කිරි අම්මා ගේ ආදරය සහ ගංජා ගෝනිය

"හෙට දිහාට අපෙ ගෙදර කිරි දානේ. පුතේ උඹ එනව නේ ?”

ලොකු අම්මා මගෙන් එහෙම අහද්දී මට දෙන්න තිබුණ එකම උත්තරේ තමා ඔළුව දෙපැත්තට පද්දලා "හා" කියන එක .

උදේ ඉඳන්ම පන්තියේ උගන්වලා නැහිලා නැහිලා. රෑට මුනිං වැටිලා බුදියගන්නං කියලා හිතාගෙන ගෙදරට වදින මම ආයේ උදේට අවදි වෙලා වැඩට යන්නේ හාන්න දක්කාගෙන යන මිවුවෙක් වගේ. එහෙවු එකෙක් වෙච්ච මට රැයක් නිදි මරනවා කියන්නේ පුදුම අමාරු වැඩක් .ඒත් ඉතින් ලොකු අම්මාගේ වචනේ අහක දාලා නෑදෑ කම් නැති කරගන්න මට ඕනෙ නැති නිසාම අකමැත්තෙන් වුණත් උන්දැලෑ දිහා තියන කිරි අම්මා දානෙට මගේ සහයෝගේ උපරිමෙන්ම දෙන්න මමත් හිත හදා ගත්තා .

මරණ ගෙදරකවත්, පිරිත් ගෙදරකවත් රැයක් ගෙවන එක මට අමාරු නෑ . ඒත් කිරි අම්මා දානෙකට සහභාගී වුණා කියන්නේ ඉතින් කොටි වල්ගේ අල්ලගත්තා වගේ තමා . යාළුවෙකුගේ ගෙදරක තියන කිරි අම්මා දානයක් නම් ඉතින් හෙමිහිට මග ඇරලා යන්න තිබුණත් නෑදෑ ගෙදරක තියන ශාන්තිකර්මයක් නිසා මට ඒකට මගේ දායකත්වය උපරිමයෙන්ම දෙන්න සිද්ධ වෙලා.

එදා හවස වැඩ ඇරිලා ආ හැටියෙම තවත් ගමේ එකෙක් අඬගහගෙන මමත් උඩහ ගම පැත්තට පැද්දුවේ මයෙ ලොකු අම්මලාගේ දිහා තිබුණ කිරි අම්මා දානේ වැඩ කටයුතු වලට එක හිතෙන්ම සම්මාදම් වෙන්න කියලා හිතාගෙනයි.

ලොකු අම්මාගේ ලොකු දූට බබෙක් ලැබෙන්න කිට්ටුයි . ඉතින් ඒ උපදින්න ඉන්න පොඩි එකාට කිසීම අතුරු ආන්තරාවක් නොවී පත්තිනි මෑණියන්ගේ පිහිටෙන් යසට උපදින්න හැකි වෙන්න කියලා තමයි මේ කිරි අම්මා දානේ පවත්වන්න කටයුතු කරලා තිබුණේ . ගෙදරක දරුවෙක් උපදින්න ඉන්න කොට කිරි අම්මා දානයක් පවත්වලා බාර හාර වෙන එක ඉස්සර ඉඳන්ම ගොඩක් ගම් වල සිරිතක් .

ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර වත්ත පිටිය පොඩ්ඩක් අස්පරස් හෙම කරලා මම නාකියා ගන්ඩ හදද්දී වෙලාව හැන්දෑ ජාමේ පහට විතර ඇති . වැඩි සීනි ප්ලේන්ටියකුත් අතකින් අරගනිපු මම එළියේ අඹ ගහ යට කයිය ගහමින් බාල දුම් වැටි උරන කොල්ලෝ සෙට් එක ගාවට කිට්ටු වුණේ කයියක් දාගෙන කාලේ ගෙවන්නම් කියලා හිතාගෙන . ඒත් මට ඒ බංකුවේ වාඩිගෙන ඉන්න පුළුවන් වුණේ තත්පර තිහක් වගේ සුළු කාලයක් .

"සඳරූ සඳරු කෝ උඹ ?”

ලොකු අම්මා ගිල්ලාමුරේ තියන්න ගත්තා මුලු ගමටම ඇහෙන්න

"ඇයි ලොක්කම්මේ ? හූ..! මම මේං" 

මමත් එහෙම කියාපු ගමන් ලොකු අම්මා හනිකට මාව හොයාගෙන දුවගෙන අවා .

