ඇක්මන් අයියාට අලියා ගහපු හැටි සහ කැම්පස් ඇත්තොන්ට අපි ගහපු හැටි

ඒ සිදුවීමට මම මුහුණ දුන්නේ 2008 වසරේ මුල් මාස කීපයේදී . 

ඔය කාලේ මට ජොබක් නෑ. හිතතේ කිසිම බරක් පතලක් නොතිබුණු මම හුළඟට පාවෙලා යන වරා මලක් වගේ ගම පුරාම කරක් ගැහුවා . මටම හරියන යාළු හිතමිත්‍රාදීන් රෑනකට මම එකතු වෙලා හිටි නිසා රවුම් ගහන එක මට පොඩ්ඩක් වත් එපා වුණේ නෑ ..!

යාලුවෙකුගේ මල ගෙදරක් , දානේ ගෙදරක් , පිරිත් ගෙදරක් කීවොතින් ඉතින් අපි හැමෝම නොවරදවාම එතනට එකතු වෙනවා .ඉතින් ඔය විදිහට රෝන්දේ ගහලා පාන්දර හයට හතට විතර ගෙදරට එන වෙලාවල් පවා තිබුණ .ඔන්න ඔහොම පමා වෙලා ගෙදර ඇවිදින් බුදිගයත්ත දවසට මම අවදි වෙන්නේ දහවල් දොළහට විතර.

පිරිත් ගෙදරක රෑ නිදි මරපු දවසක මම ගෙදර ආවේ හොඳ නින්දක් දාන්නම් කියලා හිතන ගමන් . මගේ ඇස් දෙකෙන්ම නිදිමත බේරි බේරි ආපු මම ඇඳට වැටුණා වැටුණ ගමන්ම නින්දටත් වැටුණා .ඒත් මට පැයක්වත් නිදිය ගන්න ලැබුණේ නෑ . කවුදෝ ජනේලෙට ගහන සද්දෙන් මම ඇහැරුණා .නිදිමතත් කරපිට තියාගෙන මම ජනේලේ ගාවට ගියේ "මේ වෙලාවේ මොකාද ?”කියලා හිතන ගමන්

ජනේලේ ඇරියා විතරයි එතන හිටියේ හිටියේ මගේ හොඳම යාළුවෙක් වෙච්ච කිතුලා. !

"මාර වැඩේ බං ඇක්මන් අයියට අලියා ගැහුවා !”

"නෑ ! මොකද පොරට අමාරුද කීයටද ඕක වුණේ ?”

"මේ දැන් විනාඩි දහයක් නෑ..! පොර කපෝති බං. එතනමයි. වරෙන්කෝ යන්න .”

හරියට නින්දෙන් ඇහැරලා නොහිටියත්, ඉක්මනට කමිසයකුත් දාගෙන කිතුලා ආපු බයික්කෙම නැග ගත්තු මමත් මොහොතකින් හිටියේ ඇක්මන් අයියාගේ මල සිරුර ගාව .මම එතනට යනකොටත් ගමෙන් බාගයක්ම එතන එකතු වෙලා කම්මුලේ අතගහගෙන ඇක්මන් අයියා දිහා බලාගෙන හූල්ලමින් හිටියා .

පවු අප්පේ අසරණයා. හතරගාතේ දාගෙන වැටිලා මැරිලා .!

ඇක්මන් අයියා කියන්නේ මගේ තාත්තාගේ පැත්තෙන් ටිකක් දුරින් නෑදෑ වෙන කෙනෙක්. අපේ ගමේ එදා ඉඳන්ම ජීවත් වූ කෙනෙක් .කොයි වෙලේ මාව හම්බුණත් "චුට්ටෝ' කියලා පිටට තදින් පාරක් ගහන ඇක්මන් අයියා බීපු නැති වෙලාවට නම් හරිම හොඳ මනුස්සයා .ඒත් ඉතින් ඌට යන්තම් පදම් වුණාම වටේ ඉන්න හැමෝටම කන් වල ඇඟිලි ගහගෙන තමයි ඉන්න වෙන්නේ.

