ඉතිං මම නිදහස් .

                                                  

     පුදුම අමාරුවකින් අද උදේ මම ඇඳේ පුරුදු පැත්තෙන්ම නැගිට්ටා .ඊයේ බීපු ලෙමන් ජින් තාම බඩ ඇතුලේ වැඩ . 

වතුර උගුරකින් කට හෝදලා දැම්මට පසේ මම කෙලින්ම ගියේ කන්නාඩිය ගාවට .ඊලඟට නලලේ දකුනු පැත්තේ අලවලා තිබුනු ප්ලාස්ටර්එක හෙමීට ගලවලා දැම්මා . නලලේ තුවාලෙනම් දැන් හොඳටම සනීපයි .ඒත් තුවාලේ කැලල තවම පැහැදිලිව පේන්න තියනවා .ටික දවසකින් මැකිලා යයි ! .

ඒ තුවාල කැලල මගේ දකුනු අතින් පිරිමදින අතරේ මට . මේ තුවාලෙ ඇතිවෙච්ච හැටි මතක් උනා . මීට මාස එකහමාරකට විතර කලින් ඒ මහ වැස්සේ මගේ බයික් එක හප්පගෙන වාහන කාරයෙක් ගිය හැටි ! එදා මම මරණය ලඟටම ගිහිං ආවා !

ඒ දවස මට තාම අමතක නෑ මම උගන්නපු Institute එකෙන් මාව ටිකක් ඈත පලාතක Institute එකකට මාරු කරපු දවස . ගෙදරින් ගොඩක් දුර . ඉතිං අකමැත්තෙන් උනත් මම එහේ වැඩ කරමින් හිටියා . ….

ඒ අනතුර උන දවසේ මමත් මගේ සහෝදර Lecturer කෙනෙකුත් ටිකක් රෑ වෙනකම් 7.00 විතර වෙනකම් ඉගැන්වීම් කරා .හතට විතර අපි වැඩ නතරකරා. Institute එක වහලා අපි එලියට බැස්සා .

එලියට බැහැලා දොරත් වහලා බලනකොට තමයි දැක්කේ ඇතුලේ එක බල්බ් එකක් පත්තු වෙනවා නේද කියලා . එතකොට තමයි මතක් උනේ එහෙනම් ඒ කාමරේ Computer ටිකත් On කරලා ඇති කියලා . අපි දෙන්නට හදිස්සියට ඒක අමතක වෙලා ! දොර වැහුවට පස්සේ ආයේ අරින්න යතුරක් අපි ලඟ තිබුනේ නෑ .එකක් තිබුනා මම හිටපු බෝඩිමේ මගේ කාමරේ . ඉතින් මගේ යාළුවගේ බයික් එකත් අරං මම බෝඩිමේ තිබුනු යතුර ගේන්න ගියා .. .යාළුවා මම එනකම් එතන නැවතුනා 

 

මම යතුර අරං එනකොට වහින්න පටන්ගත්තා හයියෙන් .වෙලාව 7:35 විතර ඇති .කොහොම හරි මම . මහ වැස්සෙම .Institute එක ලඟටම ආවා . මම Institute එකට හරවන්න බයික් එක Slow කරා . එතකොටම මගේ පිටි පස්සෙන් ආපු කැබ් එකක් . වේගයෙන් මගේ බයික් එකේ පිටිපස්සෙන් වැදුනා . සෑහෙන වේගයෙන් !

මම විසික් වෙලා වැටුනේ මහ පාර මැදට මට මතකයි මාව පුදුම වේගකින් රොල් වෙනවා . එක පාරටම තවත් බයික් එකක් මගේ ඇඟ උඩින් ගියා . ඒ බයික් එකත් එතනම පෙරලුනා . මට ඇස් ඇරං ඉන්න බෑ මම තදකරලා ඇස් පියාගත්තා නැගිටින්න තියා ඇඟිල්ලක්වත් හොලවන්න් බැරි උනා . එච්චරයි මතක. 

 

ඇහැරලා බලද්දී මම රෝහලක ඉන්නවා …........................

ඔය විදිහට මම රෝහලේ දවස් කීපයක් හිටියා . මම මේක ගැන කාටවත් කීවේනෑ .ඒත් එක්කෙනෙක්ට කිවුවා අපේ "සොඳුරු සිත" හිමිකාරියට .වත්. අක්කට . එයා නම් නිතරම මට ඉක්මන් සුවය පැතුවා..

දැන් නම් මට හොඳටම සුවයි .. මට වෙච්ච රිය අනතුර නිසා තව එක හොඳක් උනා . මගේ ස්ථාන මාරුව අහෝසි උනා . අපේ බොස් මාව ආපහු ගම් පලාතට ගෙනාව . එයාගේ ගානේ සේරම බෙහෙත් අරං දුන්නා .

ඒත් ආයෙමත් මේ වගේ දෙයක් උනොත් ! මම මොනවා හරි වෙලා මැරුනොත් ! මම ආදරේ කරන මගේ අම්මට , මගේ නංගිට මොකද වෙන්නේ ? මම කන්නාඩිය ගාව ඉඳන් ඔය ගැන ගොඩක් වෙලා හිතුවා .