"අනේ සඳරු පුතේ අර කොළ බැඳපු පොල් ගහේ ගෙඩි ටික කඩලා දියංකොයි . තව පොඩ්ඩෙන් ඒ ගැන වගේ වගක් නැති වෙනවා එහෙම වුණා නම් මුලු සේසතම වතුරේ !”

"නැන්දා මේ ඩෙනිම පිටින් කොහොම මම ගහේ යන්නේ ? පාල මාමට හරි සුබේ මාමට හරි . . !”

 

"අනේ මේ ! තොගෙ ඩෙනිම පිටින් ගහේ යන්ඩ බැරි නං ජංගිය පිටින් හරි කමන්නෑ ඔය ගහේ පොල් ටික කඩලා දියං ! කොළ බැඳපු ගහේ පොල් ටික වෙලාවට කඩා නොගත්තොත් තෙල් හිඳින්නෙයි, කිරි කෑලි හදන්නෙයි තොගෙ ඔළු ගෙඩිය බිඳලද ?”

කර කියාගන්ඩ දෙයක් නැතිව අන්ත අසරණ වෙච්චි මමත් තේ පිරිච්චි අසෝක වීදුරුව බංකුවේ පැත්තකින් තියලා කිරි අම්මා දානෙටම කැප කරපු පොල් ගහ ගාවට ගියා . කිරි අම්මා දානයක් දෙන්න සූදානම් වෙද්දී මුලින්ම කරන දේ තමයි පොල් ගහක් වෙන් කරන එක .වෙන් කරගත් ගහ වටේට කොළ බැඳලා ඒ ගහ කලින්ම වෙන් කරලා තියාගැනීමත් දානේ දවස එනතුරු ඒ පොල් ගහෙන් කිසිම කෙනෙක් පොල් නොකැඩීමත් අනිවාර්‍ය කටයුත්තක් . දානේ දවසේදී වෙන් කරපු පොල් ගහෙන් කඩන ගෙඩි වලින් පොල් කිරි අරගෙන කිරි කෑලි හැදීමත් තෙල් හිඳ පහන් දැල්වීමත් සිද්ධ කරනවා . කිරි අම්මා දානෙකට කිරි කෑලි කියන්නේ අනිවාර්‍යයෙන්ම ඕනෙ කරන කැවිල්ලක් .

පොල් ගහ ගාවට කිට්ටු වෙච්චි මම ඔළුව උස්සලා උඩ බලලා අහසට උසට විහිදුණු පොල් ගහේ කරටිය දිහාට ඇහැ යැවුවා .හීනිවට බඩ පපුව හීතල වෙලා යද්දී මම ආයෙත් බිම බලාගත්තා .මීට කාලෙකට උඩදි නම් පොල් ගස් බඩ ගාන එක මට මහ කජ්ජක් නෙවේ .කාලෙකට ඉහතදී නම් මේ ගමේ මට නගින්න බැරි ගහක් කොළක් නෑ . ඕනෙම ගහක මුදුන් දල්ල අතගාල එන්න මට හොඳටම හැකියි . ඒත් දැන් මම ඉස්සර තරම් ක්‍රියාශීලී නෑ . රැකියා විරහිතව ගමේ පඳුරු අස්සෙයි , බෝක්කු උඩයි, බැදි කුට්ටි වලයි කාලෙ ගත කරනකොට ඕනෙම දේකට ඔට්ටු වෙන්න ඇඟ පත හුරු වෙනවා . ඒත් මේ උගන්වන රස්සාවට ගියදා පටන් මම මෝල් ගහට මිසක් වෙන ගහකට කිට්ටු වෙලාම නෑ .

"මොකද බං මල්ලියේ උඩ බලාගෙන ? පොල් වැටෙයි බං මූණට, උඹ තැරි ගැහෙයි ගහ පල්ලෙ" 

හිතෙන් ගහේ බාගයක්ම නැගලා උන්නු මම රතු අයියගේ කටහඬ ඇහිලා ආයෙමත් බිමට ඇවිදින් නතර වුණා .

"නෑ බං අයියේ ලොක්කම්ම කියනවා ගහේ පොල් ටික කඩාදෙන්ඩ කියලා . ඒත් බං මම ඩෙනිම ගහගෙන නේ ඉන්නේ . කොහොම නඟින්නඩද බං ?”