මොකද වෙලා තියෙන්නේ ? කියලා වටේ පිටේ කට්ටියගෙන් මම විමසලා බලද්දී ඇත්තටම වෙලා තිබුණේ මහ පුදුම දෙයක් . වෙච්ච සිද්ධිය අහපු මට ඇක්මන් අයියා මැරිලා හිටිය බවත් පොඩ්ඩකට අමතක වෙලා හිනාවකුත් ගියා . වටේ හිටපු අය කියන විදිහට වෙලා තිබුණේ මෙහෙම දෙයක්.

තනි අලියා තමන්ගේ පාඩුවේ ඇළෙන් වතුර බිබී ඉන්න අතරේදී අපේ ගමේ කෙළවරක ඉස්සර හොර රහසේ පෙරාපු මුල්ල පටස් ටිකක් බීපු ඇක්මන් අයියා සතුටින් උදම් වෙලා , මතින් මත් වෙලා මියුරු ගීතයකුත් ගයන ගමන් පොළවට මදක් උඩින් අඩිය තියමින් ඇල වෙතට ඇවිදිල්ලා තියනවා .

"මේ ජී වනයේ...මුලු ෂංෂාරේ ...උදාරේ උදාරේ උදාරේ උදාරේ "

"ඇක්මන් ඔය පැත්තට යන්න එපා තනියා ඇළෙන් වතුර බොනවා තව පොඩ්ඩකින් ඌ යන්න යාවි අනික් පාරෙන් යන්න .”

ඇල ගාව ගෙදර තිලකේ අයියා එහෙම කියලා කෑමොර දුන්නත් ඇක්මන් අයියා ඒ කාරුණික ඉල්ලීමට දක්වලා තිබුණේ ටිකක් විතර වෙනස් ප්‍රතිචාරයක් .

"ඇඩෝව් මුන්ද බොල අලි ? අපිනේ එදා ඉඳන් අලි ! අපි කැපුවත් අලි යකෝව් !”

ඔහොම සද්දයක් දාපු ඇක්මන් අයියා අලියා ළඟට ගිහින් ඇඳන් හිටිය සරම උස්සලා පශ්චාත් බාගේ අලියාට පෙන්නලා තිබුණේ අලියාව සමච්චලයට ලක්කරන්න හිතාගෙන මිසක් වෙන නරක චේතනාවකින් නම් නෙවෙයි.

තමන්ගේ පාඩුවේ, නිදහසේ වතුර ටිකක් බොන්න ආපු අලියා වතුර බොන අතරේදී ඇක්මන් අයියාගේ මේ නිර්වස්තර රංගනය මොහොතක් බලා ඉඳලා "කමක් නෑ මූ බීලනේ ඉන්නේ" කියලා හිතලද කොහේද මුවින් නොබැණ කිසිත් නොකියා ආපහු කැලේට යන්න හැරිලා ..!

"මොකදඩෝ යන්නේ බයද ?” කියලා අහපු ඇක්මන් අයියා අලියට ගලකින් පාරක් කෙළලා තිබුණු බවයි ඇසින් දුටු අය කියන්නේ . සමහර අය කියන විදිහට නම් ඇක්මන් අයියා අලියට පොල්ලකින් ගැහුවලු .කොහොම හරි කමක් නෑ අලියට වුණත් තියන එක විදිහක ඉවසීමේ සීමාවක් . ඉවසලා බැරිම තැන ඒ තනි අලියා ඇක්මන් අයියව හොඬ වැලෙන් අරං වමට එකයි ! දකුණට එකයි ! ගහලා එරමිණියා ලන්දකට විසික්කා කරලා දාලා යන්න ගියාලු

පවු. ඇක්මන් අයියට මල මුත්‍රා පිටවෙලා තිබුණා .! ,නහයේ හොටු බෝලයක් පිම්බිලා තිබුණා !

