාජීව , මාලින්ද ප්‍රසාද්, ඉසුරු සෙනෙවිරත්න , අරුණ චාමින්ද , , ශෙහාන් සන්දේශ් යන අයත් ඇදිවිදින් උන්නා . 

හමුවේ මූලිකම අරමුණ වුණේ . රටේ තොරතුරු තාක්‍ෂණ භාවිතාව පිළිබඳව අදහස් හුවමාරු කරගැනීම .තරුණ පරපුර, තොරතුරු තාක්ෂණය භාවිතය, තොරතුරු තාක්ෂණය තුළින් විරැකියාවට පිළියම් සෙවීම ඔය වගේ කරුණු කාරණා කීපකුත් මෙතනදී කතා වුණු බවත් කියන්න ඕනෙ .

බුධාජීව පේපෑල් හරහා ලංකාවට මුදල් ගෙන්වා ගැනීමට තියන බාධක ගැන කතා කළා , මාලින්ද ප්‍රසාද් අන්තර්ජාල සම්බන්ධතාවන්හි ඇති වේගය අඩු කම ගැන, අපේ අරුණ චාමින්ද මහත්තයා තොරතුරු තාක්‍ෂණය නිසා එයාලෑ පාසලේ ඇති කරගත් දියුණුව ගැන කතා බහ කළා . මේ වගේ බොහොමයක් වැදගත් දේවල් ඒ හමුවේදී එළියට ඇදුණා.

අපට බඩ පිරෙන්න කන්න බොන්නත් දෙන්නත් එතුමා අමතක කළේ නෑ . හැඳි ගෑරුප්පු වලින් කන්ඩ වේවි කියලා හිතේ බයෙන් වෙවුල වෙවුල ගිය මට යන්තම් සැනසුමක් දැනුණේ . ඇවිදින් හිටි කවුරුත් අතින් කෑම කනවා දැක්කට පස්සෙයි .

වැරදිලාවත් එදා ඒ ආපු උදවිය බටහිර පන්නෙට කෑම කෑවා නම් . . .! 

එහෙම දෙයක් වුණා නම් අම්පාරේ ඉඳන් එන අතරේ හුන්නස්ගිරියේදී කාපු බිත්තර රොටියක අවුලකින් බඩේ අජීරණයක් අල්ලලා කියලා බොරුවක් දාලා නොකා ඉන්නත් ප්ලෑනක් මගේ යටි හිතේ කොනෙක තිබුණා . දෙයියංගෙ පිහිටෙන් ඒ වගේ කරදරයක් නම් මට ඇති වුණේ නෑ . 

ලලිත් වීරතුංග මහත්තයත් අපිත් එක්ක බෝම සුහඳව කතා බහ කලා .මමත් ඉඳන් මගේ ගමට වෙන්ඩ ඕනෙ දේවල් කීපයක් ගැන ඒ මහත්තැන්ලා එක්ක කතා බහ කළා .ඒ දේවල් කීපය ඉටු කරගන්ඩ පුළුවන් වෙන බවත් මට විශ්වාසයි .

 ඉතින් නැගෙනහිර හිස් අහස යට උපන්න මට බස්නාහිරට ගිහින් මේ වගේ ලොක්ක්කෝ කීප දෙනෙක් හමුවෙන්න ලැබේවි කියලා මම උපන්තේකට හිතුවේ නෑ .

රටේ පළාත් කීපයකම අය එතන උන්නු නිසා ඒ ඒ පළාත් හැම එකක්ම වාගේ නියෝජනය වෙන්න සාකච්ඡාව පවත්වන්න පුළුවන් වුණා කියලා මම හිතනවා . මේ හැම දෙයක්ම සංවිධානය කිරීම සම්බන්ධයෙන් චානුක වත්තේගම මහත්තයාට ස්තූති වන්ත වෙන්න ඕන .

කොහොමින් කොහොම හරි ආයෙත් පැය 10 ගෙවාගෙන මම ගෙදර ආවා . ෆේස් බුක් එකේ තැන තැන තිබුණු මම ජනාධිපති ලේකම් තුමා එක්ක කතා බහ කරන රූපය මට සාක්කියක් විදිහට ඉදිරිපත් කරලා ගමේ එවුන්ගේ හිත් වල අමතක නොවෙන චරිතයක් වෙන්නත් මට අද හැකි වුණා . 

“අනේ පුතේ අපේ ගමටත් මොනා හරි දෙයක් කරමු නේද ?”

අද දවස තිස්සෙම මගෙන් ගමේ වැඩිහිටියෝ බොහෝම දෙනෙක් ඔය ඉහත ප්‍රශ්නය ඇහුවා . මම මුකුත් නොකියා මුනිවත රැක්කා . මොකද තවමත් ගමට යමක් කර දෙන්න තරම් මට හයියක් නෑ . 

මට විශ්වාසයි එකෝමත් දවසකදී මම මේ බ්ලොග් එකේ නිතරම ලියන මගේ ගමට මගේ පළාතට වැඩක් කර දෙන්න මට පුළුවන් වෙයි කියලා .මට කොණ්ඩ කඩල ඇටේක තරම්වත් දෙයක් එපා ! .මගෙ ගමට මගෙ පළාතට යමක් වෙනවා නම් මට ඒක මහ මෙරක් තරම් .