අහිමිවූ හාදුව .

ඩිග් ඩිග්!  .... ඩිග් ඩිග්! ....., ඩිග් ඩිග් .......................... ඒ ඇහෙන්නේ හදවත් දෙකක් ගැහෙන සද්දේ !

අයිස් කඳක් වගේ මගේ දෑතම සීතල වෙලා ! මට ඒක හොඳටම දැනෙනවා . ඒ මදිවට ඒ දෑතට දාඩියත් දාලා.

ඇසිපිය වේගයෙන් සැලෙන්නේ මම වරදක් කල විට නේද ? 

දෑත් සීතල වෙන්නේ මම කලබල උනාම නේද ?

දාඩිය දාන්නේ මම බයවෙලා නිසා නේද ?

හදවත් ගැහෙන්නේ අපේ ආදරේ නිසා නේද ?

වේගයෙන් ඉහල පහල ගමන් කරන උනුසුම් හුස්ම පොදක්..කෙලින්ම මගේ පපුවට වදින බව හොඳින්ම දැනෙනවා !

මම දන්නවා !  මට මුහුන ලා සිටින ඒ ගැහෙන හදවත හිමි සුරඟන ..මටත් වඩා කලබලයි .ඒත් ඒ නිල්ම නිල්පාට ලස්සන නෙත් දෙක හරිම නිශ්චලයි !

වෙනදාට හිනාවෙන ඒ ඇස් අද ආදරයෙන් පිරිලා.!

ලස්සන කතා කියන ඒ පුංචි මුව අද ගොළු වෙලා !

රෝස පාට ඒ පුංචි කම්මුල් දෙක රතු වෙලා ...!

මගේ අදරිය නම් අද පුදුම විදිහට බය වෙලා !

බය ?

ඔවු! හොඳටම බය වෙලා !

ඒත් ඒ පුංචි මුවගින් යන්තම් හිනා රැල්ලක් විටින් විට මතුවෙනවා.! අවු කාස්ටකේ වේලිච්ච මිනිහෙකුට AC දාලා දුන්නා වගේම තමයි මටත් ඒ පුංචි හසරැල්ල .!

ඒ පුංචි හසරැල්ල මගේ හීතලෙන් ගල්වුනු අත්වලට අමුතු පණක් දෙන්න සමත් උනා ! ඒ ලබාපු පණ නිසා මගේ දකුණු අතට සෙන්ටි මීටර් කීපයක් තරම් විශාල දුරකින් තිබ්බ ඒ සුරංගනාවියගේ සියුමැලි දකුණු අත මතට යන්න හයිය ලැබුනා ඒ අතත් සීතලයි ..

නැවත අතහැරීමක් නෑ ඒ සියුමැලි දකුණු අත දැන් මගේ !

ඒ සුරඟන හෙමිහිට මා වෙත හැරුනා  

ඒ ඇසිපිය දෙවරක් එක ලඟ සැලුනා

ඒ මුවගින් යලි හසරැල්ලක් ලැබුනා

ඒ ලෙස හිස් අහසට පුන් සඳ නැගුනා

ඇගේ වම් අත මගේ වම් අත සොයාගෙන හෙමිහිට පැමින ඇති වග මම නොදැනයි උන්නේ ..

වේගයෙන් ගැහෙන හද ගැස්ම සාමාන්‍ය වන බවක් පේනතෙක්මානෙකවත් නෑ ...

අඟලෙන් අඟල ..අපි ලංඋනා ! ..

අද මගේ ආදරිය කොතරම් හැඩද ! මුදාහැර ඇති ඇගේ වරලස කොතරම් සොඳුරුද  !

ජයවේවා !!  මගේම හිත මට ජය පතනවා ...

අපි තවත් ලංඋනා අපේ හුස්ම අපිටම දැනෙන තරමට ...අපි අපේම විතරයි කියලා දැනෙන තරමට..

මම සූදානම් අපේ ආදර කතාවේ පලමු හාදුව ඇයට පුදකරන්න !

ඇයත් සූදානම් ! ඒ සුන්දර අද්දැකීම ලබාගන්න.

 

ඒ නිල් නෙතු යුග ඇගේ හෙමිහිට වැසිනි

දඟ කල ඇගෙ වරලස පසකට යැවිනි

නාදලුවන් දෙතොලට මුව ලං කෙරිනි

ඇගෙ ගෙල බැඳි යමක් මාගේ නෙත ගැටුනි

පෙම්වතෙක් කැමතිම දෙයක් ..හාදුවක් ..තමන්ගේ ආදරයේ ලස්සන මතක සටහනක් ..ඒත් මොහොතකට මං නැවතුනා !  ඒයාගේ ගෙල වටේ  බැඳලා තිබ්බ යමක් මගේ නෙතගැටුනා ..

පංචායුදයක් !

මොහොතකට මම අන්ධ උනා නේද ?  

මේ පුංචි සුරඟන තාම නවයවසරේ නේද ?

තවමත් අම්මාගේ / තාත්තගේ පුංචිම පුංචි දුව , අයියයලා තුන්දෙනෙකුගේ පුංචි මැණිකක්!

මේ පුංචි මල් පොහොට්ටුවට මට මොන අයිතියක්ද ? තවම නෑ තවම එයා මල් පොහොට්ටුවක් විතරයි ...

ඇගේ දෙතොලට අඟලක් දුරින් නැවතුනු මම ..ඉහත සේරම දේවල් තත්පර දෙකක් පමන කාලයක් තුල හිතලා ඉවර කලා ...

*****************************************************************************************

ඒ හීනෙන් අපි අවදි උනා ! අපි දෙන්නා හිටියේ  Staff Room එකේ .මම එයාගෙන් මිදිලා ජනේලේ ලඟටම ආවා ....ඇවිත් අහස දිහා බැලුවා වැහි වලාකුලළු කීපයක් මම දැක්කා  අහසත් අපිව රවට්ටනවා ....

පුරුදු උනුහුමකින් කෙනෙක් මාව වැලඳගන්නවා දැනුනා ...

“තරහද මං එක්ක ?”  ඒ ඇස්වල කඳුලු

ඔන්න එයා හිතන්නේ මම හාදුව නොදුන්නේ තරහට කියලා ! 

මට කියන්න දෙයක් නෑ මම .වචන ගලපන්න උත්සහා කරා ! ඒත් වචන නෑ මම ගාව..

එතකොටම දෙවියෝ මං දිහා බැලුවා !

“සඳරු 3:30 Class එකට ළමයි ඇවිල්ලා දැං වෙලාව හරි”

....අපේ මැනේජර් අයියා බිත්තියට එහා පැත්තේ ඉඳන් මට කතාකරලා කිවුවා !

“මේ එනවා”

මට ඕන උනෙත් මෙතනින් යන්න ..

මගේ ආදරී තවමත් අහස දිහා බලං ඉන්නවා ...

ඒ පුංචි කෙල්ලගේ හිත තලන්න බැරි නිසාම ඒ පුංචි සුරඟනගේ නලලට පුංචි ගාදුවක් දීලා මම හැරිලා ආවා ....................‍

කවුරු මොනවා හිතුවත් මම දුර්වලයෙක් නොවන බව නම් මට කියන්න පුලුවන් !

මම ඒ කෙල්ලට ඇත්තටම ආදරෙයි. බොක්කෙංම ආදරෙයි !

අන්න ඒකයි මගේ දුර්වලකම...!

සඳරු //