.කොහොමහරි ඉතින් ඔන්න ඔය විදිහට අපේ ගමට වටින කියන මිනිහෙක් නැති වුණා .ඇත්තටම කීවොත් කතාව මේක නෙවෙයි . කතාව පටන්ගත්තේ ඇක්මන් අයියාගේ මල ගෙදර දවසේදීයි
ඇක්මන් අයියට දරුවෝ හිටියේ නෑ .ඇක්මන් අයියගේ තාත්තත් වයසයි ඉතින් ඇක්මන් අයියාගේ මල ගෙදර සියලූම වැඩ කටයුතු කළේ ඇක්මන් අයියාගේ මල්ලිලා දෙන්නා විසින් .

ඇක්මන් අයියාගේ ලොකු මල්ලී හොඳට ඉගනගත්තු කැම්පස් තේරුණු දක්‍ෂ කොල්ලා .! බාල මල්ලි නම් ඉතින් ගන්න දෙයක් නෑ ! ඌ හිටියේ අපිත් එක්ක. තමන්ගේ පොඩි අයියා කැම්පස් යනකොට මල්ලී තෝරාගෙන තිබුණේ ලොකු අයියා වෙච්ච ඇක්මන් අයියා ගමන් කල අඩිපාරේ ගමන් කරන එක . ඒ තමයි කන පැලෙන්න බොන එක .

ඇක්මන් අපේ නෑදෑයෙක් නිසා මමත් මල ගෙදරට ගිහින් මගේ උපරිම සහයෝගය ලබා දුන්නා . වත්ත පිටිය සකස් කරන ඒවා, වල කපන වැඩ , සැරසිලි කටයුතු මේ සේරම කරන්න ගමේ කොල්ලෝ සෑහෙන්න මහන්සි වුණා ඇත්තටම මලගෙදරක් වුනහම එතනට එකතුවෙන්නේ බොහොමයක් තරුණ කොල්ලෝ !

ඇකමන් අයියාගේ ලොකු මල්ලිගේ නම සුගත් . එයා ඉගන ගන්නේ ලංකාවේ තියන ලස්සනම සුන්දරම පළාතක තිබුණු කැම්පස් එකක .

ඇක්මන් අයියාගේ පොඩි මල්ලිගේ නම පියල් . ගමේ අය නම් කීවේ වෙන නමක් ඒත් ඒ නම මෙතන සඳහන් කරන එක සුදුසු නෑ . පියල් නම් මල ගෙදර දවසේ උදේ ඉඳන්ම හිටියේ බීලා . එයා බීලා හිටියේ අයියා මියැදිච්ච දුකටමත් නෙවේ බොන්න ඕන නිසා

එදා පියල් ගෙදරට එනකොට ආවේ ලොකු බූලියකුත් කර තියාගෙන .ඉස්සර ගම්මාන වල රට අරක්කු වැඩිය ප්‍රසිද්ධ නෑ . ගමේම හදන දේශීය දේවල් වලට . පිරිතකදී , මගුලකදී , මරණෙකදී මුල් තැන දෙනවා වැඩියි . නූගත් කම තමයි ඕකට මුල .අද නම් ඕව ටිකක් විතර අඩුයි !

පහුවදා දවල් දහය විතර වෙනකොට ඇක්මන් අයියගේ මිනිය මල් ශාලාවේ ඉඳලා ගෙදර ගෙනාවා . මිනී පෙට්ටිය ගෙට ගන්නවත් බැරි තරමට මල ගෙදර පිරිමි ටික බඹරු වගේ මතින් මත් වෙලා හිටියා .පියල්ගේ බූලියේ සෙතේ තමයි .! මම නම් ඔය වේලාවේ මලගෙදර හිටියේ නෑ . වටේ පිටේ අය මල ගෙදර ඒ මොහොතේ වෙච්ච සිදුවීමක් විස්තර කළේ මෙන්න මෙහෙමයි .

