මිනී වළක් අසල රැයක් තනි රැක්කෙමි.

              අතුල තුන්වෙනි පාරටත් වමනේ කරනවා ! මම මූට කොයිතරම් කීවද "ළඟ නවන්න එපා ලිමිට් තියාගෙන බීපන්" කියලා ! ඒත් ඌ කනකට ගත්තේ නෑ පැණි බෝතලේට වහ වැටුණු ඇඹලයා වගේ බෝතලෙන් බාගයක්ම තනියම බිවුවා .. !සැන්ඩි නෑ , බයිට් නෑ අමුවෙන්ම ..! කරටි කැඩෙන්න ගහලා මූ වල ගාව දපලා බුදිය ගනීවි මම එපෑය එළිය වැටෙනකම් නිදිමරන්න .

කතාවට මැදින් වැටුණේ ආරම්භයක් කොතනින් තියන්නද කියලා හිතාගන්න බැරි නිසාමයි . සක්කුවෙ දාගෙන ආපු පරණ කඩදහි කීපයක මගේ කටු කම්බි අකුරෙන් මේ මොහොත ගැන ලියන දැන් වෙලාව රෑ 11.37යි .. එළිවෙන්න තව පැය ගණනාවක් තියනවා ..! වෙලාව ගතවෙන්නෙත් බොහෝම හෙමීට .

මගේ කකුල් දෙක ළඟ තියන සොපින් බෑග් එකේ ක්‍රීම් ක්‍රැකර් බිස්කට් එකකුයි ගල් බෝතල් බාගෙකුයි , සිගරට් පැකට් එකකුයි තියනවා .. මම හිතනවා අද මේ නොනිදන රැය පහන් කරගන්න ගන්න මේ දේවල් මට ලොකු උදවුවක් වේවි කියලා ..!

කෙටියෙන්ම කීවොත් මම මේ මොහොතේ ඉන්නේ සොහොන් බිමක් මැද. ඔවු ! අපේ ගමේ සොහොන් බිම මැද ..

හිතට නිදහස ගේන මෙහෙම සන්සුන් තැනක් මම මීට කලින් කවදාවත් දැකලා නැතිව ඇති ! ඒත් ඇත්තම කීවොත් මම මේ මහ රෑ කැරකොප්පුව මැද අලුත පස් දාලා ගොඩ කරපු මිනී වළක් ළඟ බිම ඉඳගෙන ඉන්නේ නම් හිතට නිදහස ගන්න හිතාගෙන නෙවෙයි .. මගේ මවුපස නෑදෑයෙක් වෙච්ච සයිමන් මාමා හදිසියේම මිය ගිය නිසාමයි. ඉතින් මම මේ මහ රෑ තව එකෙකුත් එක්ක මිනී වළ ළඟ තනි රකිනවා . ඇත්තෙන්ම කීවොත් මම මල මිනියකට තනි රකිනවා !

කෙනෙක් මැරුණහම දවස් දෙක තුනක් මහජන ප්‍රදර්ශනය සඳහා ඉදිරිපත් කරලා . නරක් වෙන්න ළංවෙද්දී කැරකොප්පුවට ගිහිං දාලා , වළක් කපලා , වළේ දාලා ,පස් දාලා , වහලා දාලා , හිනහවක් දාලා යන එක අද කාලේ අපේ අයගේ හැටියක් මම වුණත් එහෙමයි.!

ඒත් මල සිරුර සොහොන් බිමේ වළක තැන්පත් කළාට විතරක් මදි .. ඒ මිනී වල අසල කීප දෙනෙක් පළමු රාත්‍රිය විතරක් තනි රකින්න ඕන ..! එහෙම නැත්තම් .. මල ගිය පරාණ කාරයා තනිකම ඉවසාගන්න බැරිව ආපහු තමන් හිටි ගෙදර හොයාගෙන එනවාලු ! ඔය කථාවේ ඇත්ත නැත්ත මම දන්නෑ . ඒත් මගේ ගමේ උදවිය කතා වෙන්නේ එහෙමයි ..

මම මෙතන ඉන්නේ තනියම නෙවෙයි ..! ලස්ස ගණං වස්තු දෙනවා කීවත් මම කවදාවත් මේ වාගේ ගමනක් තනියම එන්න හිතන්නෑ ..! මගේ තනියට කන පැලෙන්න බීපු අතුල සහ වටේම ගිලගත්තු කලුවරත් , මදුරු හෝහපුටෝ සේනාවත් ඉන්න නිසා මට තනි නෑ ..! පැට්‍රොල් ලාම්පුවේ එළියත් විහිදෙන නිසා මට එළියෙන් අඩුවකුත් නෑ !