මම බලාපොරොත්තු " වුණේ උඹ ඉඳපන් මල්ලියේ කියලා" රතු අයියා දනි පනි ගාලා ගහට ගිහිං පොල් ගෙඩි ටික එක ගැම්මට බිමට අතෑරලා දාවි කියලයි . ඒත් ඌ දීපු කට කැඩිච්චි උත්තරෙන් මගෙ බඩ පපුව ආයෙත් දන්න ගත්තා .

"මල්ලියා අර වැලේ තියෙන්නේ කොට කලිසමක් නේද ?ඩෙනිම ගලෝලා ඒක ඇඳන් ගහේ නැගහං මගෙ කකුල පෙරළිලා බං නැත්තං මං මෙලහකට ගහේ !” 

ඩෙනිම ගලෝලා කැප්පෙට්ටියා පඳුරක් උඩට දාපු මම රතු අයියා ගෙනද්දීපු කොට කලිසමත් ඇඳගෙන විළුඹ දෙකට වළල්ලකුත් දාගෙන පොල් ගහට වැඳලා හෙම හෙමීට අඩියෙන් අඩිය ඉහළට ගොඩ වුණා . මුල් මීටර කීපය නිකම් හිමේ යනවා වාගේ ලේසි පාසු වුණත් ඉතිරිය ටික ඉහළට යන එක මට සෑහෙන්න අමාරු වුණා . කීප වතාවක් මගේ උරිස් පණ නැතිව යනවා වගේ දැනුනත් මම පුරුස සක්තිය අරගෙන ගහේ ඉහළටම ගොඩ වුණා .

සරුවට වැඩුණු පොල් කරටියේ ඉඳගෙන හොඳ පොල් ගෙඩි පාළොහක් විතර බිමට අතාරින්න මට ගත වුණේ විනාඩි පහක වගේ කාලයක් . අතරින් පතර තිබුණ කලටි පොල් සහ කුරුම්බා අතහැරලා හොඳ පොල් ගෙඩි ටික බිමට දාලා ඉවර වෙලා හෙමිහිට මම ඒ උස පොල් ගහෙන් බැහැගත්තා .

මම පොල් ගහෙන් බිමට බහිනකොටත් දානෙ ගෙදරට ආපු වැඩිහිටි එවුං කීපදෙනෙක් පොල් ගෙඩි ටික එකට එකතු කරලා ලෙලි ගහන්න පටන්ගෙන තිබුණා . ඒක දැකපු මගේ හිතට දැනුණේ කියන්න බැරි තරමේ සතුටක් . මම හිතාන උන්නේ පොල් කඩාපු මටම ඒවා ලෙලි ගහන්නත් වේවි කියලයි .හොඳට හුස්ම අරං මහන්සිය නිවාගත්ත මම පොල්ගහට නගින්න ඇඳගත්තු කොට කලිසං කෑල්ල ගලෝලා දාලා ආයෙමත් මගේ සුන්දර ඩෙනිමට බහින්න හිතාගෙන මම ඩෙනිම වනාපු කැප්පෙට්ටියා පඳුර ගාවට කිට්ටු වුණා .

කැප්පෙට්ටියා පඳුර උඩ තිවුණ ඩෙනිම් කලිසම කිසිම වෙනස් කමක් නොවී මම වනාපු විදිහටම එතන තිබුණා ඒත් ඒ ඩෙනිම් කලිසමේ වම් කකුල දිහාවේ මොකක් නමුත් වෙනස් කමක් දැක්කා . හත්වලාමේ. . ! කවුද එකෙක් මගේ අලුත්ම ඩෙනිමට බුලත් කෙළ පාරක් විදලා !!

නිල්පාටයි සුදු පාටයි මිශ්‍ර වෙලා බෝම ලස්සනට තිබුණු මගේ ඩෙනිම රතු පාට බුලත් කෙළ පාරක් නිසා බතික් වෙලා තිබුණා. හිතට ආපු කන්දක් තරම් කුණුහරුප කටින් එළියට එන එක නවත්තගන්න මම සෑහෙන්න මහන්සි වුණා . ඒ වෙච්ච මහනිසිය මම පොල් ගහට නගින්න ගත්ත මහන්සියටත් වඩා වැඩියි නේද කියලා මට මොහොතකට හිතුණා.

බුලත් කෙළ ඉහිරිනු ඩෙනිම් කලිසමත් අතකින් අරගෙන මම තරහින් පුපුරමින් පොඩ්ඩක් විතර ඉස්සරහට ගියේ කලිසමට කෙළ ගහපු බුලත් හපයා කවුද කියලා හොයාගෙන ඌට අමතක නොවෙන්න පාඩමකුත් උගන්වන්නම් කියලා හිතන ගමන්මයි.