ඇක්මන් අයියාගේ ලොකු මල්ලී සුගත් හොඳ උගත් එකා නේ..! මිනිහා ඔය මත් පැනට පොඩ්ඩක්වත් ලැදි නෑ. ඒ වගේමයි මිනිහට තරහා ගියොත් නිකම් යකා වගේ . අනික මිනිහා උන්නෙත් ලංකාවේ තියන වලියට ටිකක් විතර බර කැම්පස් එකක .

සුගත් අයියා තමයි තව කෙනෙක් එක්ක එකතු වෙලා මිනී පෙට්ටිය ගෙට අරගෙන තියෙන්නේ . ඉතින් ඔය විදිහට මිනී පෙට්ටිය ගෙට අරගෙන හරි ගැස්සුවාට පස්සේ .වෙරි පිට හිටපු පියල් එකපාරටම දුවගෙන ඇවිල්ලා "අනේ මයෙ බුදු රත්තරන් ලොකු අයියා !!” කියාගෙන මිනී පෙට්ටියට පැනලා . ! වටේ පිටේ හියපු අය කොයිතරම් උත්සාහ කළත් පියල්ව අල්ලගන්න බැරි වෙලා . පියල් නිකම් අර ඩොල්ෆින් කෙනෙක් පිම්මක් පනිනවා වාගේ බල්ටියකුත් ගහලා තමයි පෙට්ටියට පැනලා තියෙන්නේ ! මම නම් දැක්කේ නෑ හැබැයි වටේ අය කියන්නේ එහෙමයි .

පියල්ගේ පිම්ම නිසා ඇල්බීසිය ලෑලි වලින් හදාපු බාල මිනී පෙට්ටිය දෙකටම කැඩිලා ගිහින් මිනිය වැටිලා නැතෑ බිමට .ඒත් පියල්ට මෙලෝ සිහියක් නෑ කෑගහමින් අඬනවා .! . හොඳ සිහියෙන් හිටපු සුගත් පැන්න ගමන් පියල්ට පයින් පාරක් දීලා බෙල්ලෙන් අල්ලලා එළියට ඇදලා දැම්මලු . ඊට පස්සේ යන්තම් පුටුවක් අඩේට තියලා මිනී පෙට්ටිය ආයෙත් කෙළින් කරලා යාන්තමට වැඩේ පිළිවළක් කර දැම්මලු.

ඉතින් කෝම හරි මල ගෙදර වැඩ කටයුතු ටික සාමදානයෙන් අවසන් වුණා . ඊට පස්සේ එළඹුණේ හත් දවසේ දානේ වැඩ කටයුතු ටික . ඔන්න ඔය දානේ වැඩ වලට උදවු දෙන්න සුගත් අයියගේ කැම්පස් එකේ කොල්ලෝ 15 විතර ගමට ආවා . ගමේ සෙට් එක වෙච්ච අපිත් ඉතින් දානේ ගෙදර දවසේ බැහැලම වැඩ කැම්පස් කට්ටියත් අපිත් එක්ක හරි හරියට වැඩ .

වයසක උදවිය ඉවුම් පිහුම් බාරගෙන තිබුණා ,අපේ අය ගේ ශුද්ධ පවිත්‍ර කරන එක සහ අනෙකුත් දේවල් වලට උදවු දෙමින් හිටියා . ඔන්න ඔය අතරේ කසිප්පු බූලියක් කරපින්නා ගත්තු පියල් වැටෙන් පැනලා ගෙදරට එනවා මම දැක්කා . මිනිහා .හෙමීට ඇවිල්ලා බූලිය ලෑලි ගොඩක් අසේ හැංඟුව හැටිත් මම වගේම තව කීප දෙනෙක් දැක්කා . මමත් ඉතින් මෑන්ස්ට ඇහැක් ගහලා නිකම් හිටියා .වැදගත් තැනකදී මත්පැන් බීම මගේ සිරිත නොවුණත් මම ඒකට තදින්ම විරුද්ධ වුණත් මට පියල්ට උපදෙස් දෙන්න නම් හිත දුන්නේ නෑ ! . බීමතින් ඉන්න එකෙකුට කෝමද උපදෙසක් දෙන්නේ ?