අන්තිමට මම තීරනයක් ගත්තා ! ඒ පියවර තමයි ජීවිත රක්ෂණයක් ගන්න ඕන කියන එක . 

 

ඉතින් මම වෙනදා වෙලාවටම වැඩට යන්න සූදානම් උනා . වැඩට ගිහිංල්ලම ජීවිත රක්ෂණයත් හදාගන්න ඕන කියලා හිතා ගත්තා 

 

අද 12.30 විතර Institute එකෙන් මම හෙමීට එලියට බැහැලා . මැනේජර් අයියගේ බයික් එකත් අරං . ටවුන් එකට ආවා . මගේ රක්ෂණය ආරම්භ කරන්න ..

රක්ෂණ ආයතනයට ආපු මම ලොකුම ලොකු Application එකක් පිරෙවුවා . ඒකේ අහලා තිබුනා මම දුම් පානය කරනවද ? , මත් පැන් පානය කරනවද ? කියලා . දුම් පානය දැන් නෑනේ (ඔයාලට පින් සිද්ධ වෙන්න ) මත්පැන් පානය කරනවද කියන එකට නම් මම හරි ලකුනක් දැම්මා . දවසකට 100ml විතර කියලා දැම්මා !

අන්තිමේටම තිබුනේ මම මියගියොත් වන්දි මුදල් හිමිවෙන්නේ කාටද කියලා ලියන්න.

මම මගේ අම්මගේ නමයි , නංගිගේ නමයි එතන කොටුවේ පිරෙවුවා .(මට ඉන්නේ එච්චරයිනේ )

දැන් හිත නිදහස් …...........

 මම ආයේ එන්න පිටත් උනා ….... ටියුෂන් පන්තියක් ඒවෙලාවේ ඇරලා ..ලමයි පාර දිගටම ..

Institute එකට බයික් එක හරවනකොටම ..දැකලා පුරුදු ලමයිදෙන්නෙක් ඉන්නවා එතන. බස් එක එනකම්

කවුද මේ ! 

 

මගේ නගා නම් ඉන්නවා ! ..අනිත් එක්කෙනා කවුද ? 

 

අනිත් එක්කෙනා මගේ පුංචි කෙල්ල මගේ ආදරවන්තිය . 

 

ඒ දෙන්න පූස් පැටියෙක් අල්ලගෙන සෙල්ලං කරනවා .නියම ජෝඩුව !..දෙන්නම පුදුම සතුටකින් අර පූස් 

පැටියා හුරතල් කරනවා .උගේ පස්සේ එලවනවා !

මගේ නංගි 10 වසරේ ,මගේ ඒන්ජල් 9 වසරේ 

 

දෙන්නාම නියම යාළුවෝ දෙන්න . මට පුදුම සතුටක් දැනුනා ! 

 

මම ආපහු බයික් එක හරව ගෙන . රක්ෂණ සමාගමට ආවා . මම කලින් හමුවුන මෑන්ස් එතන හිටියා .. 

 

"අයියේ මට අර වන්දි මුදල් ලැබෙන ලැයිස්තුවට තව නමක් එකතු කරන්න ඕන !”

එයා මට ආයෙමත් අර Application එක හොයලා දුන්නා . මට මොනවා හරි උනොත් මම ආදරේකරන මගේ පුංචි කෙල්ලටත් මොනවා හරි ඉතිරිකරලා මැරෙන්න ඕන කියලා විතරයි මට හිතුනේ …..මම මගේ සුරංගනාවිගේ නමත් එයාගේ මම දන්න විස්තරත් ඒ Application එකේ පිරෙවුවා . තව විස්තර ටිකක් අඩුයි ඒව හෙට ගිහිං දෙනවා .

"හැබැයි සර් මේක 3 බෙදුනාම ඒතරම් ලොකු ගානක් නෑ නේද ?” එතන හිටිය බුවා කියනවා !

"ඒකත් එහෙම තමයි නේද ? හරි වාරිකේ ඩබල් කරමු "

මම දෙපාරක් හිතුවේ නෑ .වාරිකේ දෙගුන කරලා ගෙවන්න තීරනේ කරා . මොකද මම මගේ අම්මට ,නංගිට වගේම ඒ තරමටම . මගේ කෙල්ලටත් ආදරෙයි . 

 

හැබැයි දැං ඉතිං බොන්න සල්ලියක් ඉතිරි වෙන්නේ නෑ ! 

 

ඒක නවත්තන්න. අපෝ බෑ ! 

 

මම OT කරලා බොන්න සල්ලි හොයාගන්නවා ! වැඩිපුර පැය 3 වැඩකරානම් මාසේ බොන්න යන ගාන ෂේප් .

ඉතිං OT කෙරිල්ල හෙට ඉඳලම පටන් ගන්නවා ! 

 

හෙට ඉඳන් Blog කියවන්න වෙන්නේ මහ රෑට ..!

                කොහොම නමුත් දැං ඉතිං මම නිදහස් ! 

              දැං ඉතිං උන්නොත් දාහයි මලොත් දෙදාහයි  !

ජයවෙවා !!!

සඳරු //