ඒත් අඩි කීපයක් ඉස්සරහට යද්දී දැක්ක දසුනෙන් මම හොලමං වෙලා ගියා. ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර පිටිපස්සේ මඩුව ඇතුළේ ඉඳන් බුලත් විට හපන කිරි අම්මලා හත් දෙනෙක්ව මම දැක්කා ඒ අයගෙන් කෙනෙක් මගේ ඩෙනිම් කලිසම බතික් කල විත්තිය මට දැන් හොඳටම විශ්වාසයි.හ්ම් දැන් ඉතින් මොනා කරන්නද ? මේ වයසක උන්දෑලට බනින්නද ? ළිඳ ළගට ගිය මම ලේන්සුව වතුරෙන් තෙමලා බුලත් කෙළ හෝදලා දාන්න පටන්ගත්තා .

මම කලිසම ලාවට හෝදං එනකොට වෙලාව හතට විතර ඇති. යාන්තම් තෙත පිටින් කලිසමත් ඇඳගත්තු මම එළියේ දැල්වෙන ලිප ගාවට කිට්ටු වුණේ ටිකක් විතර රස්නෙ තැනක ඉන්නම් කියලා හිතාගෙනයි . ඒත් සුපුරුදු පරිදිම මට ආයෙත් ලොකු අම්මාගේ අඳෝනාව ඇහුණා

"සඳරු සඳරු අනේ අතන කිරි කෑලි හැඳිගාන්න එකෙක්වත් නෑ අනේ උඹ මේ හබල අරං ගිහිං අර කිරි කෑලි ටික හැඳිගාපන්.” 

කිරි දානෙක අමාරුම වැඩේ තමයි කිරි කෑලි හැඳිගාන එක . සුදෝ සුදු පාටින් කල්දේරම ගාවට වෙලා මම මහ රෑ වෙනකල්ම කිරි කෑලි හැඳිගෑවා . කෙළින් ඉන්න බැරි තරමට කකුල් දෙක කකියනකම් , නිදිමත බේරෙන ඇස් දෙක පියවෙනකම් මම කිරි කෑලි හැඳිගෑවා . මගේ ශරීරකූඩුව මටම අවනත නොවන තැන මම ගිහින් එළියේ පඳිකිඩ උඩ පැදුරක් එළාගෙන බුදියගත්තා . ලොකු අම්මලාගේ ගේ ඇතුළේ ඉඳන් කිරි අම්මලා පත්තිනි මෑණියන්ට කවි කියමින් අලුත උපදින දරුවට සහ නිවැසියන්ට ආසිරි පතන හඬ මට හීනෙන් වගේ ඇහෙනවා .

හීල් පාන්දර ජාමේ උහුලන්න බැරි හීතලට මට හොඳටෝම නින්ද ගියා
 

මම ආපහු අවදි වෙද්දී වෙලාව උදේ හතට විතර ඇති. එළියේ බැඳලා තිබ්බ ළිපකින් අඟුරු කෑල්ලක් අරං දත මැදගත්තු මම මූණ කට හෝදගෙන එද්දී ලොකු අම්මා තේ හදලා තිබුණා . මමත් ලොකු කිරි කෑල්ලක් කාලා තේ බීවා. මම තේ බොන අතරේ ලොකු අම්මා කලින්දා රෑ ජාමේ තිබිච්චි කිරි දානේ ගැන සිංහාවලෝකනේ පටන්ගත්තා.

"වැඩේ හොඳට තිබ්බ නේද පුතේ ?”

පොල් ගස් බඩ ගෑමෙන් කකියන උරිස් දෙකෙන් නැගෙන වේදනාව යටපත් කරගෙන මම බස්සෙක් වගේ "හ්ම්" ගෑවා

"ඒක නෙවේ පාන්දර ජාමේ මෙහෙට්ට පොලීසියෙන් ආවානේ"

"ඒ මොකෝ ?" 

මමත් කලබලෙන් එහෙම ඇහුවා

දෙවනි කොටසත් බලන්ඩ

ප/ලි

පහුගිය ටිකේ ඇති වුණ ප්‍රශ්න වගයක් නිසා කතාවක් ලියාගන්න බැරුං මම හූල්ල හූල්ල උන්නේ දැන් ඒ බොහොමයක් ප්‍රශ්න අහවරයි ඉතින් ආයෙත් මම මේ බ්ලොගේට පණ ගහලා ගන්නම්.