දානේ කටයුතු පටන් ගන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී තමයි අවසන් ජවණිකාව පටන්ගත්තේ .

"තෝ මොකටද මේ ජරාව මෙතනටත් ගෙනාවේ ..?”

"මට ඕනි හින්දා ඩෝ ගෙනාවේ මේක මගේ ගෙදර තෝ පල කැම්පස්! !”

ගජරාමෙට උනුසුම් වචන හුවමාරුවක් වෙනවා . අපිත් ඉක්මන් කරලා ඒ පැත්තට ගෑටුවා .මළම කෙලියයි . අයියා මලෝ දෙන්නා ගජරාමෙට බැනගන්නවා . පියල් ගෙනාපු කසිප්පු බූලිය සුගත් දැකලා ඉතින් මත් පැනට කොහොමටත් විරුද්ධ සුගත් පියල් එක්ක රණ්ඩු වෙනවා

එක පාරටම ඉදිරියට පැනපු සුගත් බූලිය පියල් අතින් උදුරලා අරගෙන වීසික් කරලා දැම්මා . මල කෙලියයි . බූලිය ගිහින් වැදුණේ මිදුලේ බැඳපු ලිපේ පොලොස් හට්ටිය හැඳිගාමින් හිටි ජොසපින් ආච්චිගේ පිටේ . බූලිය වැදිච්ච පාරේ සැරට ආච්චි අම්මා පොලොස් හැළියත් පෙරලගෙන වැටුණා . තුනුරුවන්ගේ සරණින් ආච්චම්මට කිසිම කරදයක් නම් වුණේ නෑ .

කොහොමහරි බූලිය වීසි කල තරහට පියල් පැන්න ගමන් සුගත්ට පාරක් ගැහුවා . සුගතයත් පියල්ට බිම දාගෙන දෙන්න පටන්ගත්තා . ඔය අතරේ ගමෙ පියල්ගේ පැත්තේ ගමේ කොල්ලෝ ටික සුගත්ව අල්ලගෙන තල්ලු කළා .එතකොටම කැම්පස් එකේ කොලු රැළ එතනට පැනලා ගමේ එකාලට නෙලන්න පටන් ගත්තේ නැතෑ !

ගමේ එවුන්ට ගහනවා බලන් ඉන්න බැරි නිසා අපි හැමෝම අතට අහුවෙච්ච දේවල් වලින් කැම්පස් ඇත්තන්ට ගහන්න පැන්නා .වෙලාවටම මගේ අතට අහු වුණේ කිරි ගොට්ටක් !

මමත් කිරි ගොට්ට අරං කෑගහගෙන වලියට පැන්නා .! කැම්පස් එකේ හිටියේ හොඳට කාපු බීපු පුෂ්ටිමත් කොලු රැළක් . ! අපේ ගමේ හිටියේ නිකං කැඳ බීල්ලා වගේ පාණ්ඩු පාට සෙට් එකක් . ටිකක් හරි ඇඟ පත තියන එකෙකුට හිටියේ මම විතරමයි. .

වලිය නැගලාම යන අතරේ අපේ ගමේ පුස්පෙට කැම්පස් අයියාකෙනෙක් බිම දාගෙන නෙලන්න ගත්තා . අපේ එකා අලුත් බැඳපු එකෙක්. තමන්ගේ බ්‍රෑන්ඩ් නිවු වයිෆ් ඉස්සහරා ගුටි කනකොට දැනෙන හැඟීම කෝමද ? ඒ වුණත් අපේ එකාගේ අලුත්ම වයිෆ් මෝල්ගහක් ආරගෙන වලිය මැදට දුවගෙන ආවා . "එකෙක්වත් මගේ පුස්පෙට අත තියන්නෙපා“! කියලා කෑගහන්න ගත්තා. පුස්පේ නැගිටිනවා බොරු ! ඒ මෝල්ගහම උදුරගත්ත කැම්පස් අයියා කෙනෙක් ඒකෙන් හැමෝටම නෙලන්න ගත්තා .