මට හොල්මං අවතාර ලොකු විශ්වාසයක් නෑ ! ඒත් මම පොඩි කාලේ ඉඳන් ජීවත් වෙච්ව මේ පලාතේදී මම අමුතුයි කියලා කියන්න පුළුවන් දේවල් අනන්ත අප්‍රමාණ අහලා දැකලා තියනවා .දවසක්දා ඇල ළඟ පුහු කොස් ගහ ගාවදී .. මමත් මගේ යාළුවෝ හතර දෙනෙකුත් දවසක් අමුතුම දෙයක් දැක්කා ! ඒක නම් මට හැමදාම මතක් වේවි මේ මොහොතේ පවා මගේ ඇඟේ හිරිගඬු පිපිනවා ! ..අන්න එදා මම මේ අද්භූත දේවල් විශ්වාස කරන්න පටන්ගත්තා ..! ඒත් යම් තරමකට

බය කියන සිතිවිල්ලට පහසුවෙන්ම මනුස්සයෙක්ව යටත් කරගන්න අද වගේ දවසකදී බොහෝම ලේසියෙන් පුළුවන් ඒත් අද මම කිසිම හොල්මනකට අවතාරෙකට බය වෙන එකක් නෑ ! මොකද කීවොත් සොහොන් පිට්ටනිය මායිමේ ගෙවල් දෙකක් තියනවා ! ..මගේ ගාව තනියට මිතුරෙකුත් ඉන්නවා .ඉතින් මගේ හිතේ වැඩි බයක් නෑ !

අතුල මට "ගුඩ් නයිට්" කියලා ඉටි කොලේ එළාගෙන වෙරි පිටම බුදියන්නයි හදන්නේ ..! ඒත් මම ඇහැරලා ඉන්න ඕන .. ඇස් දෙකට අත තියාගෙන හරි ඇස් දෙක පියවෙන්න නොදී තියාගන්න ඕන . තනි රකින්න අපු අයත් නිදියගත්තොත් මේ ආපු ගමනෙන් කිසිම වැඩක් නැහැනේ ! ..

දුඹුරුපාට බෝතලෙන් වීදුරුවක් බොන්නත් ආසයි ..! ඒත් අද මම කොහොමටවත් නොබී ඉන්නයි හිත හදාගෙන ඉවරයි .. මම බිවුවානම් අද මේ ලියවිල්ල ලියවෙන එකක් නෑ ..

"හිත දුර්වල වුණොත් අමනුෂ්‍යයන්ට ලෙහෙසියෙන්ම අපේ හිතට බලපෑම් කරන්න ලේසියි !”

අම්මා මම ගෙදරින් පිටවෙන්න කලින් මට කියපු කාරණයක් මගේ හිතේ තැම්පත් වෙලා ! …ඒ විතරක් නෙවේ අම්මා මට තව දෙයක් කීවා

"පොරොන්දු පුතා වෙන්න අද ඔතනට ගිහිං ඔයා බොන්නේ නෑ කියලා .. මේ තාත්තගේ ෆොටෝ එකේ අත තියලා පොරොන්දු වෙන්න ..!” මම මේ ගමන එන්න කලියෙන් අම්මා මගෙන් පොරොන්දුවක් ගත්තා !

ඉතින් මට ඒ පොරොන්දුව ඉටු කරන්නම වෙනවා .. මම පොරොන්දු ඉටුකරන කෙනෙක් නම් නෙවේ ඒත් .මට මේ පොරොන්දුව කඩන්න කොහොමටවත් හිතක් නෑ .. මොකද කීවොත් මගේ තාත්තගේ සොහොනත් තියෙන්නේ මේ සොහොන් බිමේමයි ! මට හිතෙනවා තාත්තා මගේ දිහා බලං ඇති කියලා ..! සමහර විට මේ සොහොන් බිමේ ගත කරන නිසාම ඇතිවෙච්ච හිතලුවක් වෙන්නැති ..

මම යන්තම් ඉස්සිලා තාත්තගේ සොහොන තිබුණු පැත්තට පොඩි බැල්මක් හෙළුවා ..! ඒත් උසට උසේ වැවුණු මානා ඉලුක් නිසා මට තාත්තගේ සොහොන යන්තම්වත් පෙනුණේ නෑ. කමක් නෑ පහුගිය අතීතය වැළලිලාම යන්න ඉඩ දෙන එක හොඳයි . සමහර මතකයන් වැළලිලාම තිබුණම දුක අඩුයි .

ඒත් ඉතින් මම අම්මට සිගරට් බොන්නෑ කියලා පොරොන්දු වෙලා නෑ ! ඉතින් මට ඒ නිදහස තියනවා.

මම දුම් වැටියක් දල්වා ගත්තේ මදුරුවෝ එළවන්නත් හිතාගෙනමයි ! ඇත්තෙන්ම මම මේ ලියන මොහොතේ පවා මගේ මූණ මදුරුවන්ගේ ටාගට් එක බවට පත්වෙලා .. අත් දිගටම දාපු ටීෂර්ට් එකයි , කකුල් දෙකටම ඇඳි ඩෙනිමයි නිසා මදුරුවන්ට මගේ අත් කකුල් වලට කිට්ටු කරන්න බෑ ..! ඉතින් උන් මගේ මූණට සහ කන් දෙකට කෙළින්ම පහර දෙනවා ..සොහොන් පිටියක මේ තරම් මදුරුවෝ ඇයි ? ඒකට බොහොම ලස්සන හේතුවක් තියනවා ..