කැම්පස් එකේ ඇත්තෝ අපේ අයට එළවා එළවා ගැහුවා . අපේ අයත් පණ එපා කියලා දිවුවා . අපේ අය දුවන පස්සෙන් මමත් දිවුවා ..වල් ඌරෝ රබං පලනකොට ජපං කුකුලන්ට මගුල් කියනවාලු !කට්ටිය දුවන අතරේ අතරේ උඩහ ගෙදර අප්පු මාමා පියල්ගේ බූලිය සරම අස්සේ ගහගෙන දුවන හැටි ගමේ කීප දෙනෙක්ම දැකලා තිබුණා .

පැනලා දුවපු අපේ ගමේ සෙට් එක වෙල් යාය මැදදී එකතු වෙලා වෙච්ච දේ ගැන සිංහාවලෝඛනයක යෙදෙන්න පටන්ගත්තා .
 

අපේ ගමේ කරුණාපාල මාමා තමයි මුලින්ම කටහඬ අවදි කළේ

"ඕකුං හෙට යද්දී අපි රිටන් එක දෙන්න ඕන !.නැත්තං අපි කෝමද රෙද්දක් ඇඳන් මේ ගමේ ඉන්නේ ?! තොපි ලැහැත්ති වෙයවු !”

"එහෙයි මාමා !”අපිත් නියෝගය ඉහළින්ම පිළිගත්තා

කරුණාපාල මමා කියන්නේ දේශීය සටන් කලාවේ කෙළ පැමිණිය කෙනෙක් . මරුවල්ලී හටන, ඌරා වළේ හටන , අංගම්පොර , නිල ශාස්ත්‍රය ආදී හැම දෙයක් ගැනම හසළ දැනුමක් තිබුණු කෙනෙක් තමයි කරුණාපාල මාමා . තුම්මුල්ල පැනලා පොළොවෙන් අඩි අටක් උඩට ගිහින් පා පහරක් ගහන්න පුළුවන් වුණෙත් කරුණාපාල මාමට විතරමයි .

පහුවදා කැම්පස් එකේ ඇත්තෝ ගෙවල් බලා යන්න හදන කොට අපි කස්ටිය සරම් කැහැපට ගහගෙන අවි ආයුධ අරගෙන බස් නැවතුම් පල වෙත යන පාරේ රැකලා හිටියා .කරුණාපාල මාමා ඉන්න නිසා අපිට පොඩ්ඩක්වත් බය වෙන්න දෙයක් තිබුණේ නම් නෑ .. ගුරු පාරේ වංගුවෙන් කැම්පස් අයියලා ටික එයාලගේ බෑග් උස්සගෙන එන හැටි අපිට පේනවා .අපිත් සන්නද්ධ වුණා .

"අද නම් කැපස් කොල්ලෝ ටික ගමේ උන්ගෙන් කනවා මදි නොකියන්න . කරුණාපාල මාමා තුම්මුල්ල පැනලා ගහන පා පහරින් කොල්ලෝ කී දෙනෙක් බිම වැටේවිද ? පට්ටම ගති" මම හිතින් ඉමැජින් කලා .

"මම කියන්න කලින් තොපි එකෙක්වත් ගහන්නෑ හරී“ අපේ ලීඩර් කරුණා පාල මාමා නියෝගේ දුන්නා

කැම්පස් එකේ මල්ලව පොර ක්‍රීඩා කරලද මන්දා යෝධ ඇඟවල් තමා කැම්පස් ඇත්තොන්ට තිබුණේ . මම හිතන්නේ මොනවා හරි විසේස ආහාර වර්ගයක්වත් කැම්පස් එකෙන් දෙනවා ඇති සිසුන්ගේ ශරීර ශක්තිය වර්ධන වෙන්න

කට්ටිය ටික ටික ලං වුණා මම පොඩ්ඩක් වට පිට බැලුවා . අපේ කට්ටිය ටික ටික කැලේ පැත්තට ගියා . මමත් උපක්‍රමශීලීව කාණුවට පසු බැස්සේ අපේ අයත් ප්‍රතිවාදීනුත් අතර පරතරයක් තියාගන්න එක හොඳ නිසා .ළඟටම කිට්ටු වුණාට පස්සේ කැම්පස් අයියලා අතරින් කෙනෙක් අපෙන් මෙහෙම ඇහුවා .

"ආ මොකෝ මෙතන ?”

"මේ අපි අහරෙට යන්න කියලා මහත්තයෝ . මහතැන්ලා යනවයි !?”

කරුණාපාල මාමා මෙන්න මුං එක්ක කතාව . මුගෙ අ*@#!*&@%

"ඔවු යන්න කියලා තුන් මාසේ දානෙට ආයෙමත් එනවා !”

"හොඳා හොඳා මහත්තැන්ලට තිස්තුන් කෝටියක් දෙවිදේවතාවුන්ගේ පිහිටයි ආරක්‍ෂාවයි !! පරිස්සමින් ගිහින් එන්න . ආයිත් එන්නකෝ”

ඔන්න ඔය විදිහට තමයි අපි ලංකාවේ හොඳම කැම්පස් එකක සෙට් එකකට රිටන් එක දුන්නේ ! කරුණාපාල මාමා කියාපු විදිහට අතින් පයින් සටන් කරනවාට වඩා වචන වලින් සටන් කරන එක බලවත් . කොහොම හරි අපි ආපහු ගෙවල් බලා ආවේ වීරයෝ වගේ . !!

"අනේ උඹලා අර මල් වගේ කොල්ලොන්ට ගැහුවද ?”

ගමේ ගෑනු අය එහෙම අහද්දී . අපි උජාරුවෙන් "හෙහ්" කියලා ලෙස්සලා ගියා . ! . අපි කිසිම කෙනෙක් මේ ගැන ආයෙත් කතා කලේ නෑ . කාලයත් එක්කම මේ ගැන හැමෝටම අමතක වෙලා ගියා .හැබැයි කරුණාපාල මාමාගේ හයිරං ගමේ අපට විතරක් බවත් අපට මේ සිදුවීමෙන් පස්සේ තේරුම් ගියා .

දැන් ඉතින් කාලයක් ගත වෙලා තියන නිසා මේ කතාව ලියා දාන එකේ වරදක් නෑ . ඔන්න ඔහොම මම මුහුණ දීපු තවත් එක කතාවක් මේ වගේ නිමා වෙනවා මේ කතාවේ අතින් පයින් දැමිලි නෑ . ගෙදරට වෙලා බීවත් මලගෙවල් වල දානේ ගෙවල් වල ගිහින් නොබී ඉන්න මම තීරණය කරලා ගොඩක් කල් . මත්පැන් බොන පුරුද්දත් දැන් මගේ ජීවිතයෙන් හෙමිහිට ඉවත් වෙමින් යනවා .

අහලා ඇති නේද කතාවක් “අපේ අරක්කු අපිටම ගහනවා" කියලා මේ සිදුවීමෙන් පස්සේ එහෙම කියන්නේ කට කහනවට නොවන වග මට හොඳාකාරවම තේරුම් ගියා .

ප/ලි: මේ වලියට ආපු අයත් සමහර විට මේ බ්ලොග් එක කියවනවාද මන්දා ?

ප/ප/ලි . කතාව සිහිපත් කර දුන් කිතුලාට මාගේ ප්‍රණාමය !