මියගිය කෙනෙක්ව වල දාලා අපි එයාව සිහි වෙන්න ඒ වල උඩ ස්මාරකයක් බඳිනවා !. ඉස්සර සමහරු ඔය ස්මාරකය හැදුවේ වැහි වතුර එකතුවෙන විදිහට ..සතෙකුට සීපාවෙකුට ඒ පිරෙන වතුර බොන්න පුළුවන් "ඒ වතුර පොදෙන් මිය ගිය කෙනාට පිනක් ලැබේවි .”. ඔන්න ඔහොම හිතලා තමයි ගොඩක් අය වතුර එකතුවෙන විදිහට සොහොන බැන්ඳේ ..ඉතින් ඒ වතුර පිරුණු සොහොන් කොත් අද මදුරුවන්ගේ රජදහන් වෙලා ! දවාලට පවා සොහොන් බිමකට එන්න බැරි තරමට මදුරුවෝ පිරිලා ..

පිටිපස්සෙන් ඇහුණු සර සර සද්දයක් නිසා මම ඒ හඬ ආපු දිහාවට හැරුණා .. ඒ සද්ද කළේ හාවෙක් . හාවා දාපු සද්දෙට නිදං උන්නු අතුළත් ඇහෑරුණා

මොකද්ද බං ඒ ..?

හාවෙක් බං .. හාවෙක් !

උඹ තව ටිකක් වෙලා ඇහෑරලා ඉන්නව නේ ?

ඔවුවොවු !

උඹ මෙතනත් ඇවිල්ලා ලියනවද ?

එහෙනම් මම ගෙදර ගිහිං ලියන්නද ?

නෑ නෑ බං මම නිකං කීවේ උඹ තව ටිකක් ඉඳපන් මම 1.ට විතර අහරින්නම් උඹ එතකොට බුදියගනින් ..!

හා බං !

ඔන්න අතුල ආයෙමත් දපලා නිදි ..

හඳ එලියත් යන්තමට සොහොන් බිමට වැටිලා ..! සිගරට් එකේ අළු මගේ කකුල් දෙක මුල වැටිලා .! සීනි කැට වගේ යාන්තමට වැටෙන පින්නට මම මෙ ලියන කොලේ යාන්තමට තෙත් වෙනවා.! මේ ජීවිතේ විඳින්න ඕන . මේ වගේ සිදුවීම් අපේ ජීවිතේ අමතක නොවෙන මතකසටහන් ඇතිකරවනවා ..

හෙට වැඩට නොයා නිවාඩුවක් දාන්න ඕන එළිවෙනකම් නිදි මැරුවම ආයේ කොහොමද ගිහිං වැඩක් කරන්නේ ?

මම ඉදිරියෙන් තියන මේ පස් ගොඩට යටින් සයිමන් මාමා සැතපිලා ඉන්නවා .! ජීවත් වෙලා ඉන්න කාලේ මම සයිමන් මාමට බය වුණේ නෑ ඉතින් මම මේ මැරිච්ච සයිමන් මාමට කොහොමත් බය නෑ. ඉතින් හෙටින් පස්සේ සයිමන් මාමගේ මතකයත් මේ වගේම වැළලිලා යාවි .. ..!

ඉතින් මම මේ ලියවිල්ල අවසන් කරනවා ..ෆෝන් එකේ සල්ලි තියන නිසා මලක් කඩමින් මට වෙලාව ගතකරගන්න හැකිවේවි , සිගරට් පැකට් එක මගේ නිදිමත නැතිකරලා දාවි ..ඉතිරි අරක්කු බාගේ මම අහකට හලනවා ..නැත්තම් අතුල හෙටත් මෙතනම නිදාගනීවි ..

මගේ තාත්තගේ තාත්තා ..තාත්තගේ අයියා . තාත්තගේ මල්ලි , මේ හැමෝම අන්තිමට සැතපුනේ මේ සොහොන් බිමේ ..මමත් කවදා හරි දවසක කාගේ හරි කරමතින් ඇවිදින් මේ සොහොන්ම බිමේ පස් අතරේ මිහිදන් වේවි ..! කවදා හරි අන්තිමට යනකොට මට ගෙනියන්න ඉතිරි වෙන්නේ මේ මතකය විතරමයි නේ !! ඉතින් කැරකොප්පුවේ ගත කරාපු මේ රැය හැමදාකම මගේ ජීවිත පොතේ ලියැවිලා තියේවි ..

ප:ලි – මට පෙරේත බැල්මක් හරි පිසාච කුයිලක් හරි නොවැදුණොත් මම මේ ලියවිල්ල හෙට වෙද්දී හැමෝටම කියවන්න ලැබේවි ..

උ:ලි ( උදේ ලියමි ) - ඔබත් ජීවිතය විඳීමට කැමතිනම් බෝට්ටු පැදීම , කඳු නැගීම , කැලයේ ගමන් කිරීම ආදී ඒකාකාරී ක්‍රියාවන් අතහැර .. මිනී වළක් අසල රැයක් තනි රකින්න. මාව විශ්වාස කරන්න ..ඒක අමුතුම අත්දැකීමක්ම වේවි ..